Hallo Allemaal..

Ik merkte dat jullie allemaal reageerde op mijn recente log. Ik ben hier niet helemaal duidelijk in geweest. Ik ga het jullie proberen uit te leggen hoe het zit en hoe ik het ervaar.

Nadat ik E. een smsje had gestuurd, geprobeerd te bellen, etc.. Had ik slecht geslapen.. Ik maakte me echt zorgen om haar. Toen ging smorgens de telefoon. Dat was Erica, ze had de telefoon volgens haar zeggen op stil gezet. Toen ze dit uitlegde had ik zoiets van; waar maak ik me eigenlijk zorgen over? Tenslotte is ze niet meer samen met mij, en is het een individu die er voor kiest om niet meer met mij te zijn. Zij huilt niet om mij omdat ze me mist.. waarom zou ik dan huilen om haar? Ze wil toch niet meer bij me zijn? En ik kan oude koeien uit de sloot blijven halen om maar begrip te halen bij andere dat ze zo fout is geweest. Daar schiet ik niks mee op.. ook niet naar haar toe. Tuurlijk moet ik dit allemaal een plekje geven, en dat gebeurt ook wel.. iedere dag vind ik nieuw laatje.. en daar stop ik dit.. en daar dat.. Ik zal zeker nog wel momenten gaan krijgen waar ik het zwaar mee heb of zal krijgen. Hier ben ik me van bewust, maar ik moet dit laten rusten.
Ik wil gaan zoeken naar iemand die echt eerlijke liefde geeft en neemt. Die komt er dat weet ik zeker. nu is het gewoon de tijd voor me om alleen aan mezelf te denken. Dingen te relativeren en te accepteren. Ik heb in mijn leven een aantal keren in het ziekenhuis gelegen waar ik mee heb gemaakt dat er een pastoor naast mijn bed stond. Vanaf dat moment heb ik mezelf beloofd dat ik zou gaan leven. De dingen doen zoals ik ze wil doen. Die belofte is aardig weg gesleten geweest. Maar hou het erop dat ik diezelfde pastoor weer ff heb gesproken.. En heb hem mijn verontschuldigingen aan moeten bieden dat ik mijn eigen belofte heb gebroken. Dus ga proberen die belofte in te lossen, door samen met mijn vrienden die ik om me heen heb lekker te genieten van elke dag die we krijgen. Want elke dag kan de laatste zijn, daar hebben we niks over te zeggen namelijk. Been there 3 times.. en ik heb wel die kansen nog gekregen.. dus moet daar iets mee doen. En dat is niet bij pakken neer gaan zitten om iemand die toch voor zichzelf kiest, op wat voor manier dan ook. Ik kan me beter open stellen voor iemand die wel mijn nemer wil zijn, maar dan op de juiste manier.

Kortom.. Het is niet dat erica mij heeft verboden om te posten. Het ben ikzelf geweest, gewoon omdat ik verder moet.. en stilstand is meestal ook achteruitgaan. En daar is niemand mee gebaat. Misschien zit die 'nemer' wel heel hard op me te wachten, en dan zit ik mijn tijd te verdoen om mijn verdriet om een ander type 'nemer'.

Ik hoop dat het jullie een beetje duidelijk is. Zoniet.. schroom niet msg me of post een berichtje. Jullie mogen natuurlijk ook altijd mailen naar me. En geloof me.. Ik blijf meelezen en reageren. Dat ben ik de mensen verschuldigt hier die mij ook het hart onder de riem steken of gestoken hebben. Want dat hartje wat hier rondslingert is goed, is eerlijk, en ervaringsdeskundig.

Tja dan rest mij nog een dingetje Carpe Diem.. (en ook een appeltje.. die zijn goed tegen de dorst)

Gr Berrie