Contact zoeken of niet...

afbeelding van Senzy

Ik heb het zo moeilijk met het geen contact zoeken. Dus net was ik bijna zover dat ik hem een mail wilde sturen. Waarin ik uiteraard wilde gaan zeggen dat ik denk dat we niet moeten stoppen e.d. Kortom, ik wil gewoon terug.
Maar toen realiseerde ik me weer dat ik hem dan gewoon toestemming geef om weer zo met me om te gaan. Ik zeg dan eigenlijk: Jij wil me niet echt, maar ik jou wel, dus gebruik me maar.
En hoe eerlijk is dat? En hoe meer zakt mijn eigenwaarde dan weer naar het nulpunt?
En wat wil ik terug? De sex, ja. Dat ene smsje per dag waar ik al mijn hoop uit putte.
De spaarzame telefoontjes. Het gevoel van bij hem horen in deze vreemde relatie.
De uitjes die we zo nu en dan hadden en die echt leuk waren, maar waarin ik constant bezig was zijn bevestiging te krijgen. Zo van : Kijk eens hoe leuk ik ben, je gaat me toch zeker nooit verlaten?
Mezelf steeds in bochten wringen om zijn liefde weer terug te kunnen winnen.
Ik moet weer zo op zoek naar mezelf en het is zo vreselijk moeilijk. Ik voel me leeg, verlaten, en intens verdrietig. Waarom kon hij niet gewoon meer van me houden???
Ik heb nu voor het allereerst mijn grenzen aangegeven in onze relatie en blijkbaar is hij blij met die grens.. Hij is verlost.

afbeelding van NaRegenKomtZonneschijn

Hey Senzy, Maar toen

Hey Senzy,

Maar toen realiseerde ik me weer dat ik hem dan gewoon toestemming geef om weer zo met me om te gaan. Ik zeg dan eigenlijk: Jij wil me niet echt, maar ik jou wel, dus gebruik me maar.
En hoe eerlijk is dat? En hoe meer zakt mijn eigenwaarde dan weer naar het nulpunt?
En wat wil ik terug? De sex, ja. Dat ene smsje per dag waar ik al mijn hoop uit putte.

je zegt t zelf al he:) Ik zelf heb deze fout gemaakt door mij zo te laten behandelen wat je zegt. en ik den dat de meeste mensen dat ook (onbewust) doen. Je volgt je gevoel gwoon op dat moment. Maar ik denk dat als je dit in je 8erhoofd houdt dat je dan voor je zelf weet dat je (nu nog) geen contact moet zoeken met hem. Hoe moeiijk het ook is.
Ga door de pijn en probeer jezelf terug te vinden. Je hebt je grenzen aangegeven en dat is je goed recht. Als hij er niet mee kan leven zegt het meer over hem dan over jou. Je verdient beter en you know it.

Groetjes, NRKZS

afbeelding van Secret

Het allerbeste is om geen

Het allerbeste is om geen contact te zoeken. Ik heb die fout keer op keer gemaakt en leer het nooit.
Uit al zijn mailtjes en smsjes haalde ik hoop. Wat hij ook schreef, ik dacht er altijd iets positiefs in te zien.
Mede dankzij Quasimodo ben ik gaan inzien dat ik zijn antwoorden ook anders kan opvatten.
Ik heb mezelf vernederd door steeds maar weer pogingen te wagen.
Ik maakte mezelf kapot op deze manier. Doe het niet, de afwijzingen doen je alleen maar meer pijn.

afbeelding van MissTyque

Geen contact...

zoeken.

Probeer hoe lastig het ook is, hem los te laten. Focus op je eigen leven en probeer jezelf terug te vinden.

Als je straks door deze lastige fase heen bent zul je veel sterker zijn. Accepteer je verdriet en probeer jouw toekomst te zien. Richt je leven in hoe jij dat wilt. Ik geloof niet dat een persoon gelukkig kan zijn als zijn leven door een ander bepaald wordt. Sterkte Miss Tyque

afbeelding van blauwezon

Hou vol!

Hou vol om geen contact te zoeken.
Ik snap hoe je je voelt. Het gevecht tussen je verstand (hou afstand) en het gevoel (wil je niet kwijt).
Ik heb net het mobiele nummer van mijn ex gewist. Gelukkig ken ik het niet uit mijn hoofd. Zo kan ik niet meer sms-en (of ik moet veel moeite doen om zijn nummer te zoeken). En een vriend van mij heeft aangeboden dat ik hem maar een sms moet sturen als ik mijn ex wil sms-en.

Blijf rechtop staan! Als hij je écht mist dan komt hij vanzelf terug.(maar oh wat waait die wind toch hard zijn kant op he.)

afbeelding van Senzy

Ja...

Ik denk het ook.. Maar ik heb hem natuurlijk gezegd dat hij me met rust moet laten en geen contact moet zoeken. Dus misschien durft hij nu niet (ik ken hem een beetje).
Gisteren waren we in hetzelfde gebouw, we volgen een opleiding aan dezelfde hogeschool. Heb enorm mijn best gedaan hem niet te zien, maar we gaan elkaar natuurlijk een keer tegenkomen.
Hopelijk voel ik me dan alweer heel sterk.
Gisteren voelde ik me redelijk, vandaag is het weer moeilijk...
Zou zo graag even een paar dagen vrij willen van dit gevoel.

afbeelding van blauwezon

Tja,

Senzy schreef:

Ik denk het ook.. Maar ik heb hem natuurlijk gezegd dat hij me met rust moet laten en geen contact moet zoeken. Dus misschien durft hij nu niet (ik ken hem een beetje).
G.

Wees eerlijk naar jezelf..denk je echt dat hij het niet durft om contact met je te zoeken? Ik heb je blogs gelezen, waarin je schrijft dat hij telkens momenten bij je was. Korte smsjes stuurde. Niet dagelijks contact wilde. Dat betekent waarschijnlijk ook dat de momenten die je bij elkaar waren, vaak kort maar krachtig waren. Dat je er dan extra van genoot als je met hem was. En vergat dat hij er vaak niet was. Je niet steunde als je het nodig had. Jou liet wachten. Dat je verlangen naar hem groot was en bleef, omdat je telkens maar een beetje van hem mocht genieten. Als hij er was was het fijn en mooi. En zo leek het net dan weer telkens alsof de liefde heel sterk was tussen jullie. Een soort kaarsje onder een stolp: als hij kwam, ging de stolp er af en oh wat kreeg dat kaarsje een zuurstof en wat brandde dat weer heftig mooi, wat een licht! En dan was hij weer weg, ging de stolp er weer op en weg was de zuurstof. Tot hij weer het dekseltje optilde. Maar hou vol om geen contact te zoeken. Ik weet dat het heel moeilijk is. Ik zit in een vergelijkbare situatie. Ik snap je heel goed en het gaat bij mij ook in vlagen. Ik hou me vast aan de gedachte dat ik hem heel goed duidelijk heb gemaakt waarom ik op deze manier niet verder kan. (al roept mijn hart dat dat best kan..mijn hersens weten beter). En kiest hij er dan niet voor om toch helemaal voor onze relatie te gaan, dan is dat zo (hoe moeilijk pijnlijk en confronterend dat ook is) . Liefde kun je niet afdwingen. Ik denk dat jij dat naar hem toe ook hebt gedaan. Ik denk dat je alles hebt gezegd om duidelijk te maken dat je zo niet gelukkig bent in de relatie. Dat er bij jou een grens bereikt is en hij echt een keuze zal moeten maken..of helemaal voor jullie relatie gaan of niet. En niet maar half. (Al zal je hart roepen dat je bij hem wil zijn, diep in je weet je dat je deze grens moet stellen) Ik denk dat je hem dat al goed duidelijk hebt gemaakt. En dat hij dat dondersgoed weet! En meer heb je niet kunnen doen. Je kunt zijn liefde niet afdwingen. Pak jezelf op! Zorg dat je weer het kaarsje wordt dat brandt en laat er niemand maar dan ook niemand ooit weer een stolp opzetten.

En deze oude blog kwam ik tegen: geeft veel steun!
http://www.ldvd.nl/dingen-die-ik-geleerd-heb-in-de-put-die-ldvd-heet