Ik vind het wel een mooie en open brief moet ik zeggen.. Alleen is de vraag of hij dit allemaal al niet weet en of hij er iets mee kan of er iets mee wil doen....

Weet niet wat je precies wil bereiken met je brief, wil je het gewoon van je afschrijven, hem kenbaar maken, of wil je dat hij tot inkeer komt?

Als het jou een goed gevoel geeft om hem dit te laten weten, zou ik het gewoon versturen. Maar verwacht verder geen reactie of iets... Geen verwachtingen hebben, kan je ook niet kwetsen....

Liefs en succes

Hoi Kusje17`s

Wil je echt mijn mening weten??....
HELEMAAL GEEN BRIEF STUREN!
Ik begrijp dat hij het uit heeft gemaakt? Geef hem die voldoening niet en de MACHT over jou.
Jouw gevoelens zijn 'off limit' geworden voor hem..Wat zal het jou nu opleveren als hij jou brief leest? Hij voelt zich daardoor alleen maar machtiger dat jij 'smacht en je voor alles verontschuldigd'...
Alsof het allemaal alleen aan jou ligt...hij is perfect en jij niet.
Als hij 'jouw waarde' in jou niet kan zien, is dat zijn verlies..en niet het jouwe! Weet je hoeveel 'maatjes' er nog voor jou rondlopen?
Betere, mooiere, lievere, vriendelijker, begripvoller, enz enz?
Nu ben je je naar zijn maatstaf aan het afmeten...wat vind hij leuk, doe ik het goed in zijn ogen,ben ik wel leuk genoeg voor hem, vind hij mij een zeur als ik over mezelf of ons praat, kortom, je wringt je in alle bochten om aan zijn beeld te voldoen...En waar blijf jij dan?
Geloof me, het is NOOIT goed als je jezelf niet kan zijn en het gevoel hebt dat je aan alles moet voldoen!
Echte liefde gaat vanzelf! Daar zitten geen haken en ogen aan!
Alles wat je dan 'over' hebt voor je geliefde doe je uit eigen vrije wil, en niet omdat het moet of verwacht wordt! Denk daar maar eens over na...
Ontneem hem zijn macht over jou...wees een keiharde tante voor jezelf! Kom voor jezelf op! Laat je zo niet behandelen!
Uiteindelijk na al je geschreven brieven, alle lieve woorden diep uit je hart....krijg je hetzelfe op je bordje als je nu krijgt...afwijzing
Misschien duurt het langer omdat jij hem die ruimte geeft..maar het eindresultaat is hetzelfde...
Wees 'groter' dan hij en geef HEM het nakijken...niet andersom..
in mijn ogen heb je toch niets te verliezen..
Ik weet het..het vergt een ijzersterke ruggengraad om dat te doen, maar pijn lijd je toch al door hem...roep jezelf daarom een halt toe, hoe moeilijk het ook is...KIES VOOR JEZELF

Een warme groet
Free Spirit

nee zo is het helemaal niet, het gaat niet om macht of wat dan ook, we hebben het samen uitgemaakt en ik weet zeker dat hij ook nog steeds van mij houd, we hebben het samen uitgemaakt omdat de ruzies echt te ver gingen en we gewoon niet meer bij elkaar passen. Het moet ook niet en het wordt ook niet van me verwacht. Maar hij zei in ene telefoongesprek omdat hij moest gaan slapen het was 3 uur snachts. Omdat ik zei dat ik anders zou vergeten wat ik nou wil zeggen, toen vroeg hij of ik het dan opwou schrijven zodat ik het niet vergat. Het is niet zo dat hij macht over me zou willen hebben. Hij wil juist niet dat ik verdrietig ben. Hij heeft zich ook vaak schuldig gevoeld, en ik wil gewoon niet dat hij dat doet. Wat wij hadden had niks met macht te maken. Hij is inderdaad niet perfect en dat ben ik ook niet.

hey ik heb de brief niet gegeven vandaag en ben er wel blij mee want hij belde op ofdat ik naar hem kon komen en was die brief toen vergeten maargoed ook het ging eigenlijk gewoon normaal tussen ons alleen niet meer zoenen we hebben wat tv gekeken, geplaystationd, ff naar de stad geweest en bij zijn moeder op het werk wezen kijken. Vanavond gaan we een film huren. Ik voel me nu wel goed, misschien dat ik er wel eme kan leven als we gewoon vrienden zijn ik weet het niet. bednakt voor jullie reacties en misschien maar beter dat ik het niet gedaan heb. Liefs Linda