Aan de horizon vervaagt de grens tussen hemel en aarde. Het is onmogelijk iets aan de horizon te ontwaren. Voordat ik de zon zie ondergaan, zit ik op een onwankelbare rots.

Je hebt geleefd in een onwerkelijke toestand. Het ontbreekt je aan een basis. Je zweeft in de lucht. Je hebt altijd geleefd vanuit de overtuiging dat de dingen vaststonden. Je handelde naar die overtuiging en dat was goed. Maar op het pad naar kennis moet de krijger steeds dieper in zichzelf en in de wereld doordringen. Op het pad naar kennis moet de krijger sterven, alleen om opnieuw geboren te worden, met nieuwe inzichten.

Dit is de tijd van je ontwaken. Plotseling besef je hoe broos je overtuigingen waren. De overtuigingen die altijd je steun en toeverlaat waren, zijn nu niet meer dan vage gedachten. De Almachtige heeft een oude grap met je uitgehaald: hij heeft de stoel weggetrokken waarop je elke dag ging zitten. Je hebt je bezeerd, je hebt pijn gevoeld, en ook dat is goed. Als je op iets zachts gevallen was, dan had je niet verder nagedacht. Maar nu ben je in een andere werkelijkheid beland. Je staat versteld, je bewustzijn is de kluts kwijt. Je begrijpt niets van wat je is overkomen. Je denkt dat je tot op dit moment je tijd hebt verspild en misschien ben je beschaamd over de dingen die je in het verleden hebt gedaan. Achteraf zul je vinden dat je je hebt beziggehouden met futiliteiten.

De pijn verblindt je. Ook al begrijp je het nog niet, weet dat jou iets wonderbaarlijke is overkomen. Je bent niet langer degene die je enkele ogenblikken geleden nog was, en als je wijs genoeg bent, zul je dat ook nooit meer zijn, Andere dingen zullen voortaan belangrijker zijn, je zult andere bergen beklimmen. je zult andere demonen het hoofd bieden, andere broeders zullen zich aan je zijde scharen. leef je nieuwe leven, kijk met nieuwe ogen. Maar wees voorbereid op je wedergeboorte. ook nu weer. Alleen daardoor zul je het einddoel van je weg kunnen bereiken.