Cultuurverschil of toch iets anders...??

afbeelding van Dirk30

Hallo iedereen,

Nee ik heb geen ldvd maar wel een ander probleem.

Ik heb een 1.5 maand geleden een nieuwe vrouw leren kennen. Ze is een thaise en is op 21 jarige leeftijd getrouwd, naar Europa gekomen om twee jaar later in scheiding te gaan. Ze is er nu 36 en is ongebonden zoals ik. Ik heb vroeger nooit echt aziatische vrouwen gemogen. Vond ze altijd wel mooi maar dat was het dan. Ze maakten voor mij eerder een "fake" indruk zonder emoties te hebben. Tot ik haar 1,5 maand ontmoette. We zijn een paar keer samen weg geweest en hebben tot nu toe heel fijne momenten gehad. Ze is eerder conservatief ingesteld. Om een detail te geven, de woordjes fuck, sex en lesbisch durft zij letterlijk echt bijna niet uit te spreken. Puur rationeel gezien, hebben wij heel veel raakpunten. Vizies over het leven, gemeenschappelijke interesses enz. MAAR......in het engels is er de uitdrukking...."to read somebody". Wel, ik kan het echt niet bij haar!! Het lijkt wel of ze een muur om haar heeft waar ik echt niet doorkan (wat emoties betreft). Ze lijkt soms zo ijzig koud! Ze zegt wel dat ze me leuk vindt maar daar blijft het bij. Ik weet echt niet wat er in haar omgaat. Echt diepe persoonlijke emotionele vragen naar mij toe heeft ze nog nooit gesteld. En toch blijft ze, zoals deze ochtend, contact met me opnemen. Ook welliswaar oppervlakkig. Allemaal wazig voor me.

Het begint me wat te irriteren en er beginnen vragen op te komen. Heeft het te maken met een verschil tss Thaise en Westerse cultuur? Of is het gewoon dat ze geen emoties voor me heeft? Moest het het laatste zijn dan zou ik daar nog (met pijn welliswaar, maar ik ben gehard daarin) mee kunnen leven en doorgaan. Maar als ik haar echt rechstreeks erover aanpak vrees dat ik ze dicht gaat klappen en ook weer mss niet rechtuit durft te zijn? Ook hier weer mss een clash tussen twee werelden.

Zijn hier mensen met gelijkaardige ervaringen? Enig advies daaromtrent?

Bedankt.

afbeelding van jamor

eenvoudig

Eigenlijk is het heel eenvoudig. Je durft haar niet te vragen naar haar gevoelens, omdat jezelf bang bent dat ze je dan gaat verlaten als deze niet met de jouwe overeenkomen. Je zegt "ze zegt wel dat ze me leuk vind".. Hieruit zie ik weinig vertrouwen van jou uit. Eigenlijk zeg je gewoon, ik geloof je niet!

Het begint je na 1,5 maand te irriteren en nog blijf je aangeven als dat het laatste dan kan ik daar nog mee leven. Hoezo? Zit je vast aan deze vrouw, dat je bij haar MOET blijven. Het heeft niets met een cultuurverschil te maken, het heeft te maken dat je in een modus staat dat je een vrouw moet hebben. Ook al hou je niet van diegene en diegene niet van jou.

Ik zou haar vrij direct aanspreken en dan zien wat er gebeurt. Waarom vrezen dat ze dicht slaat. Als dat gebeurt dan is dat zo. Overleef je dat niet dan? Of ben je misschien zelf toch een beetje bang om gevoelens te tonen. Succes iig!

afbeelding van Dirk30

Hallo JamorBedankt voor jouw

Hallo Jamor

Bedankt voor jouw reactie.

Heb ik schrik om mijn emoties te tonen? Helemaal niet! Meestal als ik iemand leuk vind en gevoelens heb, neem ik haar eens goed vast, eens een knuffel geven....je weet wel...en dan kan je al goed zien wat ze ervan vindt. Ofwel zie je dat ze het leuk vindt of net ook niet. Bij haar zie ik niets, nul komma nul. Of ze het graag heeft....ik weet en zie het niet. Maar het tegengestelde ook niet. Ja ze zegt dat me leuk vindt...maar ook hier weer...woorden per mobiel ipv het persoonlijk in mijn gezicht te zeggen. Ze is ijzig wat dat betreft. We hebben elkaar in die 1,5 maand ook niet gek veel gezien. Ik heb absoluut geen vrees dat onze gevoelens niet overeenkomen maar langs de andere kant wil je ook geen bruggen opblazen. Maar idd, op een gegeven moment moet het eens tot klaarheid komen want blijven sukkelen in het straatje heeft geen zin.

Heb ik weinig (zelf)vertrouwen? Helemaal niet, maar zoals ik zei, ik kan haar niet lezen. MOET ik deze vrouw hebben? Helemaal niet, maar ik vind haar wel leuk (afgezonderd van dat ze haar niet helemaal laat kennen). Zoals ik eerder aangaf, ze is heel conservatief (mede door haar cultuur)dus ik kan me best inbeelden dat ze er een lange periode wil voor nemen om haar gevoelns kenbaar te maken/laten zien.

Ik heb voor mezelf uitgemaakt dat ik wat afstand ga nemen van haar. Stuur geen berichten meer, stel ook niet meer voor om samen weg te gaan. Als zij mij leuk vindt moet zij maar ook eens initiatief nemen vind ik. Er zwemmen genoeg vissen rond denk ik zo zonder pedant over te komen.

Bedankt voor je input.

afbeelding van jamor

gaat niet om gevoelens

Iemand vastpakken en een knuffel geven noem ik geen gevoelens tonen. Dat kan een ongevoelige ook prima doen. Met gevoelens tonen wil ik zeggen dat je je kwetsbaar zou op moeten stellen, omdat je je gevoelens wil laten zien. Waarom durf jij haar niet aan te spreken? Die vraag zou je voor jezelf duidelijk moeten hebben. Ik vermoed dat jij pas verder wil gaan als je duidelijkheid van haar heb gekregen of ze een relatie wil, want als ze 'je alleen leuk vind' is dat voor jou niet voldoende om op te teren. Je wilt je hoedanook zo snel mogelijk met een vrouw verbinden... Waarom?

Je geeft aan dat zij ook maar initiatief moet tonen en dat ze heel conservatief is. Kun je dan verwachten dat ze dat gaat doen? Ik vermoed het niet. Is het dan niet jouw taak om haar een beetje open te breken? Misschien als je je kwetsbaar opstelt zal zij ook kwetsbaar reageren, ipv iemand de rug toekeren en denken als jij niets doet zoek ik wel een ander. Er mogen dan genoeg vissen zijn, karpers eten geen snoeken.... En jij wil toch die ene vis?
Het komt mij meer over als een vis is een vis, of in dit geval een vrouw is een vrouw.

afbeelding van Dirk30

Hi JamorKijk, ik begrijp

Hi Jamor

Kijk, ik begrijp perfect wat je wil zeggen. Toegegeven, het geven van knuffels kan iedereen. Maar ik heb kleine signalen, attenties nodig om te weten " ja ze heeft me wel graag". Het moet iets zijn om verder op te kunnen bouwen. Dat heb ik nu totaal niet. Een,tekst berichtje is voor mij niet voldoende. Ik wil dat het in mijn gezicht wordt gezegd. En het moeten geeneens woorden zijn zoals " ik zie je graag, of ik wil je".Als iemand zich emotioneel op een afstand houdt terwijl ik reeds kleine signalen heb gegeven...tja....dan houdt het eigenlijk al op voor het heeft bestaan.

Ik heb bij haar het gevoel, dat ik nog 20 dates mag doen en nog altijd evenver ga staan als de eerste date,alhoewel ik haar als persoon graag heb. Bij mij gaat het niet om "snel snel" een vrouw te kunnen hebben. Maar in het "ijle" met haar omgaan kan ik ook niet. Waarom zou ik zoiets mezelf aandoen? Verwachtingen gaan creeren die mss niet gaan worden ingelost? Vandaar dat ik zeg dat het een verschil in cultuur kan zijn. Zij zal verwachten dat ik alle moeite zal doen, terwijl ik met mn westerse normen en waarden net verwacht dat het van twee kanten moet komen.

Ik begrijp dat je je kwetsbaar moet opstellen, maar toch niet als je niet eens kleine signalen hebt gekregen van de tegenpartij?? Dit is zelfkastijding. Daarom ben ik eens benieuwd of ze eens een klein initiatief gaat nemen. Eergisteren bij het afscheid nemen zei ze als ik met haar nog iets wilde gaan doen moest ik (weeral) het haar laten weten. Idd ik weeral!!! En dat ga ik nu eens niet doen.

afbeelding van Dirk30

Hallo, Kom hier ff

Hallo,

Kom hier ff neerpennen om mn gevoelens te uiten. Er is sinds gisteren heel wat gebeurd.

Afgelopen maaden heb ik veel last van slaaptekort, slaap dikwijls 1 a 2 uurtjes per nacht en dat dikwijls nachten opeen. Gisterenochtend was ik enorm moe door het slaapgebrek en bijgevolg enorm emotioneel. In een impulsieve bui bombardeer ik haar met teksberichten om eens klaarheid te hebben over het eigenlijk zat tussen ons. Geen reactie. Ik bel haar 2 keer op. Ze belt me gelijk op en zei dat ze op het werk zat waarop ik reageerde, "laat maar, ik ben zooo moe". Toen zei ze me dat ze me wel ging teksten. Is dus niet gebeurd. En ik vermoed dat het ook niet zal gebeuren.

Maar het werd me later die dag duidelijk. Ze wilde me idd niet, ze was me aan het gebruiken. Zij werkte in een restaurant, moet altijd veel uren kloppen. Ze was alleenstaand en moest voor een dochter zorgen. Haar moeder in thailand heeft kanker en krijgt chemotherapie. Ikzelf heb een goedbetaalde baan, ik ben piloot van beroep.

Nu realiseer ik mij dingen die ik voorheen nooit zag. Zo bijvoorbeeld ik haar nooit thuis mocht afhalen of brengen. De laatste twee keren dat ik ze zag had ze op haar armen blauwe plekken. De laaste keer een grote blauwe plek op haar schouder. Ze gaf er nooit een duidelijke reden voor maar dit waren voor mij geen blauwe plekjes door jezelf ff ergens tg te stoten. Werd ze mss mishandeld door iemand???? Is maar een wild guess.

Op onze derde date zei ze dat ze in het najaar naar thailand ging voor drie weken en......ik mocht mee als ik wilde. Zoiets vond ik raar. Al meteen zoiets voorstellen op je derde date??? Ik zou nooit zoiets doen. Ze vroeg of ik als piloot aan goedkope vliegtickets kon geraken, of ik in business class kon zitten. Op onze laatste date was ze emotioneel heel afstandelijk.

Op al onze dates was ik de paymaster. Nooit deed zij enige voorstel om haar eten/drinken eens zelf te betalen. Ik ben absoluut geen vrek en begrijp dat ze als alleenstaande moeder het niet gemakkelijk heeft, dus ga er meestal ook niet moeilijk over doen. Maar dit was echt frappant. Op een bepaald moment vroeg ze of ik een ijsje wou eten waarop ik instemde......rararara...wie kon weer betalen?? Ook was ik het die altijd haar moest opbellen om iets leuk te gaan doen. Ook als ik een examen had gedaan en haar spontaan vertelde dat ik geslaagd was zei ze nog niet eens "proficiat", wat denk ik toch een normale reactie zou zijn.

Het zijn dingen waar ik in begin niet van wakker van lag......maar gisteren is het mij allemaal heel duidelijk geworden. Er was duidelijk meer aan de hand, waar ik het fijne niet van afweet. Maar 2 dingen stonden voor mij vast: ze voelt niets voor mij en heeft me een het lijntje gehouden EN ik was haar jackpot, tot onze laatste date. Ik voel mij zo gebruikt maar vooral ook heel hard gekwetst. Ik was verliefd aan het worden en heb nooit geweten wat er in haar koppie omging. Ik word al niet snel verliefd en had een leuk gevoel dat ik nog eens een knappe dame naast mn zijde had. Ik heb haar fotos onmiddellijk gewist want ik moet dit nu weer ff verwerken. Gelukkig had ik het snel door en is erger voorkomen. Maar dit wil ik nooit meer meemaken.

afbeelding van torn

Happy ending?

Dirk30 schreef:

Maar 2 dingen stonden voor mij vast: ze voelt niets voor mij en heeft me een het lijntje gehouden EN ik was haar jackpot, tot onze laatste date.

Al je frustraties projecties , aannames en vooroordelen lezend hoop ik op zijn minst voor je dat je er een massage met happy ending aan hebt overgehouden......

afbeelding van Dirk30

Wansmakelijke opmerking.

Wansmakelijke opmerking.

afbeelding van Dirk30

Vandaag een berichtje

Vandaag een berichtje gekregen van haar, heel onverwacht eigenlijk. Ze heeft me afgewezen. En altijd den zelfde bullshit: ja als een vriend wil ze me wel maar niet meer. Ik moest niet op haar wachten waren haren woorden. Haar leven was gecompliceerd zei ze. Ze zei dat ze voor me klaar stond als vriend. Maar dat wil ik net niet. Ik wil dat ze er is als geliefde!!! Altijd krijg ik dit te horen: vriendschap ja, liefde nee! Ik ben niet gemaakt voor iemand anders die mij graag ziet en ik haar!!

Ik begin bijgelovig te worden en dat ik met dergelijke karma ben geboren.

Een droevige weeral teleurgestelde dirk. Verdrietig

afbeelding van jamor

niet geheel onverwacht

Toch opvallend te lezen dat je haar eerst ziet als de vrouw waar je alles mee zou willen, alhoewel er toch hier en daar wel een kleine haakje aan haar zit, maar daar wel overheen kan stappen... En na één bericht waarin ze duidelijk maakt dat ze niet dezelfde gevoelens voor je heeft is ze in eens een heel ander persoon geworden in jouw ogen.

Ja het komt voor dat iemand gevoelens voor iemand heeft en dat de ander dat niet heeft. Ik ken het genoeg in mijn leven. Ook ik heb menig vrouw leuker gevonden dan zij mij, maar die vrouwen vind ik nog steeds leuk. Misschien niet meer voor een relatie, maar ik vind ze leuk en ik mag ze leuk vinden. Ook al zal ik nooit een relatie met ze hebben, het zijn in mijn ogen leuke vrouwen.
Maar omdat ze geen relatie met me willen zijn ze niet anders geworden. Het is toch raar als je iemand leuk vind, alleen als diegene een relatie zou willen hebben met je. Zo niet, is het een dom figuur.... Bij wijze van spreken...
Dat heeft schijnbaar niets met liefde te maken. Maar voornamelijk met iets willen hebben / bezitten.... Ik denk dat je je beter kan afvragen waarom je zo gefocust bent op het hebben van die relatie??.. En ja ik weet wel zeker dat jij bent geboren met dat karma! Zoek de antwoorden op de vragen in je en zoek niet buiten jezelf om naar het antwoord!
Dan zul je het geluk vinden, zelfs zonder een relatie.

afbeelding van Dirk30

Bedankt Jamor voor je

Bedankt Jamor voor je reply.

Tja, het zal wel iets bezittelijks hebben zeker? Ik ben zeker niet gefocust op het hebben van een relatie. Ben al een tijdje single en zij overkwamt mij gewoon. Ik was gelukkig hoor zonder een relatie. Maar dan kom je die ene tegen en overkomt het je allemaal, om dan achteraf weer bij nul te staan.

Het is gewoon iets dat me irriteert na een tijdje. Ik heb gevoelens voor iemand of andersom maar nooit van beide kanten tegelijk. Het test je relativeringsvermogen sterk hoor. Vandaag een week geleden zijn we weggegaan, wat vliegt de tijd. Het waren 7 vermoeiende dagen met veel twijfels, weinig rust...en jah ik heb haar ook verkeerd ingeschat/ beoordeeld.

Nu jah, ze heeft me deze ochtend een hele resem berichten gestuurd dat haar sombere verleden ( waarvan ik het fijne niet van afweet en ze niet teveel wil lossen) heeft gezorgd dat ze geen snel gevoelens voor iemand krijgt omwille van haar moeilijk leven, maar ze zegt wel dat ze haar hart opent voor vriendschap en dat ze voor mij klaar staat. Heel mooi allemaal maar daar ben ik geen reet meer verder. Dit gaat het enkel erger maken voor mij. Ja je mag me nu ff een egotripper noemen, ik weet dat ook wel. Oogkleppen op?? Mss wel jah maar ik ben ook wel een realist om te beseffen dat ik niet op haar vriendschap moet ingaan en verder moet gaan. Op naar de volgende afwijzing zeker??

afbeelding van mrpither

Re:

Jongen vs man?

Je moet nog een hoop leren over vrouwen zie ik wel.
Vriendschap is van wezenlijk belang om mee te beginnen.
Jij gaat kennelijk gelijk voor het toetje.

Beetje onvolwassen om als je je zin niet krijgt haar zo zwart te maken.

En niets is zo ergerlijk als gemekker om geld.

afbeelding van Dirk30

Vriend ik moet werken voor mn

Vriend ik moet werken voor mn geld, jij mss niet. We zullen nog eens praten als jij een partner hebt waar jij alles maar dan ook alles uit je eigen zak moet betalen.

Nog nooit gehoord over de vriendschapszone van een man bij een vrouw???

"Het zwartmaken" waar jij je het over hebt was wel vóór de afwijzing! En dat was zeker niet als zwartmaken bedoeld maar eerder als een objectieve vaststelling.

Maar wat maakt het nu eigenlijk nu allemaal nog uit?? Ze wil me niet dus moet ik verder.

afbeelding van mrpither

Re:

De "friendzone" is mijn specialiteit, dus dat gesprek zal nooit plaatsvinden. Lachen