Even een stuk copy paste uit mn vorige blog, een antwoord dat anders denk ik door anderen niet meer gelezen wordt....terwijl het echt ies is waar ik heel erg mee zit. Heb het nog flink aangevuld!

Ik heb CVS en kan er heel goed mee omgaan dankzij accupunctuur. Zij helpt me al 3 jaar en ik kom steeds verder. Ik volg een koemelk-en suikervrij dieet hiervoor én slik allerlei voedingssupplementen, met name omdat ik ook vegetarisch ben. Ik ben van 3 prozac naar een halve gegaan en nog een ander medicijn volledig afgebouwd. Omdat er steeds gezegd werd dat ik depressief was ook intensieve dagbehandeling gevolgd, en veel therapie sowieso, maar het bleek met name lichamelijk te zijn, met name vermoeidheid. Tja, en iedereen weet, als je doodme bent, dan ben je ook niet vrolijk he? Tevens had ik een vitamine b tekort en magneiumtekort doordat ik vegetarisch was en bleken mn bijnieren "uitgeput" te zijn waardoor cortisolproductie niet normaal was. Dit alles ten gevolge van een zeer zware puberteit waarbij ik vreselijk gepest werd. Maar het was dus veel meer een burn out, en slechte dingen eten (ik bleek bv koemelkallergie te hebben) en mn darmen die er slecht aan toe waren dan puur een psychische depressie. Toen ik mn lichaam ging aanpakken, ben ik met zeer veel méér sprongen vooruit gegaan als toen ik ellenlang met therapeuten aan met praten was. Van iemand die in dagbehandeling zat, steeds uitviel met werk, soms een half jaar depressief in bed lag (kon alleen maar slapen dan en was heel erg somber en down en veel paniek) ben ik veranderd in iemand die 22 uur werkt, al een jaar of 2,5, die nog wel vaker als een gemiddeld mens ziek is (heb nou eenmaal slecht immuunsysteem door al mn "dingetjes") en die regulier nog maar weinig medicatie slikt. Die tevens het hele huishouden van ons grote nieuwe huis deed en alle boodschappen en ook nog eens veel met vriendinnen deed....
Maar trots dat mn ex op me was? Uh nee.....iedereen, behalve hij.... :'(

Ondanks mn "groei" zijn dit zijn dingen die mn vriend (ownee ex *sniksniksnik*) nu als redenen noemt....pas toen IK zei dat we missch . beter konden stoppen omdat er niks veranderde.....Toen kwam hij hier opeens allemaal mee een week later en nu zegt hij dat hij t "die avond ook wilde uitmaken"....terwijl ik alleen maar gezegd heb dat we missch. beter uit elkaar konden gaan als er maar niks veranderde....Wat ik wilde dat veranderde:
1) vaker thuis samen. Hij was contant aan t werk
2) dat hij weer de oude lieve P. werd. Ik vond m zo afwezig, en afstandelijk. Hij nam weinig initiatieven meer tot sex of andee intimiteit en zei niks liefs meer, alleen als ik binnenkwam "hoi schatje" maar dat gewoon een standaaarddingetje geworden.....Ik had al 3 jr niet meer uitzichzelf gehoord dat hij van me hield....of gek op me was....of me mooi vond..... eis ik dan teveel??? Ik dacht, als we samen 80 worden hoor ik dit de komende 48 jaar nooit meer van mn partner....Kán ik dat? NEE!
Dat waren de dingen die ik wilde dat veranderde, en hij gaf me gelijk. Ik vroeg echter al een half jr naar de redenen dat hij minde rlief was, en zn redenen waren echt niet twijfel zei hij. Ik moest niet zo gek doen, hij hield van me en twijfelde niet anders "had hij toch geen huis met me gekocht"??
Dat was zn antwoord...elke keer weer....en nu dit:
Zn redenen nu "opeens" .Hij wil:
- niet meer leven met iemand wiens leven door "doktoren" (accupuncturiste en psycholoog) geleid wordt (lompe opmerking, want doe t toch met name zelf, en dat valt niet mee! en dat weet ie! hij weet van hoe diep ik kom!);
- hij wil niet meer leven met iemand bij wie hij elk etiket in de supermarkt moet scannen op moleculen suiker/melk (terwijl ik altijd boodschappen doe....en ik wel wist dat hij t SOMS wat lastig vond maar hij er nooit een probleem van maakte, want hij gebruikte gewoon vaak ander sausje als ik)
- hij zegt dat "ik zonder accupunctuur en pillen" wellicht ook zo ver was gekomen (terwijl de diagnose van CVS patienten is dat werken echt niet meer gaat en ik werk 24 uur en deed daarnaast het hele huishouden en deed nog veel met vriendinnen en voor mn moeder-die slecht ter been is, tevens al 6 jaar geen dwepressie meer gehad sinds de accupunctuur en voedingssupplementen)
- hij "wel eens gewoon een stuk vlees in de pan wil gooien"....terwijl hij altijd zei dat t geen probleem was omdat wij meestal rijst of pasta aten, en dan gewoon 1 pan rijst/pasta deden en dan 2 woks. 1 voor hem met kip/gehakt en wokgroentes en 1 voor mij met vegetarische reepjes en wokgroentes. Hij deed hier nooit moeilijk over.
- hij is "praatmoe" en "probleem-moe" (dat terwijl de gesprekken gingen over dat het niet meer liep tussen ons, ik weet dat hij snel "praatmoe" is dus bracht dit zo'n 1 x per maaand, als er weer niks veranderd was, ter sprake, dus 5 x in een half jaaar....dat is toch niet veel??? Als t niet meer loopt? En ik bracht het toch JUIST ter sprake omdat ik wilde dat t goedkwam tussen ons? Dat zei ik er ook bij? Dingen worden niet vanzelf weer goed? Daar moet je t toch over hebben samen? IEMAND moet dit toch bespreekbaar maken?)

Snappen jullie nu dat ik zn redenen niet snap???? Dit alles HOORT bij mij en we hebben in Juli vorig jaar een huis gekocht??? Toen wist hij dit OOK? Ja , maar dat was naif zegt hij nu? (hard op te horen!!!) Hij dacht dat dingen dan beter werden? Wát dan precies?? Dat ik mn voedingssupplementen in onze oude flat zou laten liggen en in t nieuwe huis gezond zou zijn en vlees zou gaan eten????

En ik vroeg al een half jaar lang of hij twijfelde omdat hij minder lief/afstandelijker was en ik afstand voelde, maar nee, er was niks, het kwam door zn werk en door voetbalclub (die hard supporter en t ging slecht met de club) en door de verhuizing, maar er speelde tussen ons niks zei hij, hij wilde "saampjes oud worden" zei hij tot 2 weken tot het uitging nog steeds....

Heb zelfs gezegd anders niet naar de relatietherapeut te willen, wilde eerst zeker weten dat hij er voor ging. Ja dus, en nee, geen twijfels zei hij steeds in élk gesprek het afgelopen half aar waarin ik wél twijfelde door zijn afstandelijke/minder lieve/kort-lontjes-houding....

Iedereen, vriendinnen en familie, zeggen allemaal hoe erg ik gegroeid ben afgelopen jaren. JUIST doordat duidelijk was dat ik veel meer voldeed aan CVS dan aan "depressie" heb ik me kunnen afwenden van de hele therapie-scene die niks voor me betekend heeft en heb ik me kunnen richten op mn lichaam.....wat zeker hielp. Dat heeft iedereen gezien....ben zo gegroeid.....maar juist NU stopt ie ermee.....Waarom? Er zijn geen gekke dingen gebeurd afgelopen half jaar!