Online gebruikers
- JosephUnlal
Dit gaat niet over liefdesverdriet maar wel over vechten tegen mijn gevoelens.
Ik ben al vele jaren alleen en voor het eerst sinds lang is er een vrouw die mij volledig van slag brengt.Ze werkt nog maar een jaar op mijn afdeling en is 11 jaar jonger dan mij.Telkens we elkaar tegen komen is er die blik in haar ogen, als we elkaar kruisen staan we soms als een koppel naast elkaar, zo voelt het toch. Misschien beeld ik het mij allemaal in vanwege verliefdheid maar ik voel een aantrekking.
Het feit dat ze 11jaar jonger is en op dezelfde afdeling werkt maakt het voor mij moeilijk om een eventuele toenadering te zoeken. Ik vind de chemie tussen ons mooi en tegelijk ook frustrerend.Als ik de stap zou zetten en het niet wederzijds is dan is onze werkrelatie naar de vaantjes.Dat wil ik haar niet aan doen, ik wil haar carrière niet verbrodden.Was het maar zo simpel dat zij de eerste stap zet...
De ene dag maakt ze mij stapelzot door een paar opmerkingen en blikken en de andere dag loop ik jaloers rond omdat er andere (getrouwde) collega's teveel van haar aandacht eisen.Ik weet niet wat ik
ermee moet aanvangen, het "lot" laten beslissen of is dat complete bullsh*t?
Waarschuwing
Het moet heel moeilijk zijn om (als man) ergens te werken waar er veel (knappe) vrouwelijke collega's rondlopen. Het lijkt me onvermijdelijk om dan chemie te voelen met een van hen, en da's geen pretje (understatement). Als ik u even mag waarschuwen: stel dat het iets tussen jullie zou worden, en zij dumpt jou later terwijl jij nog steeds gek op haar bent (zelf meegemaakt) dan heb je een heel groot probleem. Samenwerken met een ex waar je nog steeds (sterke) gevoelens voor hebt is onmogelijk. Dan zal een van jullie van job moeten veranderen.
LIefdesverdriet
Dit gaat niet over liefdesverdriet maar wel over vechten tegen mijn gevoelens.
Ik ben al vele jaren alleen en voor het eerst sinds lang is er een vrouw die mij volledig van slag brengt.Ze werkt nog maar een jaar op mijn afdeling en is 11 jaar jonger dan mij.Telkens we elkaar tegen komen is er die blik in haar ogen, als we elkaar kruisen staan we soms als een koppel naast elkaar, zo voelt het toch. Misschien beeld ik het mij allemaal in vanwege verliefdheid maar ik voel een aantrekking.
Het feit dat ze 11jaar jonger is en op dezelfde afdeling werkt maakt het voor mij moeilijk om een eventuele toenadering te zoeken. Ik vind de chemie tussen ons mooi en tegelijk ook frustrerend.Als ik de stap zou zetten en het niet wederzijds is dan is onze werkrelatie naar de vaantjes.Dat wil ik haar niet aan doen, ik wil haar carrière niet verbrodden.Was het maar zo simpel dat zij de eerste stap zet...
De ene dag maakt ze mij stapelzot door een paar opmerkingen en blikken en de andere dag loop ik jaloers rond omdat er andere (getrouwde) collega's teveel van haar aandacht eisen.Ik weet niet wat ik
ermee moet aanvangen, het "lot" laten beslissen of is dat complete bullsh*t?
Zeker als je breuk recent is dan kan het raar klinken maar er zijn dingen die je kan doen tegen liefdesverdriet. Jammer genoeg is er geen medicijn tegen liefdesverdriet, geen wonder middelen tegen je gebroken hart. Liefdesverdriet hebben betekent dat je emoties heel erg zullen wisselen, er is geen oplossing hiervoor.
Verdriet en boosheid zijn twee emoties die je door elkaar heen kan voelen, misschien wel voor het eerst in je leven. Je gevoelens kunnen binnen een uur veranderen. Het ene moment voel je sterk en fijn, het andere moment ben je verdrietig. Het meest belangrijke is dat je je realiseert dat dit een fase is. Dus op de vraag wat je hier tegen kan doen is het antwoord: “ Er doorheen bijten.”
Op https://ladykiller.nl/gebroken-hart/ vind je nog veel meer tips.
????
Dit gaat niet over liefdesverdriet maar wel over vechten tegen mijn gevoelens.
Ik ben al vele jaren alleen en voor het eerst sinds lang is er een vrouw die mij volledig van slag brengt.Ze werkt nog maar een jaar op mijn afdeling en is 11 jaar jonger dan mij.Telkens we elkaar tegen komen is er die blik in haar ogen, als we elkaar kruisen staan we soms als een koppel naast elkaar, zo voelt het toch. Misschien beeld ik het mij allemaal in vanwege verliefdheid maar ik voel een aantrekking.
Het feit dat ze 11jaar jonger is en op dezelfde afdeling werkt maakt het voor mij moeilijk om een eventuele toenadering te zoeken. Ik vind de chemie tussen ons mooi en tegelijk ook frustrerend.Als ik de stap zou zetten en het niet wederzijds is dan is onze werkrelatie naar de vaantjes.Dat wil ik haar niet aan doen, ik wil haar carrière niet verbrodden.Was het maar zo simpel dat zij de eerste stap zet...
De ene dag maakt ze mij stapelzot door een paar opmerkingen en blikken en de andere dag loop ik jaloers rond omdat er andere (getrouwde) collega's teveel van haar aandacht eisen.Ik weet niet wat ik
ermee moet aanvangen, het "lot" laten beslissen of is dat complete bullsh*t?
Volgens mij staat deze zelfde vrouw op Viva forum plus minus 10 jaar jonger als collega sinds november heel goed contact ivm breuk met z’n relatie en eind december seks gehad met deze man en daarna is haar 10 jaar oudere collega (beetje zelfde verhaal als hierboven) toch weer terug gegaan naar zijn ex terwijl