Daar gaan we weer.
Dromen over haar. Snachs droom ik weer over haar.
De rest van de dag denk ik daar door weer geregeld aan haar.
Dus ik ga kei veel afleiding zoeken en ik vergeet haar.
Snachs droom ik weer over haar.
Het dromen over haar maakt me duidelijk dat ik nog zoveel van haar houd als 2jaar geleden.
Ik droom dat ze zegt ik ook van jou maar het kan niet meer.
Waarom kan het niet meer? en ik word wakker.
Door het wakker worden kan ik relativeren.
Nee jongen ze komt niet meer. Je zit al ander half jaar in de zelfde sleur.
Vandaag weer tijd voor je afleidings systeem.
Ik ga mezelf elke dag verwennen al ander half jaar.
Omdat ik mezelf wil troosten.
Waarom droom ik nog zo intens over haar?
Waarom gaat het gemis niet over?
Waarom is me hart zo gebroken en bedrogen en toch nog zo verlieft op haar?
Ik ben bang dat ik hulp nodig heb.
Het alleen zijn is zwaar maar wel te doen.
Het gemis is irritant en voeld als een obsessie.
Ik mis haar haar, haar lijf haar lichaam en haar lach.
Na al die dagen weeken maanden jaren nog iedere dag.
Ik mis mijn schoon familie en het me daar thuis voelen.
Ik mis het knuffelen, knus samen zijn en pulke.
Ik weet niet hoe ik moet stoppen.
Niet met het type van dit doel lose gevoel volle verhaal en niet in het echt met het houden van haar.