Vandaag is het dag acht. Hoewel ik niet kan zeggen dat ik me nu zoveel beter voel kan ik wel wat anders zeggen. Ik ben dankbaar.
Nu heb ik altijd al geweten dat ik geweldige vrienden heb maar deze week is me het voor de zoveelste keer weer duidelijk geworden. Toen ik gisteren thuiskwam lag mijn brievenbus vol met alle mogelijke repen chocolade die er maar te koop zijn en in de avond ben ik liefdevol opgevangen door een vriend. Ik weet nu dat ondanks dat de liefde van mijn leven weg is, de liefde mij niet heeft verlaten en dat helpt!
Ook vandaag ben ik weer gespannen en verdrietig. Gisteravond heb ik een antwoord gestuurd op zijn sms maar ik heb nog niets gehoord en ik merk gelijk wat die spanning met me doet. Ik weet echter wel dat wanneer het me te veel wordt ik mag huilen, mijn verhaal kwijt kan en de steun heb van mensen die me liefhebben.
Het helpt mij om zo nu en dan (zo vaak als ik kan eigenlijk) te focussen op alle positieve dingen die ik heb. Ik hoop dat dit jullie ook zal helpen.
lfs.
Heel mooi! En je zal zien
Heel mooi!
En je zal zien heel langzaam gaat het beter, de eerste 2 a 3 weken zijn het ergst, maar ze gaan voorbij
Seconde na seconde, uur na uur.
En zulke vrienden hebben, dat is goud waard!
Keep on going girl!