Lieve allemaal,
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes die k heb gekregen voor vandaag. Dit aangezien vandaag de dag was dat ik mijn abortus had.
Ondertussen kom ik elke dag wel op deze site en blog ik bijna elke dag wel iets! Ik moet zeggen het helpt me echt enorm, dus vandaag schrijf ik maar over me ervaring van mijn abortus van vanmorgen.
Ik kan je in 1 woord vertellen hoe ik het heb ervaren: verschrikkelijk!!! Maar ik kan je in meerdere woorden vertellen hoe ik me er nu zo beetje bij voel: opluchting, verdriet, spijt maar toch ook blij met mijn keus.
verschrikkelijk: ik vond de abortus een verschrikkelijke ervaring om mee te maken. Ik had gevraagd om een 'roesje' maar kon deze niet krijgen omdat ze van mening waren dat ik lichamelijk hier niet sterk genoeg voor was. Aangezien ik de abortus door wou zetten ging ik dan ook maar voor de plaatselijke verdoving. Een hel van een ervaring kan ik je zeggen! Het was verschrikkelijk, het was pijnlijk en het leek wel alsof de verdoving totaal niet helpte! Ik snap niet dat mensen zichzelf dit zouden aandoen als ze de keus hebben voor verdoving of roesje! Ik was maar al te blij om me vader aan me zijde te hebben.
opluchting na de abortus voelde ik ondanks alles toch een beetje opluchting. Opluchting omdat ik blij was dat ik en me ex nu (ondanks dat we samen soort van samen werken) elkaar toch kunnen beginnen met loslaten (terwijl hij in een relatie is met een ander). Opluchting omdat ik nu EINDELIJK kan gaan beginnen aan het verwerken van onze verbroken relatie (maar jammer genoeg nu ook aan de abortus van dit kindje). Het wordt nu tijd dat we gaan proberen zo min mogelijk contact met elkaar te hebben. Hopelijk ga ik de kracht vinden om me hier dan ook daadwerkelijk aan te houden!
verdrietik heb ondanks me keuze voor abortus verdriet om dit kindje. Hoe je het ook bekijkt het is en blijft jou kindje. Hoe klein het het dan ook mag zijn. Ik was ondertussen twaalf weken zwanger, dus zo iets doet echt wel iets met je.
spijtspijt heb ik omdat je jezelf toch gaat afvragen of je dit niet beter amders had kunnen doen. Spijt omdat ik wist als dit kindje ging komen, ik het kindje alles had gegeven wat ik het kindje maar kon geven. Spijt omdat ik toch niet wat langer had gewacht met mijn keuze en de angst dat je dit jezelf de rest van je leven kwalijk gaat nemen.
blijondanks alles ben ik blij dat ik me keuze heb doorgezet. Het mag dan wel egoïstisch klinken maar ik ben ondanks me gebroken hart blij met me leven. Ondanks mijn verbroken relatie met een jongen van wie ik zielsveel hield en of van houd ben ik blij dat ik gekozen heb voor mijn eigen leven. Ik hou van me luxe leven, dat ik kleding kan kopen die ik wil kopen en aan het einde van de maand niet hoef te denken hoe kom ik de dagen door voor ik weer salaris heb?
De kracht en de energie heb ik nog niet om te schrijven hoe me abortus verlopen is, en hoe het verlopen is nadat ik me ex heb gezien, maar zodra ik deze kracht kan vinden hou ik jullie voor wie het lezen op de hoogte!
Heel veel liefs, Priscilla.a
@priscilla
wat fijn om van je te horen! Wat ben je dapper! Wat ben ik trots op je! een hele dikke knuffel voor je!
En pff..ja moeilijk zal het zijn! Dat dubbel afscheid nemen..de pijn die je nu vast ook lichamelijk voelt!
Maar...je kunt nu verder met je leven! Een nieuwe start maken! Je ex echt loslaten!
De weg zal niet makkelijk zijn voor je..maar jij komt er! Je bent zo'n lieve schat!
En blijf vooral schrijven hier..we zijn er voor je!
Lieve knuffel!
jammer te lezen dat een
jammer te lezen dat een roesje niet kon zeg! raar dat dit verder nooit eerder besproken is met de arts daar. nu stond je voor een verassing en moest je het wel zonder doen.
Ik hoop van harte dat de komende dagen de opluchting en blijdschap gaan overheersen. Probeer je te bedenken dat het nog niet echt een kindje was, 11 weken dan is het nog zo'n ieniemienie embryootje. En een flink deel van de zwangerschappen eindigt ook in een miskraam, er was best een reeele kans dat dat bij jou ook gebeurd zou zijn en dat was pas echt naar geweest als je dan gekozen had het te houden.
Er komt nu zeker een tijd van verwerken en af en toe zal je het best nog wel moeilijk gaan hebben. Mocht je er echt moeitre mee gaan krijgen schroom niet om naar een psycholoog te stappen om het echt goed te verwerken. En nog zul je jaren later nog weleens moeten slikken op bepaalde momenten, maar een kind van deze man zou je minstens zoveel moeilijke momenten in je leven gaan geven!
Je bent nu los van hem en hoeft niet meer geconfronteerd te worden met hem en zijn nieuwe liefde. Wees extra lief voor jezelf komende tijd!
Lieve Priscilla,
Neem voldoende rust nu , lichamelijk én emotioneel.
Heel veel liefs voor je,
Brooke
Re:
Knap van je dat je dit op zo'n korte termijn aan ons kunt vertellen.
Zit een goede balans in je verhaal, overtuiging....
De eerste dag van je nieuwe leven..... jouw leven..
Beschouw het als een gift van het ongeboren leven aan jou!
Liefs
Dapper, dapper, dapper! Diepe
Dapper, dapper, dapper! Diepe buiging, hoor!
Heel veel sterkte, heel veel liefs
Hoi Priscilla, knap dat je
Hoi Priscilla,
knap dat je dit met ons wil en kan delen. Veel sterkte!
rust
Sterkte meis ik weet wat je doormaakt. Zorg goed voor jezelf de komende dagen doe alles rustig aan. Zet je ex vooral uit je hoofd nu ben jij belangerijk wees lief voor jezelf oordeel niet te hard over alles. Geef het een plekje en ga aan je toekomst werken. Maar nu even rust...Sterkte liefs en een virutuele knuffel...
@priscilla
Lieve Priscilla
Heel veel sterkte met het verwerken van alles!!!
Fijne dat je hier steun kunt vinden en blijf schrijven dat is goed voor je verwerking.
Knuffel van mij
@priscilla
Meisje, je verwoordt het allemaal zo goed. Al die gemengde emoties maar toch ook de positieve kanten er van zien. Je lijkt een sterk persoon, al voelt dat misschien nu niet altijd zo.
Hou je taai en kijk omhoog naar de zon, dan kom je er wel! xx
@priscilla
Heey,
Ik heb zeer veel respect voor de manier waarop jij met jou situatie omgaat,bewondering voor je verwoording!
Sterkte met je herstel,
Liefs Flower