@Binas
Is Binas nog actief op deze site? Ik heb met veel tranen in mijn ogen haar bijdragen van enige tijd terug gelezen. Tranen in mijn ogen omdat mijn vriendin recent onze relatie heeft verbroken en ik de eerlijke ontboezemingen van Binas over hoe zij het 'dumpen' van haar vriend ervaren heeft las. Ik herken er zo veel in over hoe het mijn eigen vriendin vergaan moet zijn. Veel gevoel hebben voor elkaar maar gaandeweg is bij haar ook het gevoel ontstaan dat het 'niet goed genoeg' meer was. En dan uiteindelijk na een worsteling besluiten ermee te stoppen. En vervolgens als 'dumper' ook veel verdriet en gemis voelen.
Ik kreeg het bericht van mijn ex per email en heb haar daarna ook niet meer gesproken. Ik had daar eigenlijk ook niet zoveel behoefte meer aan. Ik denk dat ik het wel begrijp en een ontmoeting vind ik nu te pijnlijk. Ik neem mij ook de lessen ter harte dat het voor mijn verwerking verstandig is geen contact meer te zoeken met mijn ex.
Echter, en daar gaat het mij nu even om, ik heb nog wel een paar berichtjes van mijn ex gekregen. Dat niet alleen de relatie gestopt is, maar dat ze nu ook haar beste vriend en intieme gesprekspartner kwijt is. Of ik de mogelijkheid open wil houden in de toekomst elkaar als vrienden te blijven zien. Dat haar beslissing nu zo'n krater in haar leven achterlaat. En dat ze het zo ontzettend pijnlijk en moeilijk vindt.
Deze berichtjes maken mij onzeker. Zij heeft mij verlaten. Het was niet mijn wens en als zij dat zou willen zou ik het nog een kans willen geven. Het is dus aan haar om eventueel te zeggen dat ze me terugwil. Dat zegt ze echter niet. Maar ze heeft kennelijk wel een groot gemis en veel pijn. Moet ik nu toch een poging wagen om haar nog te spreken om te kijken of het mogelijk is aan herstel te werken? Of moet ik de bal volledig bij haar laten liggen, en zo lang ze niet expliciet zegt dat ze me terugwil geen actie ondernemen?
Wie o wie heeft hier zinnige woorden voor?
John
He John, Iemand die een
He John,
Iemand die een relatie van een bericht beëindigd zou ik geen tijd en energie meer in investeren. Gesprekspartners zijn er genoeg in NL maar houd ze ook echt van je?
Gr christiaan
Ja, ik doe haar tekort door
Ja, ik doe haar tekort door het zo samen te vatten. Het speelde al veel langer in onze relatie. We zijn een jaar of twee geleden kort in therapie geweest, ze heeft regelmatig aangegeven dat ze dingen miste maar de laatste tijd had ik juist het gevoel dat het stabieler werd. Dat nu blijkt een schijnbeweging geweest te zijn. Kennelijk had ze het opgegeven. Opeens wilde ze een timeout die ze afsloot met dat bericht. De liefde was er zondermeer. Heel veel mooie dingen met elkaar gehad. Maar in the end was het niet genoeg voor haar.
He John, Ik begrijp jou
He John,
Ik begrijp jou situatie helemaal. Bij mij was het eigenlijk net zo. Ze miste wat zij ze en we communiceerden niet of nauwelijks volgens haar maar als ik een gesprek op gang probeerde te zetten dan werd dit snel weer afgekapt. Ik dacht ook dat het de laatste tijd beter ging. We deden leuke dingen samen maar ook dit was schijn. Moeite doen om mij te zien deed ze niet en alles moest vaak van mijn kant komen (zie mijn blog).
Ik ben nu 4 maanden verder en haar overal vanaf gegooid. Geen fb, geen whatsapp, niets meer. Soms is het nog wel moeilijk maar doe het echt want het versneld het hele liefdesverdriet proces. Ga niet op haar wachten want als ik jou verhaal zo lees heeft het echt geen zin meer. Tegen mij werd ook vaak gezegd "waarom ga je niet nog eens praten met haar, jullie waren zo'n leuk stel" alleen gevoel en gevoelens kun je niet aanpraten. Die zijn er wel of niet en in ons geval niet of onvoldoende. Klinkt misschien hard maar is echt beter zo.
Succes kerel.
Gr Christiaan.
He John, Ik begrijp jou
He John,
Ik begrijp jou situatie helemaal. Bij mij was het eigenlijk net zo. Ze miste wat zij ze en we communiceerden niet of nauwelijks volgens haar maar als ik een gesprek op gang probeerde te zetten dan werd dit snel weer afgekapt. Ik dacht ook dat het de laatste tijd beter ging. We deden leuke dingen samen maar ook dit was schijn. Moeite doen om mij te zien deed ze niet en alles moest vaak van mijn kant komen (zie mijn blog).
Ik ben nu 4 maanden verder en haar overal vanaf gegooid. Geen fb, geen whatsapp, niets meer. Soms is het nog wel moeilijk maar doe het echt want het versneld het hele liefdesverdriet proces. Ga niet op haar wachten want als ik jou verhaal zo lees heeft het echt geen zin meer. Tegen mij werd ook vaak gezegd "waarom ga je niet nog eens praten met haar, jullie waren zo'n leuk stel" alleen gevoel en gevoelens kun je niet aanpraten. Die zijn er wel of niet en in ons geval niet of onvoldoende. Klinkt misschien hard maar is echt beter zo.
Succes kerel.
Gr Christiaan.
@john1965
Hoi John,
Ik snap je verwarring in deze; het is ook een beetje een rare situatie natuurlijk dat als jij nog volop gevoelens voor haar hebt, maar zij niet meer voor jou, dat er dan een verwachting is dat jij je gevoelens dan plots even uit zou kunnen schakelen. Was het maar zo simpel; meestal kan dat gewoonweg niet.
Dat gezegd hebbende is het ook geen onmogelijkheid natuurlijk. De grote vraag is, wat zou jij willen? Het draait nu namelijk even niet om haar, maar om jou. Klinkt heel egoïstisch, en is even een behoorlijke omschakeling kan ik begrijpen, maar de keuze ligt bij jou wat je wil. Kies je ervoor om je eigen weg te gaan? Of kies je ervoor om haar in je leven te houden en dus ook accepteren dat je even niets kan met die gevoelens die je hebt voor haar? Een heel moeilijke keuze, ik weet het. Aan de ene kant kan ik me voorstellen dat je dolgraag degene waar je van houdt in je leven wilt houden. Aan de andere kant weet ik ook dat het een stuk makkelijker wordt op het moment dat die knoop ook echt doorgehakt wordt en je compleet je eigen weg gaat. Wat je het beste kan kiezen? Daar kan ik je echt niet in adviseren, en dat is iets wat je zelf uit zal moeten zoeken. Moeilijk, dat weet ik helaas al te goed.
Je kan er ook voor kiezen om voorlopig even geen contact te hebben, je eigen bestaan weer even op orde krijgen en dan kijken hoe het daarna gaat verlopen. Neem het stapje voor stapje en zie wat er van komt.
Heel veel sterkte met de keuze en de komende periode toegewenst. Het is niet makkelijk, maar je kan er sterker uit komen dan hiervoor.
Ha Kroegtijger, Ja je vat het
Ha Kroegtijger,
Ja je vat het eigenlijk precies samen zoals het is. Contact helemaal stoppen en daarom de kans op herstel opgeven. Of de deur openhouden met als risico dat verwerking eindeloos doorblijft doorzeuren. Het verwarrende zit hem in de signalen die ze zelf stuurt, waaruit lijkt dat ze zelf ook nog niet klaar is met de breuk. Voorlopig contact afhouden is rationeel de verstandigste route naar voren. Maar aan de andere kant denk ik dan weer dat als ik op een afspraak aanstuur ik haar proces misschien nog kan bijbuigen...
@john1965
Hoi John,
Ik snap je hoop daarop heel goed, maar is het hetgeen wat je wilt? Wil je haar beïnvloeden? Of wil je dat ze echt oprecht bij je wil zijn? Een voorzichtige aanname is dat je wil dat ze echt bij je wil zijn toch? Niet omdat je haar beïnvloedt hebt om bij je te zijn, maar omdat ze het wil om wie je bent. Een aanvulling op haar geluk bent.
Om kort te zijn op je vraag: Ja, dat is mogelijk. We kunnen het er lang of kort over hebben, maar ze is destijds op je gevallen om wie je bent. Om jou als persoon. En dat is precies ook de reden waarom ze nog steeds contact met je wilt houden als ik je verhaal zo lees.
Echter, er zijn wat probleempjes zoals je zelf ook al schrijft. Je bent al even kort met haar in therapie geweest, maar kennelijk heeft dat niet het gewenste effect gehad. Ze gaf aan dat ze dingen miste, en kennelijk heb jij die dingen daarop niet geboden. Je geeft aan dat je het idee had dat het stabieler werd, en er een time-out volgde. Er spelen dus kennelijk wat dingen hier op de achtergrond die ten grondslag eraan liggen. Natuurlijk ben je niet verplicht om dat hier allemaal volledig uit de doeken te doen, maar misschien is het handig voor jezelf om dat eens na te gaan. Immers, de time-out, de breuk... het is allemaal niet voor niets natuurlijk. Niet omdat zij dat zo leuk vindt om te doen, maar omdat ze oprecht denkt dat het 't beste is. Dat er geen toekomst in zit. En misschien is dat zo, misschien is dat niet zo. Dat kan jij beter bepalen dan ik natuurlijk.
Wil je daar daadwerkelijk achter komen, dan zal je dus de problemen en bezwaren die ze heeft ten opzichte van de relatie moeten gaan doorgronden. Immers, pas als je weet wat haar problemen met de relatie precies waren kan je kijken of daar verandering in kan komen. Zonder verandering gaat namelijk de relatie hoe dan ook niet werken; dat is gebleken. Misschien kom je weer even samen, maar vroeg of laat loopt het natuurlijk weer mis op dezelfde punten, tenzij je die punten gaat veranderen. Weten waar het probleem in zit is dus met afstand het belangrijkste. Dat kan een heel vervelend en confronterend proces zijn, het kan een eye-opener zijn, het kan echt alle kanten op gaan. Oftewel, je weet niet wat voor beerput je open trekt op zo'n moment. In ieder geval kan het enorm leerzaam voor je uitpakken als je daarvoor open staat.
Nadat je eenmaal weet wat nu precies het probleem is waar ze mee zit en waarvan ze kennelijk overtuigd is dat het niet opgelost gaat worden begint pas het werk, want dan wordt het tijd voor jou om te kijken of die problemen inderdaad zo onoverkomelijk zijn. Het kan zijn dat ze dingen in je persoonlijkheid ziet die haar niet bevallen. Dan kan je hemel en aarde bewegen, maar dat is nu eenmaal je persoonlijkheid, en daar kan je weinig aan veranderen. Ben je bijvoorbeeld van naturen een enorm serieuze jongen, en zoekt ze iemand met humor... Tja, dan is het einde verhaal om maar eens wat te noemen. Enfin, je snapt denk ik wel het punt. Ik schets het hier wat extreem, maar wat ik bedoel is dat je niet 180 graden je karakter en persoonlijkheid kan veranderen. Je kan de scherpe kantjes eraf halen, maar dat is dus niet radicaal anders worden.
Gegeven dat ze al eerder voor je is gevallen, en jullie kennelijk al een tijd samen zijn is het niet heel waarschijnlijk dat ze totaal iemand anders zoekt dan wie jij bent. De kans is groter dat het in kleinere dingen zit en goed nieuws: dat is oplosbaar mits je dat zelf ook wilt én zij dat ook wil. Je kan de zaken oplossen die aan "jouw" kant zitten, maar niet wat aan haar kant zit als je begrijpt wat ik bedoel. Jouw helft is hetgeen waar je invloed op hebt, en dan komt de vraag of je de aanpassingen ook kan en wil maken die er nodig zijn om die relatie weer tot stand te laten komen. Ik ga ervan uit dat je dat wil (immers, wil je dat niet, dan is het verhaaltje klaar toch?). Je hebt dan eenmaal de knelpunten in kaart, je weet wat er aan jouw kant moet gaan gebeuren, en dan is het een kwestie van doen. En ja, dat is een behoorlijke opgave dan. Niet onmogelijk, maar wel zwaar en vereist doorzettingsvermogen, discipline en met name wilskracht. De wil om je doel te bereiken is met afstand het belangrijkste. En dat doel is jezelf. Niet de relatie, niet zij, maar jijzelf. Immers, er zijn dingen die je aan jezelf hebt ontdekt die je niet bevallen en die wil je aanpakken. Pas als jij bent wie je wil zijn, je oprecht gelukkig bent met jezelf, dan kan je relatie een aanvulling zijn op je geluk. Dat geldt voor jou, maar dat geldt voor haar net zo goed. Want hangt je geluk nu daadwerkelijk af van je relatie? Of is je relatie een uitbreiding op je geluk?
Pas als je jezelf weer op orde hebt, en je er staat zoals jij wilt, dan is het daarna aan haar om te beslissen wat ze ermee wil doen. Toon dus hetgeen je geleerd hebt, hetgeen je verbeterd hebt en als dat inderdaad de veranderingen zijn die ze zo graag had willen zien maar die je voorheen niet kon bieden, dan zie je daarna vanzelf wel wat er van komt. Als dat is wat ze wil, dan komt het wel goed. Zo niet? Dan is het ook goed want dan ben jij wel de persoon die je wil zijn, en dan passen jullie kennelijk niet of niet meer bij elkaar. Maak het dus niet complexer dan het is; het is geen hogere wiskunde, het is "maar" liefde.
Zelf ben ik daar al sinds eind januari mee aan de slag, en ik heb nog geen seconde spijt gehad dat ik eraan ben begonnen. Zo kwam ik er bij mezelf toen pas achter dat ik overspannen was geraakt. Nooit had ik dat door, nooit had ik dat gemerkt totdat de relatie eindigde op redelijk vergelijkbare manier. Ook ik dacht dat het juist beter ging. Ook bij mij was er plots een time-out en was het een week later over en sluiten. En toen begon ik plots te denken wat er mis was, ben op zoek gegaan en kwam een hele hoop van mezelf tegen wat ik niet in de gaten had, maar me enorm de ogen deed openen en ik ben dan ook meteen aan de slag gegaan. Tot op de dag van vandaag ben ik daar nog steeds mee aan het werk, en elke dag voel ik mezelf weer beter, blijer, vrolijker, positiever en gelukkiger en langzaam maar zeker begint het contact met m'n ex ook weer beter te worden. Waar het toe zal leiden? ik weet het niet en het maakt ook niet uit eigenlijk ook. Ik heb namelijk enorm veel geleerd en ben enorm gegroeid als persoon. Wat ik bedoel te zeggen is dat je van deze situatie het meeste leert. Een mens moet soms helaas enorm hard op z'n bek gaan om te leren. Dat is gebeurt, en dan kan je ervan leren en zorgen dat het niet nog een keer mis gaat, of je kan nog een keer opstaan, en vervolgens weer op je bek gaan. Mocht je interesse hebben, dan kun je in m'n blogs uitgebreid het verslag lezen. Vanaf het moment dat ik compleet verward achter ben gelaten tot aan nu toe heb ik bijna dagelijks bijgehouden inclusief alle ups, downs, fijne en compleet ellendige momenten. Hoe ik tot bepaalde inzichten ben gekomen en wat ik eraan heb gedaan. En nee, ik heb niet de meest handige weg belopen realiseer ik me; het had een stuk effectiever gekund, maar soms moet je nu eenmaal roeien met de riemen die je hebt.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, en mocht je besluiten om aan de slag te gaan, geef dan vooral de moed niet op als het eens een keer tegen zit. Het zal nog wel vaker tegen zitten; that's life... Als je je door elke tegenslag meteen uit het veld laat slaan bereik je nooit iets toch? Mocht je nog wat willen weten, dan kan je dat natuurlijk altijd vragen en wil ik je met plezier helpen daar waar ik kan. Ik weet hoe verdomde moeilijk zulke situaties kunnen zijn. Heel veel sterkte de komende tijd in ieder geval.
Goh kroegtijger, Wat heb jij
Goh kroegtijger,
Wat heb jij mijn verhaal goed gelezen en wat schrijf je zinvolle dingen.
Ik kom erop terug.
Heel erg bedankt alvast voor je reactie.
John
to John1965
Werk aan jezelf, kijk naar jezelf, en leef, als het goed mag komen, dan zal dat ook gebeuren.
Laat je niet misleiden door 'valse' gevoelens van hoop, of wensen, want die helpen jou persoonlijk niet verder.
Waak voor jezelf, en blijf objectief, liefde voor je eigen persoon is prioriteit 1.
Z
Hoi John
Het is dus aan haar om eventueel te zeggen dat ze me terugwil. Dat zegt ze echter niet. Maar ze heeft kennelijk wel een groot gemis en veel pijn. Moet ik nu toch een poging wagen om haar nog te spreken om te kijken of het mogelijk is aan herstel te werken? Of moet ik de bal volledig bij haar laten liggen, en zo lang ze niet expliciet zegt dat ze me terugwil geen actie ondernemen?
Het lijkt me wat vroeg om te denken dat herstel van de relatie mogelijk is........ Daarvoor is de breuk op het moment veels te groot. Jullie zijn in therapie geweest, dit speelde al langer. Er is dus geen weg terug, er was eigenlijk al geen goede relatie meer. Dus onder deze omstandigheden wil ze je niet meer terug. Hoe pijnlijk ook, jullie kunnen niet terug...........
Maar ze geeft wel aan dat de breuk een grote krater in haar leven geslagen heeft. Dat is natuurlijk goed te begrijpen. Dat geeft wel aan dat ze om je geeft. Maar eigenlijk heb je daar niks aan. Want jij wilt meer...... En zij wil dat niet geven...... Nu staan jullie erg ver van elkaar. De breuk is nog te vers. Ik denk dat jullie elkaar eventjes tijd moeten geven. Meestal denk ik dat Aan haar moet duidelijk worden wat de consequenties van de beslissing waren, aan jou moet duidelijk worden dat er echt geen weg terug is. Alleen een weg vooruit. Dus laat elkaar eventjes gaan. Ga je eigen leven weer inrichten, ga je eigen dingen doen, laat haar haar eigen leven inrichten, en haar eigen dingen doen. Ga daarna, als de ergste spanning weg is, ga dan kijken of je wilt praten. Of jullie kunnen praten. En of jij dat nog wilt. Praten, zonder zekerheid van herstel van de relatie. Praten. Over jullie. Jullie verleden, en hoe nu verder.....
Misschien zoeken jullie verder je eigen weg. En lukt het niet meer deze breuk te herstellen. Dat risico is er. Maar nu, terwijl je veeeeels te hard wilt dat de zaak herstelt, staat er erg veel spanning op. Eerst moet er iets meer rust komen. Eerst moet jij weer weten wat jij wilt, en zij weer weten wat zij wil. Laat haar maar even.............
Heel veel sterkte
Waterman
Dag Waterman, Fijn om je
Dag Waterman,
Fijn om je woorden te lezen. Je schrijft wat ik in mijn onderbewustzijn eigenlijk ook denk/voel. En het is dan goed om te lezen dat iemand dat zo goed onder woorden kan brengen.
Ja ze geeft/gaf heel veel om me, vond het een afschuwelijk idee mij, en met mij al dat goede dat we hebben, kwijt te gaan raken. Maar ook ja, ze miste iets in de relatie en had niet meer het geloof dat we dat nog bij elkaar zouden kunnen brengen. En kon daarom niet anders doen dan dit besluit nemen. En nu dan is ook voor haar het verlies van al dat goede zo pijnlijk en moeilijk. Je hebt gelijk dat dit haar proces is. Voelen wat nu haar gemis is enerzijds versus de bevrijding uit een relatie waarin ze niet alles vond anderzijds. En je hebt ook gelijk dat ik me moet realiseren dat er geen weg terug meer is. Ze heeft een duidelijk besluit genomen. En of op den duur de weegschaal bij haar afwegingen wellicht nog een keer naar de ander kant gaat neigen is niet aan mij. En je advies het te laten rusten, verder te gaan, los te laten, is wijs. En daarna misschien nog eens praten.
Maar man man. Wat is het kut. Moeilijk, verdrietig en pijnlijk. Maar goed. Niets nieuws. Daarom zitten we allemaal op deze site.
Heel erg bedankt voor je woorden.
John
@John
Hoi John,
Ik denk dat je hier inderdaad gelijk in hebt. En geen weg terug is ook helemaal niet erg. Want zou je terug willen dan, wetende dat hoe het was het dus duidelijk niet goed was? Lijkt mij dat het dan niet handig is om terug naar die situatie te willen, maar juist vooruit naar een betere situatie. En als die betere situatie met haar is, dan is dat prima. Dat zie je te zijner tijd wel, en is nu niet van toepassing. Wat nu van toepassing is, is dat je leert van wat er mis is gegaan, aanpast daar waar het voor jou van toepassing is en wat er daarna komt merk je wel weer. Stapje voor stapje.
Nu weet ik ook wel dat het makkelijker klinkt dan het is, en ja het is kut, het is moeilijk, verdrietig en pijnlijk. Daar verander je niets aan helaas. Probeer het daarom, hoe moeilijk dat soms ook lijkt, vanuit de positieve kant te bekijken. Zoals Johan al sprak, elk nadeel heb z'n voordeel. Benadruk dus die voordelen. Relatie is stuk gelopen, maar het voordeel is dat je ervan leert en jezelf verbeterd. Je bent nu alleen, maar het voordeel is dat je nu dus wel de tijd en ruimte hebt om aan jezelf te werken. Je voelt je verdrietig, maar dat maakt de mooie momenten wel extra waardevol. Het is een kwestie van hoe je er naar kijkt dus.
Hoi John
Maar man man. Wat is het kut. Moeilijk, verdrietig en pijnlijk.
Dat weet ik, hoor. Er is nu niks aan te doen. Geef jezelf even de ruimte en de tijd voor het verdriet, voor het verwerken. Maar ga verder, vooruit. Niet terug naar iets wat geweest is. Zoals kroegtijger ook zegt, leer hiervan. Kom hier sterker uit dan tevoren. En als de rust er weer is, ga dan praten........
Sterkte!!!!!!! Hou jezelf overeind!!!!
Waterman
He Waterman, Mijn ex was dol
He Waterman,
Mijn ex was dol op dikke grote zwarte blueszangers met veel kinderen. Dat ik haar ooit meenam naar Solomon Burke leverde ons een fantastische avond op.
Je advies hierboven was haar maar eventjes te laten. Dat zie/zag ik ook zo. Maarre... Die prachtige clip van The King die je vanmiddag op de site zette, ' The thrill is gone'. Ik kon niet anders dan die doorsturen...
??
John
Hoi john
prima joh, zou ik zeggen. Ik denk dat ze het op prijs stelt, hoor! Maar verwacht niet al te veel terug, laat haar maar weer even
Als het tijd is om te praten merk je het wel.
Sterkte! Ga wat leuks doen voor jezelf vandaag!
Waterman
Ja, wanneer is het tijd he,
Ja, wanneer is het tijd he, tijd om te praten
Hoi john, Dat zijn moeilijke
Hoi john,
Dat zijn moeilijke vragen, he! Of heel makkelijk! Meestal moet je even wachten, tot de ergste onrust voorbij is, en jij weer op je benen staat, en weer ongeveer snapt wat er mis ging, wat haar rol daarin was en wat jouw rol er in was. Als jij denkt dat jullie kunnen praten kan je eens voorzichtig gaan polsen aan de andere kant. Dat heb je gedaan. En dan kijken hoe zij reageert. Maar hou het in kleine stapjes, en zorg dat jezelf niet van je fiets valt. Hou er rekening mee dat het allemaal helemaal niet lukt, en dat het nu er niet de tijd voor is..... Ok, en dan maar proberen......
Waterman