Zo te lezen ben je een echt gevoelsmens en daar is niets mis mee. Voor een ander is het gemakkelijk gezegd om je bij elkaar te rapen, maar om dit in de praktijk toe te passen is een ander verhaal. Voor iedereen is de tijd die je nodig hebt om te rouwen om wat je verloren hebt verschillend. Je verstand en gevoel kunnen elkaar behoorlijk tegenspreken, althans zo ervaar ik dit. Ik hoop dat je goede vrienden hebt waar je je verhaal aan kwijt kunt, en als het echte vrienden zijn maakt het niet uit hoe vaak je hun je verhaal vertelt, zij zullen dit begrijpen. Krop je gevoelens niet op en probeer je energie te stoppen in iets wat je voldoening geeft waardoor je weer meer gevoel van eigenwaarde krijgt. Je omgeving kan natuurlijk vanallerlei adviezen geven, maar probeer ook je eigen gevoel te volgen, dat waar jij je zelf het beste bij voelt. Heel veel sterkte en houd de moed erin. Hoop is een woord dat een lichtje laat branden in je hart en dat je moed geeft voor vandaag en kracht voor morgen.