Beste Miel,

Een lastige situatie, moeilijk om daar echt iets over te zeggen vooral omdat er een paar dingen door elkaar lopen.

In volgorde van je vragen:

1. wat ik al zei, lastige situatie omdat jullie elkaar van het werk kennen. Het verdriet zal hetzelfde zijn maar het loslaten is dan gewoon moeilijker. Ik zie dat bij een vriendin van mij. Op een of andere manier wil het gevoel dan niet weg en blijf je hoop houden. Geen contact is nog steeds de beste remedie maar helaas niet altijd mogelijk. Probeer het contact dus tot een minimum te beperken voor zover dat kan en houdt het (voorlopig) strikt zakelijk.

2. Ik begrijp Eefke aan de ene kant wel maar vind het daarom uitmaken weer wat al te drastisch. Ik heb zoiets ooit meegemaakt met een ex van mij. Hij had gelogen over iets wat voor mij heel gevoelig lag en daar kwam ik dus ook later achter omdat hij zich schuldig voelde omdat hij had gelogen in het begin. In eerste instantie was ik ook zeer gekwetst. Het was even heel heftig en dramatisch en ook stond ik destijds in tweestrijd of ik met hem verder moest gaan of niet. Uiteindelijk is het goed gekomen. Het is bij ons nooit uit geweest maar de eerste barst zat er wel. In die zin begrijp ik Eefke dus wel, ze is enorm gekwetst. Ik ben zelf ook iemand die houd van eerlijkheid, hoe pijnlijk of vervelend ook. Achteraf ontdekken dat iemand heeft gelogen doet (mij) oneindig meer pijn. Neemt niet weg dat ik haar besluit om het uit te maken wel erg drastisch vind, zoals ik net al zei. Daar is nu niks (meer) aan te doen helaas.. gewoon maar even laten rusten dus. Misschien, als jullie echt bij elkaar horen, komt het later nog goed. En of je het niet had moeten zeggen: tja, ik vind van wel dus, beter laat dan nooit, misschien was ze er anders jaren later achter gekomen, nog erger! Heb je haar trouwens goed uitgelegd waarom je het niet eerder hebt verteld? Dat je Caro wilde beschermen? Op zich vind ik dat dan weer voor je pleiten, dat je niet zomaar persoonlijke dingen vertelt die wellicht iemand zouden kunnen schaden. Als ik Eefke was, zou dat voor mij weer een 'verzachtende' omstandigheid zijn. Het toont aan dat je iemand met respect behandelt. Is meteen een antwoord op je volgende vraag: nee je bent geen lul, zet dat uit je hoofd. Je bent ook maar een mens en mensen maken nou eenmaal fouten. In jouw geval lag het ook nog eens gevoelig. Het is niet dat je Eefke niet respecteert door haar voor te liegen, je probeert iemand te beschermen. Je intentie was goed, het pakte alleen niet zo goed uit..

Ik kan je verder ook niet echt helpen. Als dat zo was, zat ik hier niet . Ik wens je in ieder geval sterkte

Ik neem aan dat Eefke je het in het begin heeft gevraagd? Toen had je inderdaad waarschijnlijk nog een hechtere band met Caro dan met haar. Dat lijkt me logisch. Het feit dat het uit is, wil niet zeggen dat je haar daarom niet wilt beschermen. Maar zo denk ik erover. Later, toen het serieuzer werd met Eefke, heb je het haar toch verteld? Je had ook niks kunnen zeggen. Ik ben het niet helemaal met haar eens maar zoals ik al zei, ik begrijp haar emoties wel. Ben tenslotte ook een vrouw

Ik begrijp je heel goed. Je wilde caro beschermen tegen oa haar man. je maakte het zelf uit en leerde Eefke kennen. Het was te rpil om alles te vertellen en je besloot te wachten. Toen je het vertelde reageerde ze heftig.
Ze zal ongetwijfeld met een vertrouwens probleem zitten, dat snap ik maar ik neem ook aan dat je het haar hebt uitgelegd. Wat ze nu doet op het wrk is niet okee. Ze mag best zeggen dat het over is en dat het voor haar met vertrouwen te maken heeft, maar namen noemen nee dat is niet okee, daarmee brengt ze spanning op de werkvloer en Caro in gevaar.

Mijn advies probeer nog een keer met Eefke te praten en leg alles goed uit, als ze daar niet mee wil en kan omgaan is het beter haar te laten, sterkte
Eeffie