Lieve Ldvders en andere lieverds hier op de site, ik ben nu 15 maanden bezig om uit het liefdesverdriet te komen, dat vreselijke diepe dal en in augustus ging het beter dan nu vind ik, komt ook omdat ik in een cirkel denk, kan die uitgang niet vinden, die knop... Als er al een knop is, ik denk ook dat het gewoon zijn tijd nodig heeft, bij de 1 langer dan bij de ander. Ligt ook aan het houden van hoe groot dat is en hoe erg het liefdesverdriet op zich is. Ik kan er niet van loskomen. Ik heb het ergste liefdesverdriet gekregen, gelijk in shock, eetrem, bijna 10 kilo afgevallen, de erge paniek ect, ect, dat is nu gelukkig weg, maar nu is het op een gewenningsniveau denk ik, maar ik weet wel als ik hem zou zien ik weer in shock belandt. Ex zit nog in mijn systeem en ik hield te veel van hem, daarom duurt het ook lang bij mij, of misschien juist wel niet, is dit nog kort, wie zal het zeggen, niemand denk ik, liefdesverdriet is voor iedereen anders. Ook zoek ik nu minder informatie op het internet dan in het begin, ik heb er van alles over gelezen en paste alle mogelijke oplossingen toe om er van af te komen deed ik gelijk vanaf de eerst dag en ik merk dat ik nooit maar dan ook nooit vanuit mij uit contact meer zoek wat ik de eerste maanden wel heb gedaan. De zet was nu aan ex... Mijn waardigheid die heb ik terug gevonden en wil die graag behouden. Mijn hoge zelfbeeld was echt helemaal beneden peil gekomen door mijn extreme verliefdheid, ja ik weet dat ik het heb toegelaten maar als je op een roze wolk zit denk je zoooo anders met andere stofjes in je hoofd, verliefdheidstofjes, balans is helemaal weg dan en dat gaat nu weer in proporties komen merk ik door het afkicken van liefdesverdriet. Maar ergens... ik kan het nog niet geloven dat het zo gelopen is, wij hadden een geweldige tijd ook maar ja dat anders denken dan he en nu denk ik weer aan wat hij zei: jij bent mijn grote liefde, hij had nog nooit zoveel van een vrouw gehouden en zei altijd als dit over gaat dan hoeft een andere relatie niet meer voor mij want meer kan ik niet van een vrouw houden, voor mij was ex ook een hele grote liefde, aaaaaaah ga ik weer met mijn scenario's.....

Ik had een profielbezoeker op Lindekinin en kreeg er een melding in mijn mailbox van en ja hoor auw!!! mijn ex... en gelijk een terugval, trillen... Hij heeft er een zakelijk profiel voor zijn bedrijfje. De stilte was lang geweest... alles heb ik er aan gedaan wat in mijn vermogen lag om het goed te krijgen dus voor mij gold alleen nog maar Cold Turkey, ik dacht nu is het aan hem, en nu dit... en alles had ik verwijderd om mezelf te beschermen, foto's, mobielnummer en e-mailadres, dus geen enkele connectie meer en toen die melding met foto en al nog wel. Ja zijn mooie lange haren en bla bla bla daar ga ik weer. Mijn profiel verwijderd en een nieuwe aangemaakt want ik kreeg die foto van hem er maar niet af en ging er steeds naar kijken elke dag weer... van die melding op mijn profiel. Nieuwe aangemaakt en ja hoor paar dagen laten weer zijn foto...... Nu denk ik vaak waarom kijkt hij, hij moet beseffen dat ik een melding krijg. Ja er zijn daar meer dan 175 miljoen mensen. Om mij te vinden heeft hij ook mijn naam moeten intikken daar anders kon hij mij niet vinden. Hij mist mij vast heel erg hahaha en ik mag het hopen gun het hem van harte (geintje, hoewel? nee geen geintje haha).

Even voor de goede orde: we woonden 3 jaar samen en hielden veel van elkaar en hielden van leuke dingen te ondernemen: terrasjes, uit eten, weekendjes weg, vakantie dat was qua denken wel hetzelfde maar door te verschillend te zijn qua denken op emotioneel vlak was er die laatste dag een explosie van gedachten die helemaal niet meer klopten samen, alle emoties vlogen door elkaar die laatste dag...normaal denken konden wij allebei niet meer, ex heeft ook weinig humor en kan ook niks met een lolletje afdoen, ik ben iets zo vergeten, gooi het over mijn schouder en ja vond hij knap van mij had hij ook gewilt, maar kon hij niet. Nog een paar keer afgesproken het op een laag vuurtje gezet, maar die emoties hadden bij beiden de overhand en vreemd dat iemand zo zwaar anders kan denken...heeel vreemd. ( Ik ben er ondertusen wel achter hoe het denk ik komt omdat ik nu dus toch wel wat meer rationeler kan denken dan toen maar toch had ik er aan willen blijven werken, hoe dan ook want ik wist gaat dit uit dat ik er al vreselijk ziek van zou worden.)

Ik heb mijn vorige blogs weggehaald en kreeg een impuls niet meer te beheersen op een zondag, ik liep buiten en ik dacht ik haal ze weg want ik wil van het liefdesverdriet af, ik kom er niet uit zo. Ik wil de mensen hartelijk bedanken voor al de lieve reacties die er onder zijn gezet, het zit in mijn geheugen nog gegrift. Heel erg lief.

Het zonnetje breekt in Amsterdam net door en ik denk dat ik maar eens ga lachen met een man die met me uit wilt vandaag, 5 de date en lachen dat we samen kunnen. Ja is voor mij best wel belangrijk samen lachen met een man. Hij houdt al van mij zegt hij, heeft de liefdesklik en hij komt ook uit een relatie verleden jaar, we vertellen elkaar ook eerlijk hoe of wat we voelen, komt ook omdat er nu een tijdje tussen zit dat ik hem zag, ongeveer anderhalve week ja komt door mijn twijfels, misschien is het dan interessanter, een man blijft toch een jager (niks mis mee hoor mannen).Ik zie het nu platonisch en ja ook uit een koude start daar kan iets moois uit groeien las ik op internet, ik sta er open voor en zie het wel. Gezellig hebben we het zeer zeker wel. Ik merk als ik minder onderneem dat ik er dieper inkom weer zoals nu ook en ik ga die nare pijn maar eens weglachen. Hoop dat jullie ook iets leuks ervan maken vandaag het is jullie gegunt. Heel veel kracht en heel veel liefs van Hetlevenismooi. xxx