Dit is de brief die ik aan mijn ex-vriendin heb geschreven. Hoe denken jullie dat dit zal aankomen bij haar? Als je het hele verhaal wil lezen; Je riep alles een halt toe, de aarde viel weg onder mijn voeten. Onder de brief bevind de link zich. Zo hoef ik niet 2 maal het zelfde verhaal te doen.

Het Geluid Van De Stilte

Daar stond je ik kon geen woord uitbrengen
Liefde op het eerst zicht was een feit
Mooie herinneringen werden de onze
En na een prachtige periode van 2 jaar en half
Riep je alles een halt toe, de aarde viel weg onder mijn voeten
Angst greep me in een wurgende houding
Verdriet beheerste voor 2 volle weken mijn leven
Doch, was hoop de emotie die me het dichtste stond
Toen ik je in je ogen keek zag ik nog steeds een diepe liefde
Hoewel je over alles hebt gelogen, was dit de enigste zaak waar je niet over kon liegen.
Momenteel kan die diepe liefde me niets meer schelen
Ooit beloofde je me altijd eerlijk met me te zijn
Je bleek een verachtelijke leugenachtige slang te wezen
En dat mijn lieve, is de reden waarom ik wens jou nooit meer te zien
Hoewel ik nog steeds een diepe liefde voor je koester
Laat ik voor de eerste maal in mijn leven mijn verstand spreken
Niemand heeft me zo diep gekwetst als jij
En om volledig eerlijk met je te zijn, iets wat jij niet met mij kon…
Voel ik nu een diepe opluchting
Want zoals Boudewijn De Groot zingt in Testament;

“Mijn vriendinnetje,
Ik laat je alle nachten dat ik tranen om jouw ontrouw heb gestort.
Maar onthoud dit wel ik zal geduldig wachten tot ik lach, omdat jij ook belazerd wordt.”

In het verleden hebben we het woord voor eeuwig veel gebruikt
We hebben elkaar zelfs voor eeuwig beloofd
Nu kan ik jou voor eeuwig beloven, dat je me nooit meer zal zien…
En nu heb ik voor eeuwig om jou te vergeten,
Wat niet nodig zal zijn,
Want je hebt het me wel heel makkelijk gemaakt
Om je voor eeuwig te vergeten…

Je hebt me geraakt in mijn grootste zwakheid; mijn vertrouwen
En dat is iets wat altijd een wonde zal blijven
Waarvoor mijn dank, ik zal nooit meer zo snel iemand vertrouwen.
Na twee jaar en half, die een grote leugen bleek te zijn
Rest er me alleen nog maar: Het Geluid Van De Stilte.

Vaarwel Eline,
Ik verdwijn met dit gedicht voor eeuwig uit je leven, al onze herinneringen, brieven, foto’s zijn tot as vergaan en zijn nu aan de aarde toevertrouwd. Je hebt me diep teleurgesteld. Ik bewandel het levenspad nu verder met een frisse nieuwe bries in de rug.

Shaun

Wat denken jullie ervan, heb ik er goed aan gedaan deze brief te zenden?
Als je het hele verhaal wil lezen kan dat hier: http://www.ldvd.nl/node/10261