Geen contact zit er niet in, dat heb ik de afgelopen weken wel gemerkt. Steeds spraken we af om geen contact te hebben, maar steeds kon zij dat niet volhouden. Zij wil contact en zoekt dat ook steeds op. Wanneer één van de twee toch steeds contact blijft zoeken zal het niet werken. Ik krijg immers nog steeds allemaal informatie te verwerken en heb dus niet de kans om los van haar te komen. Gisteren heb ik dat idee dus maar een beetje laten varen.
Ik heb haar gisteren voor het eerst mijn nieuwe appartement laten zien. Dit wilde ze al heel lang en ze was erg blij dat ze het nu mocht zien. Ze vond het erg mooi. In de tijd dat we daar waren liet ze me weten hoe graag ze bij me wil zijn, dat ze graag enkele dagen per week bij mij zou willen komen wonen, hoe fijn dat zou zijn, etc. Ze raakte me aan, gaf me kusjes. Ze liet dus heel goed merken dat ze me terug wilde. Ze kwam op mij over alsof ze het nu echt zeker wist.
Tegen het einde van de middag, toen ze al een tijdje weg was, belde ze op. Ze wilde 's avonds samen iets doen. In eerste instantie hield ik de boot een beetje af en zei dat dat misschien niet zo verstandig zou zijn, maar ik kwam uiteindelijk toch aan haar verzoek tegemoet. Ik dacht die middag te hebben gemerkt dat zij wist wat ze wilde. Zelf weet ik dat nog niet, maar dat heb ik haar al vaak genoeg duidelijk gemaakt. Ik zal, zolang ik niet zeker weet wat ik wil, geen initiatief nemen. Omdat zij weet dat ik twijfels heb, omdat ik niet weet of het nu wel goed zou gaan en vanwege het feit dat ik nu echt nog niet kan leven met de dingen die zij de afgelopen maanden met die andere knaap gedaan heeft, kan ze zich daar ook op instellen. Mijn motivatie om het contact toe te laten was dat zij mij maar moest zien te overtuigen en mijn twijfels moest proberen weg te nemen.
's Avonds is ze bij mij langs geweest. Ze wilde bijtijds weer weg, rond half 10, maar het werd veel later. We zochten samen op internet naar nieuwe meubels e.d. voor mijn woning. Op een gegeven moment vroeg ze of ik haar schouders wilde masseren. Ik stemde hierin toe. Het werd steeds later maar ze wilde nog niet weg. Na een tijdje kwam ze bij me zitten en begon me te knuffelen en me zachtjes in m'n nek te zoenen. Uiteindelijk lagen we hevig zoenend in elkaars armen.
Toen riep zij ineens weer dat ze niet wist of dit nou wel zo verstandig was. Ineens liet ze me weer merken dat zij helemaal niet zeker van haar zaak is. Nadat we gezoend hadden wist ze het ineens allemaal niet meer. Dit kon ik even slecht hebben. De hele dag heeft ze me signalen afgegeven die dus eigenlijk geen waarde hebben. Toen ik haar hiermee confronteerde zei ze dat ze het allemaal wel WIL maar denkt dat het niet kan. Ik zei tegen haar dat ze dan beter niks kan zeggen. Op deze manier voel ik me namelijk een beetje een speelbal van haar. Alsof ze met me kan doen wat ze wil. Ik stel voor om geen contact te hebben, zij wil dit persé wel, neemt het initiatief tot (intiem) contact en zegt vervolgens doodleuk dat ze niet weet of ze mij wel wil. Ik zou zelf ook niks liever willen dat het allemaal weer goed was, maar omdat ik nog twijfel zal ik niet aandringen op contact met haar en zal ik haar ook niet zeggen wat ik wil. Ik ga niet zeggen dat ik haar terug wil als ik dat niet zeker weet. Zij doet dit dus wel en daar raak ik alleen maar meer van in de war. Op de vraag waarom ze dit allemaal doet antwoordde ze dat ze het gewoon heel erg fijn vindt om (heel dicht) bij mij te zijn.
Ik heb hierna gezegd dat ik het zo niet meer zie zitten en dat ze eerst maar eens goed moet nadenken over wat ze nu eigenlijk wil. Ik heb haar gezegd dat ze geen dingen moet zeggen waar ze niet zeker van is. Ze zei dat ze het wel heel graag zou willen, maar dat ze gewoon twijfelt of het nu wel goed zou gaan. "Dat heb jij toch ook?" vroeg ze. "Ja", zei ik, "maar ik zeg dan ook niet dat ik je terug wil." Ik stelde voor dat we voorlopig maar beter geen contact meer kunnen hebben (voor de zoveelste keer) en dat zij in de tussentijd ook maar eens goed na moest gaan denken. Ik heb haar ook beloofd om af en toe iets van me te laten horen, door middel van een mail of een brief ofzo, zodat zij weet hoe het met me gaat, omdat zij het anders niet vol kan houden.
Het was dus weer een beroerd einde van een verder weer fantastische avond. Het is zo fijn om bij haar te zijn, maar op deze manier doet het tegelijkertijd ook pijn. Het afscheid was erg emotioneel. Ze voelde zich slecht en ze voelde zich schuldig. Ik zei dat dat niet nodig is omdat ik ook wel begrijp dat het voor haar allemaal erg moeilijk en verwarrend is. Met een zoen vol liefde gingen we uit elkaar.
Wat moet ik hier toch mee?! Ik weet het echt allemaal niet meer.
Tja en daar zit je
Tja en daar zit je dan....
Pffff dacht dat mannen zo onbeslisbaar waren maar zij kan er ook wat van!!!
Kan me heel goed voorstellen dat je hier niet op zit te wachten,ik denk ook dat zij je echt niet kwijt wilt maar dat ze er nog niet helemaal uit is.
Ze wil weten hoe het met je gaat,wat je doet,of je niet een ander hebt enz enz maar zelf houd ze afstand.
Ik denk door echt geen contact meer met haar te hebben dat ze dan pas beseft wat ze mist en wat ze je nu allemaal aandoet.
Je moet niet meer reageren op smsjes,mailtjes en telefoontjes en ook zeker haar niet laten weten hoe het met je gaat omdat zij het anders niet vol kan houden. Dat is haar probleem,zij moet niet zo met je omgaan,ze moet weten wat ze wil en tot die tijd moet ze je met rust laten want op deze manier maakt ze het jou wel heel erg moeilijk.
Leg haar uit dat dit zo niet gaat,dat je rust wil en dat je pas wat van haar wilt horen als ze weet wat ze wil en misschien kom je zelf dan ook wel tot een andere conclusie.
Sterkte,leef met je mee
Tja en daar zit je
Tja en daar zit je dan....
Pffff dacht dat mannen zo onbeslisbaar waren maar zij kan er ook wat van!!!
Kan me heel goed voorstellen dat je hier niet op zit te wachten,ik denk ook dat zij je echt niet kwijt wilt maar dat ze er nog niet helemaal uit is.
Ze wil weten hoe het met je gaat,wat je doet,of je niet een ander hebt enz enz maar zelf houd ze afstand.
Ik denk door echt geen contact meer met haar te hebben dat ze dan pas beseft wat ze mist en wat ze je nu allemaal aandoet.
Je moet niet meer reageren op smsjes,mailtjes en telefoontjes en ook zeker haar niet laten weten hoe het met je gaat omdat zij het anders niet vol kan houden. Dat is haar probleem,zij moet niet zo met je omgaan,ze moet weten wat ze wil en tot die tijd moet ze je met rust laten want op deze manier maakt ze het jou wel heel erg moeilijk.
Leg haar uit dat dit zo niet gaat,dat je rust wil en dat je pas wat van haar wilt horen als ze weet wat ze wil en misschien kom je zelf dan ook wel tot een andere conclusie.
Sterkte,leef met je mee
Het probleem is dat ik haar
Het probleem is dat ik haar wel kan zeggen dat ik geen contact wil maar dat zij zich daar toch niet aan kan en wil houden en dat dus ook niet doet. Ik heb dat al vaker gezegd maar steeds neemt ze toch weer snel contact op. Behalve toen ik dat een aantal maanden geleden voorstelde, maar toen had ze het ook veel te druk met die nieuwe kerel van haar :S. Ik kan dat dus wel zeggen maar dat helpt toch niet. Ik heb ook wel vaak geprobeerd om nergens op de reageren, maar ik ben bang dat als ik op sommige dingen niet reageer dat ze dan boos op me wordt en dat ik haar dan definitief kwijt raak, ook als een gewone vriendin. En dat is wel het laatste wat ik wil.
Wat wil je zelf?? Wil je
Wat wil je zelf??
Wil je haar terug? Kun je leven met het feit dat zij een ander heeft gehad??
Denk je dat zij jou gelukkig kan maken?
Maak je haar niet mooier in gedachten dat als ze is?
Wil je haar terug als vriendin of als een gewone vriendin???
Allemaal vragen waarop ik
Allemaal vragen waarop ik het antwoord schuldig moet blijven. Alleen op de vraag of ik kan leven met het feit dat zij een ander heeft gehad heb ik wel een antwoord. Ik denk dat ik dat op dit moment nog niet kan. Maar ik weet dus ook niet of ik dat ooit wel zal kunnen.
Ze zeggen alijd dat het
Ze zeggen alijd dat het terugnemen net is als een bord dat eerst gebroken was en daarna gelijmd. De barst zal je altijd blijven zien...
Toen mijn ex weer met mij wilde afspreken en mij weer contacteerde had ik voor 99,99% het gevoel dat ik met de situatie (een ander hebben gehad) nooi zou kunnen leven. Mijn moeder gaf als tip haar nooit meer terug te nemen. Mij oma ging een stapje verder, ze zei: "ook al smeekt ze je, ook al gaat ze op je knieen voor je, neem haar niet meer terug. Je zal er later nooit voor de volle 100% vrede mee kunnen sluiten met wat er is gebeurd..."..
Ik had goed rationeel nagedacht en voor mezelf besloten zelfs geen geen vrienden meer te blijven, want een vriend trapt je niet in de rug.
Het is een moelijke situatie Jaspera, diep in je hart wil je maar al te graag terug, maar het kan heel goed mogelijk zijn dat dan binnen 6 maanden, de oude ergernissen weer boven water komen drijven. Denk maar goed na wat je wilt en kijk ook goed in de toekomst, hoe zie je je toekomst. Zal je diep in je hart gelukkig kunnen zijn met hetgene ze heeft gedaan of start je een schone lei zonder iemand die een ander in haar leven had gehad na jou .
veel sterkte en wijsheid, mike
Wijze woorden...
Ja, heb hier niks aan toe te voegen Mike.
Sterkte Jaspera
Thanks voor de support en de
Thanks voor de support en de wijze raad boys!
Geen contact is echt het beste
Hey Jaspera,
Jongens toch, ik vind het zo rot dat je in een situatie zoals de deze verzeild bent geraakt, echt waar. Ik ken je niet, maar een knuffel zou je wel kunnen gebruiken, pffft, allemaal niet simpel. Ik heb nu ook je laatste blog 'compleet in de war' gelezen en ik wil nog wat dingen zeggen waardoor je mss wat anders tegen de situatie aankijkt.
Onthoudt goed dat ik een buitenstaander ben, dat betekent dat ik wrs niet alle feiten ken en dat jij voor jezelf wel mss nog wat argumenten hebt om jezelf van andere dingen te overtuigen, maar ik ga er vanuit dat je de meest relevante dingen vertelt op deze site hier waardoor wij ook vrij objectief kunnen oordelen. En geloof mij Jaspera, ik heb echt geen goed objectief gevoel bij al de dingen die je vertelt. Laat me wel zeggen dat het natuurlijk niet allemaal kommer en kwel is. Jouw ex (ook al zijn jullie geen ex-en voor elkaar in de strikte zin van het woord) toont wel 'liefde', maar jij bent nu aangekomen op een punt waar je langzaamaan beseft dat dit niet meer zo verder kan. Je vertelt zelf dat ze intiem contact zocht, maar dan ineens weer twijfels had. Zo kan dat echt niet meer verder. En in deze situatie is er geen pijnloze oplossing Jaspera, volgens mij heb je schrik om de waarheid onder ogen te zien omdat je het mss niet zou aankunnen. Maar moet je eens weten? Er is niets dat jij niet aankunt...
Kijk, ik ga voor een deeltje akkoord met wat Littleme heeft geschreven, namelijk dat je mss nog een heel klein beetje de touwtjes in handen hebt. Je doet idd wijze uitspraken van geen contact en dergelijke. Tot hier stopt het voor mij. Ik heb je al gezegd dat er in de liefde 2 opties zijn: ofwel ALLES ofwel NIKS. Je zegt idd je gedacht, dat is goed, maar je geeft op jouw beurt ook wel tegenstrijdige signalen. Je kust terug, je geeft haar een kus bij het afscheid, je belooft regelmatig te mailen. Waarom moet dit Jaspera? Verlang jij niet naar een beetje rust in jouw hoofd? Verlang jij niet naar terug gelukkig zijn? Je zegt zelfs dat je al niet meer weet hoe het is om gelukkig te zijn. Besef je eigenlijk wel hoever het dan eigenlijk al gekomen is??? Al die tegenstrijdige signalen brengen jezelf in de war en op den duur jouw ex ook. Je moet echt hard voor jezelf en haar zijn, want zachte heelmeesters maken stinkende wonden. En dit is een ubergroot clich?ɬ©, ik weet het, maar een clich?ɬ© is nu eenmaal waarheid.
Kijk Jaspera, ik zou willen dat ik liever niet over jouw ex oordeelde want daar ken ik ze niet goed genoeg voor en ik zit natuurlijk zelf ook met een verleden. Toch ga ik het doen omdat ik er van overtuigd ben dat dit kan helpen en ik weiger mee te doen aan bovenstaand clich?ɬ©. Je zit al zolang in een roes dat er iemand is die jou wakker moet maken. Als dat mijn taak is, so be it... Here it goes... Jouw ex weet idd niet wat ze wilt, surprise surprise, daar was je zelf ook achter gekomen. Tot nu toe dus niets wereldschokkends... Volgens mij staat ze echter zelf voor een dilemma: ze heeft geproefd van het wilde leven en concludeerde dat ze jouw rustige kant enzo mist, maar langs de andere kant vindt ze jouw rustige persoon (de zekerheid van vroeger) ook blijkbaar niet overtuigend genoeg om resoluut voor jou te gaan.
Dan vrees ik voor het ergste: liefde moet 100% onvoorwaardelijk zijn en zij vertoont niets in de verste verte wat kan duiden op dit gegeven. Wanneer zij terug iemand tegenkomt ?ɬ† la machotype dat ze tussendoor heeft gehad, laat ze jou terug vallen als een baksteen vrees ik. Ooh ja, ze zal mss nog iets van zich laten horen om jou niet kwijt te geraken. Want op dat punt ga ik wel akkoord met jou: ze voelt nog wel iets voor jou, maar dat is geen liefde. Ze voelt de neiging om dat rustige, lieve etc bij jou te beleven, maar niet voortdurend. Zij heeft nood aan flirten en al de andere zever (want je flirt niet met anderen als je de ander ECHT graag ziet, of toch niet in die mate). Uiteindelijk ga je enkel maar verliezen in deze situatie?¢‚Ǩ¬¶
Dan is mijn vraag: is zij het allemaal zo waard dat je dit allemaal met je laat gebeuren??? Nee toch??? Plz, als je ook maar even twijfelt aan jouw antwoord op mijn vraag, is het hoogdringend tijd om je hoofd onder de koudwaterkraan te steken want dan is het echt veel te ver gekomen. Jaspera, als jij geen contact meer wilt, moet je de behoefte tot geen contact ook uitstralen. Er is GEEN TUSSENWEG, het is alles of niks, jij kunt die situatie aan, waar haal jij in hemelsnaam het idee dat je de situatie niet aankunt???!!!! Jouw gevoel, jouw innerlijke stem zit volledig juist!!! Geen contact is op dit moment het beste en waarom moet je verdorie rekening houden met haar? Is zij niet groot genoeg om haar eigen boontjes te doppen? Had zij de nood aan contact met jou toen ze bij die andere knaap zat? Heeft zij (en ook jij) niet al mss 85% van haar hele leven haar plan getrokken zonder jou? Ze zit zelf met twijfels, hoe wil je haar in hemelsnaam ooit de mogelijkheid geven om duidelijkheid in haar eigen kopje te scheppen als jullie doorgaan op deze manier? Geen contact = elkaar niet zien, geen telefoon, geen SMS, geen MSN, geen brief, geen postduif,?¢‚Ǩ¬¶ . En geen enkele situatie of aangelegenheid mag opnieuw contact zoeken rechtvaardigen. Als zij jouw wens niet wilt respecteren, is het signaal vrij simpel denk ik? Dan ben jij idd haar speelbal en geeft zij niet bepaald om wat jij voelt. Dan is zij de enige die in de spotlights staat?¢‚Ǩ¬¶ Heeft ze ook maar ?ɬ©?ɬ©n keer iets gedaan voor jouw gevoelens na de breuk waarbij zij geen voordeel had? Waarbij zij geen knuffel, een bedankje, een kusje, waardering of iets anders kreeg? Ik vrees dat het antwoord vrij pijnlijk is en dus moeilijk onder ogen te zien valt.
Is het dit allemaal wel waard? Verlang jij niet opnieuw gelukkig te zijn? Gelukkig alleen is beter dan ongelukkig met twee. Jullie hebben allebei verdorie rust nodig en als jouw ex dat niet inziet?¢‚Ǩ¬¶ Ja sorry dan ze?¢‚Ǩ¬¶ Jullie overtreden alle ongeschreven regels wat je moet doen na een liefdesbreuk, namelijk geen contact, nada, noppes, rien de knots. Je voelt toch zelf wat je nu meemaakt zeker? En geloof mij, NIEMAND IS AL DAT VERDRIET WAARD. Het is verdorie jouw leven, wat zou het jou eigenlijk mogen schelen wat zij vindt van wat jij denkt dat het beste is voor jou en voor haar, namelijk geen contact??? Wat zoek jij eigenlijk in een relatie Jaspera? Kan zij jou dit nog geven? Probeer niet naast je angst te kijken, maar dwing jezelf om haar recht in de ogen te kijken, je zult zien dat het allemaal een door jou verzonnen illusie is en dat enkel JIJ deze illusie werkelijkheid toekent door middel van jouw gedachten. Waarom reageer ik al in deze mate zo furieus, denk je? Omdat ik er niet tegen kan dat iemand zijn leven zo naar de verdoemenis helpt want dat is waar jij nu mee bezig bent. Pak die touwtjes terug in handen, ga door die muur heen, ram alles wat je op je weg komt omver, want het enige juiste gevoel is jouw gevoel waar geen twijfel rond hangt, namelijk (wederom) geen contact.
Jaspera, wordt alsjeblieft eens wakker en besef eindelijk eens dat zij op dit punt niets in de pap mag te brokken hebben omdat ze niet weet wat het beste is voor jullie twee. Drijf dat willetje nu eens door jong, het is pure bullshit dat je er niks aan kunt doen dat zij contact blijft zoeken, ooit al gehoord van negeren? Als zij het goed meent en als ze echt van jou houdt, dan zullen haar ogen opengaan, als zij het niet goed meent en enkel een spelletje speelt dan zal zij het idd zo laten en jou alleen laten. Maar win je verdorie in beide situaties niet :- )? Door radicaal geen contact win je zowel op de korte termijn als op de lange termijn. Je krijgt helderheid in je warrige hoofd en het is meteen een test voor haar?¢‚Ǩ¬¶ Als zij deze wens tot contact al niet kan opbrengen, is ze het echt niet waard mijn beste?¢‚Ǩ¬¶ Echt niet?¢‚Ǩ¬¶
Ik weet op dit punt echt niet meer wat te schrijven, ik heb alles opgeschreven waarvan ik dacht dat het jou iets kon vooruithelpen. Als het dan nog niet gelukt is, vrees ik er eerlijk gezegd voor. Ik hoop dat ik op tijd was en dat je al niet te ver in je roes ge?ɬ´volueerd bent. Kijk terug naar jouw diepste gevoel Jaspera en volg dat licht ten allen tijde?¢‚Ǩ¬¶ Al de rest dat er bij komt kijken is, quatsch?¢‚Ǩ¬¶ Er is niets onherroepelijk of onmogelijk in jouw situatie, je kent jouw werkelijkheid enkel maar kracht toe door middel van jouw gedachten?¢‚Ǩ¬¶
En wat Mike heeft gezegd over vrede kunnen nemen met het feit dat je ex een ander heeft gehad op die manier, daar ga ik enkel maar mee akkoord, maar dat is dan ook alleen maar mijn visie, dat hoeft niet de jouwe te zijn. Als je er ook maar een moment een slecht gevoel bij hebt, wil dat wat zeggen. Daarom dat ik je sterk aanraad om jouw wens tot geen contact door te drijven, het is de enige manier om DUIDELIJKHEID voor beiden te scheppen...
Geen contact zit er zeker in...
Veel sterkte gewenst,
Warme groet van mij.