Jeetje, wat een toestand zeg! Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ga voor jezelf kiezen!!! Hou even alleen rekening met jezelf, niet met je kinderen of met haar, alleen met jezelf! Als jij voor jezelf gaat kiezen, hebben je kindjes daar ook baat bij en is het ook goed voor hun... Ik weet het, het maken en doorzetten van zo'n heftige beslissing vraagt moed, wijsheid, ruim en rustig beraad. Maar ik twijfel er niet aan dat jij dat zou kunnen.

Je weet het hè: vergeet niet af en toe adem te halen...

Jemig man, wat een verhaal......

wat n K%^situatie zo en wat slecht van ze om het op deze manier te doen. Ik begrijp wel dat je zo'n heftige reactie hebt. Je staat nu al best wel een tijdje onder enorme spanning en druk. Die zal niet minder geworden zijn door de afspraak met de therapeut. Als dan ineens zo'n mededeling komt (die altijd onwelkom is, maar wellicht toch onbewust niet helemaal onverwacht), dan kan ik me voorstellen dat er ergens diep van binnen iets letterlijk of figuurlijk knapt en dat je lichaam al die spanning die is opgebouwd kwijt moet. Maar wat een rotervaring.

Het is duidelijk dat jullie op dit moment op totaal andere golflengtes communiceren en zij lijkt op dit moment niet bereid om weer af te stemmen op jou. Laat haar maar even links liggen. Denk eerst aan jezelf en je kinderen en zorg ervoor dat je zelf het hoofd boven water houdt en op krachten komt.

Je bent een grote steun voor veel mensen hier en probeert veel mensen te helpen, hopelijk kunnen we door er hier vook voor jou te zijn wat terug doen!

Sterkte!

hoi, ga het wel redden, dat weet ik zeker ! hoewel het nu regent, schijnt vast ergens op deze wereld de zon.

irritante is dat zij zegt tegen mijn schoonzusje..misschien heeft hij wel gelijk en is het midlife, zij erkent daar dat zij zoveel signalen herkent.......bij de therapeute geeft zij dat ook toe als daar om gevraagd wordt, maar tegelijkertijd komt dan.....ja ik ben nu wel 40 , maar dat zal wel toeval zijn, is het zelfde als een horoscoop......daar ga je toch ook niet naar leven ? ............ik heb toen niets gezegd maar weet je wat de grap was ? toen ik voor de gein op de dag nadat ik haar had geconfrontreerd met haar geheime relatie en haar vreemdgaan stond in haar horoscoop....vandaag komt uw geheime affaire aan het licht of woorden van gelijke strekking.............

verder was het zo irritant dat zij aangaf dat niet zij een probleem had maar ik.....ik moest veranderen, ik moest mijn gedrag aanpassen en ja wel .......ik zat in een midlife ! ik besloot altijd alles, zij had nooit wat in te brengen, lijkt wat dat betreft 1 op 1 het verhaal van zoveel partners van mensen met een midlife crisis , echt niet te geloven, zij kon niet haar zelf zijn bij mij (tot 2 maanden terug was het nog : ik wil niet weg bij jou, jij zorgt voor zoveel rust en ik kan zo goed met jou praten, ook nu dit allemaal speelt praat ik nog alleen met jou) , ik kan niet kiezen tussen hem en mij, ik ga kapot bij jou........zelfs het verhaal rond mijn hartinfarct wist zij niet juist te vertellen.....het verhaal rond de kinderen.....wat een ellende...wie besloot de pil meer dan 3 maanden te vergeten , zonder wat te zeggen ? , en dan nu zeggen : ik wilde geen kinderen en ervoor weglopen omdat haar drang naar vrijheid groter is dan haar verantwoordelijkheidsgevoel

en als ik dan zeg tegen die therapeute toen zij vroeg wat dat met mij deed....en ik zei .....dan ga ik maar naar afrika om daar echt zielige mensen te helpen.toen zij de therapeute.....wat doe je dan met de kinderen...dus ik : die gaan dan naar haar......waarop de therapeute zei : .....waar is nu jouw verantwoordelijkheidsgevoel.......ja zeg ik dus weet zij dat ik dat nooit zal doen......waarom zeg je het dan ? ja om haar duidelijk te maken dat dit precies is wat zij doet....weglopen...yes right maar ik speel een machtspelletje en ik chanteer haar volgens haar.....nee zij heeft gelijk ik heb een probleem, een heel groot probleem, ik moet mijn gedrag aan passen, maar als ik voorbeelden vraag dan komt zij niet verder dan een klein voorbeeldje over een verbouwing, waar een nisje moest komen in de douche....zij was alleen thuis en had gezegd achter in, ik kwam thuis en zei rechts.....dus heb dat weer laten veranderen omdat dat logischer was nu de aansluitingen van de kranen aan de achterkant zaten en dat anders niet had gepast.....tering dat zij daar na 10 jaar weer op terug komt......

uiteindelijk komt het er alleen op neer dat zij de passie mist in de relatie.......en als ik dan zeg : ga daar dan aan werken, van mijn part kies je ervoor om buiten de deur dat te zoeken.....dan zegt zij , dat is wel een ideale situatie, maar desondanks zegt zij dan..ja maar dat is voor jou toch niet te doen....zullen maar denken, ergens diep van binnen zal zij nog wel wat om mij geven, zij is echt ziek waardoor zij het niet ziet.

hoe kan ik iemand die ziek is nu loslaten, maar waarom ziet zij niet dat ik ook ziek ben. dat mijn lichaam schreeuwt om rust, om ontspanning en dat ik die niet kan krijgen met de kinderen, mijn bedrijf en deze situatie

loslaten, loslaten, ik weet het..........thnx allemaal !