Hallo lotgenoten,
Gisteren dus sms'en gestuurd. Ik wou antwoorden en weten hoe de situatie nu precies zit. Kan ik nog vechten, of is het een afgesloten hoofdstuk?
Ik stuurde er uiteindelijk 4:
(1)Op mijn eerste bericht antwoordde dat ze morgen nóg een examen had en vroeg ze hoe het met mij was en mijn situatie.
(2)Ik heb dan een bericht teruggestuurd dat ze zich om mijn situatie geen zorgen moet maken, omdat het zielig is voor mij. Zij zegt dat ze dat niet uit zieligheid doet maar uit bezorgdheid. En dat ze zichzelf zéér slecht voelt om wat ze me aandoet en omdat ze wilt dat ik gelukkig wordt.
Ook wil ze binnen een paar weken eventueel eens afspreken.
(3)Ik wou weten of ze een nieuwe vriend heeft. Daarvoor heb ik nog een sms opnieuw moeten sturen. Waarin ze zegt: Als ik "ja" zeg, dan kan je het verwerken, als ik "nee" zeg dan kan je dit niet en koester je valse hoop. Dus zeg ik "ja".
(4)In mijn laatste bericht vroeg ik nog eens bevestiging en op een bepaalde manier vroeg ik of ze dan geen gevoelens niet meer heeft voor mij als lief.
Helaas kreeg ik daar geen antwoord meer op.
Ik had hier "gehoopt" dat ze zou antwoorden: "dat er als lief inderdaad geen gevoel meer is, maar enkel als vriendschap".
Deze nacht nog een bericht gestuurd: "Jammer dat ik geen antwoord kreeg op mijn laatste sms, maar vooral voor haar succes te wensen met haar examen. En dat ik zowiezo aan haar zal denken."
Nu is het aan mij om hier antwoorden uit te halen.
- Het is duidelijk dat mijn ex niet meer verder wil.
De vraag is of dit een 100% bewuste keuze is, of dat ze toch nog vecht tegen haar gevoelens. En dat ze zich zo opstelt zodat ik haar echt los zou laten.
- Ze zegt dat ze geen nieuw vriendje heeft. Maar hoe komt dit?
Omdat ze nog bezig is, en het nog niet "officieel" is? Omdat ze het niet wil? Omdat hij niet wil? Omdat ze liegt? Beschaamd om dit te zeggen? Angst dat ik haar grof zou vinden?
De vraag blijft dus: blijf ik doorgaan en probeer ik haar gevoelens terug aan te wakkeren? Moeten we gewoon terug verliefd worden op elkaar door leuke zaken samen te doen? Zal ze dit toelaten? Hoe vaak zal ze willen afspreken? Als dit éénmaal per maand is, dan is dit natuurlijk niet genoeg om terug naar elkaar te groeien.
Moet ik gewoon opgeven? --> Mijn gevoelens zeggen om dit niet te doen. Hoe meer ik met vrienden praat en de situatie overzie, hoe gekker het is waarom de relatie gedaan zou zijn.
Moet ik gewoon concluderen dat mijn vriendin geen gevoelens niet meer heeft? Maar waarom wou ze daar dan niet op antwoorden?
Houdt ze me aan het lijntje door nooit genoeg info te geven? Enkel een mail is mijn voorlopige uitleg.
Een gesprek hebben we nog niet gehad. Als ik bij haar ging praten, de eerste dagen na de breuk, kon ze alleen maar huilen en niet nadenken en was ze moe en pijn in het hoofd... Warrige antwoorden waar hier het gevolg...
Ohja, hier weer eens komen typen zal me misschien goed doen. Ik hoop ook een paar antwoorden te krijgen, omdat ik ze momenteel niet zie.
Bedankt,
Groeten,
Nico
Hey Nico
4 smsjes, jij durft .
Kijk, ik zie het zo: jouw ex heeft het er ook nog moeilijk mee (gevoelsmatig), is ook niet abnormaal, het is niet omdat zij een einde aan de relatie gemaakt heeft, dat zij er al helemaal klaar mee is. Toch lijkt het mij duidelijk dat ze echt niet meer wilt, want ze wilt je geen valse hoop geven, dat zegt ze ook letterlijk. Ze voelt zich schuldig dat ze jou zo gekwetst heeft en wilt dat je terug gelukkig wordt. Is jammer genoeg ook heel duidelijk.
Die liefdevolle en doorvragende smsjes zullen haar waarschijnlijk ook wel overvallen en ergens ook wel raken (al zal ze dat niet laten merken), maar als ze echt niet meer wilt (verstandelijk), verandert dat er niks aan.
Ik zou als ik jou was het zo laten. Vechten voor iemand kan wel direct na een breuk (duidelijk maken dat je het anders ziet bedoel ik dan meer), maar telkens weer opnieuw maar proberen en proberen, gaat op haar verkeerd overkomen en gaat, vermoed ik, nog meer een omgekeerd effect creeëren. Als zij het op deze manier wilt, kan je niet anders dan dat respecteren, hoe moeilijk ook. Jammer dat jullie nog geen echt (afscheids)gesprek gehad hebben, maar misschien kan dat later wel, ze zegt dat ze er voor open staat om binnen zoveel tijd eens iets te gaan drinken. Nog een extra reden om nu zoveel mogelijk contact te vermijden. Anders gaat ze daar zelfs misschien geen zin meer in hebben. Nu gaat ze er ook niet voor openstaan leuke dingen met je te gaan doen. Ook al omdat ze weet wat jij wilt (haar dolgraag terug) en zij ziet dat niet zo. Bovendien door te blijven proberen, gaat ze misschien uiteindelijk wel medelijden met je krijgen en dat is niet de bedoeling, hé.
Het is sowieso een feit dat sommige mensen na een breuk ('schuldige') niet meer te herkennen zijn, al is het bij hen meestal ook uit onmacht. Het feit dat ze zo 'koel' reageert, doet ze zeer waarschijnlijk om jou duidelijkheid te geven, ook al geeft ze ergens nog wel om jou (blijkt wel) en vindt ze dat ook niet makkelijk om te doen.
Waarom ze nog geen nieuwe vriend heeft, kan je naar raden, doet er eigenlijk ook niet toe, al begrijp ik jouw nieuwsgierigheid. Maar nieuwe vriend of niet, voor jou verandert er nu niets natuurlijk.
Weet je, Nico, als ik jouw blog hier lees, je lijkt mij een lieve, gevoelige man die zijn ex doodgraag zag, op zich heel schoon natuurlijk en er alles weer voor wilt doen om haar terug te krijgen, maar de realiteit is helaas dat als de ander het niet wilt, je het echt moet accepteren. Probeer het echt nu te laten, ze heeft op je vorige 2 smsjes niet gereageerd (geen reactie is ook een reactie) en als je nu gaat blijven sturen en proberen, ga je het volgens mij helemaal verprutsen. Denk dus dat het beter is om nu een tijd afstand te houden en binnen zoveel tijd eens te vragen om iets te gaan doen. Dan voel jij je misschien al wat sterker en zij haar wat makkelijker.
Weet nog van een tijdje terug dat ik zei dat je ook aan haar minpunten moest denken (om het voor jezelf makkelijker te maken) en jij zei toen dat je van haar hield met haar minpunten. Ok, dat is zo, dat is liefde, iemand nemen zoals hij/zij is, met mindere kantjes erbij. Ik zei dat toen eigenlijk vooral omdat ik de indruk had dat je haar erg aan het idealiseren bent (valkuil die helaas wat meer voorkomt na onvrijwillige breuk). Hoe denk jij daarover?
Ik denk trouwens dat veel mensen die 'slachtoffer' zijn zich afvragen: 'waarom nou, dat kan toch helemaal niet, we hadden het toch goed samen.' En raar, ook al had jij dat gevoel zo sterk, toch kan het zijn dat dat bij haar anders zat, hoe moeilijk te geloven ook. Als het bij haar net hetzelfde geweest was, had ze de relatie in eerste instantie niet beëindigd, hoe sneu ook.
Hou je sterk en praat en schrijf maar van je af!
Groetjes
Geen antwoord: met de voeten spelen?
Hallo Mel,
Bedankt voor uw reactie.
Er is bijna niemand die me zegt dat dit nog goed zal kunnen komen. Oké, ik blaas alles dan maar op.
Ik ben het beu, en zoals je zelf gezegd hebt: Ik idealiseer haar véél te veel. Ze was niet perfect, verre van. Er waren véél problemen, maar ze praatte daar niet over. Ik kon/durfde niet altijd met haar over zaken te praten. Omdat ze daar een probleem mee heeft. Ik heb vaak bij haar familie aan tafel gezeten. En vaak werden problemen niet besproken als zij er bij was. OF werd het weggewuifd omdat zij dit niet aankan. Erge zaken werden nooit aan haar verteld of werden verbloemd, beter weergegeven. Ze kan niet om met problemen, geen communicatie daar omtrent.
Kan ik dat oplossen? Nee, zij moet dit oplossen. Ik was er altijd voor haar. Zo goed mogelijk. Familie zaken kon ik mij niet mee bemoeien. Maar anders heb ik voor haar veel gedaan. Misschien had ik harder moeten zijn en haar gewoon confronteren met de problemen. Er zijn verschillende zaken die een probleem waren. Maar wat moet je doen als je vriendin dit niet kan bespreken, als de kans groot is dat ze dit traumatisch zal klasseren in haar hoofd???
Ik heb er geen zin in. Moet ik mij nu een laffaard noemen omdat ik haar met dit grote probleem alleen achter laat? Pfff, ik ga het haar niet zeggen, ik denk dat haar ouders het wel weten. Maar zoals gewoonlijk zullen ze dit niet vertellen. Ik mag er mij niks van aantrekken, want zij wil mij niet meer. Oké: foert.
Ik heb net een bericht gestuurd waar ik nog eens laat blijken dat ik geen contact meer wil. Maar deze keer heb ik het niet zo vriendelijk gedaan. Nogaltijd respectvol maar de waarheid hoe ik over de situatie denk, staat er in.
Ben ik verkeerd?
Pfff, respect, eerlijkheid en vertrouwen! Dat is wat ik zéér belangrijk vind in een relatie. Zij heeft al die regels verbroken. Alle 3!
Weg er mee. Is er niemand anders voor mij weggelegd in dit leven? Oké, dan blijf ik maar alleen. Maar op deze manier werd ik ook niet gelukkig.
Groeten,
Nico
Film van een dating-guru
Sean Stephenson
talks about
a life altering learning
that took place during a date.
--> What other say or think about you, is none of your damn business. It's about their insecurities, not about yours.
Jelle.
"Het leven is geen probleem dat opgelost moet worden, maar een mysterie dat moet worden geleefd." (Anugraha)