Die ander was er al hoor. Die heeft ze niet een week nadat jullie relatie was verbroken ontmoet. Die ander is de reden van de breuk en het feit dat het al te laat was om de relatie nog te redden.

Bedankt voor de berichtjes. Ik lees veel terug wat er momenteel ook door mij heen gaat.

Het is moeilijk om je "levensdoel" te moeten loslaten.

Gisteren toevallig weer wat minder leuke dingen gehoord en gelezen, welke ik toegestuurd kreeg van gemeenschappelijke vrienden, ik heb meteen aangegeven dat ik het nog allemaal niet meer wil weten.
Doet op dat moment even pijn maar omdat het mij laat inzien dat het allemaal definitief is, helpt het ook wel weer met het een plaats te geven.

Jullie hebben gelijk. Ik moet mijn energie nu in andere zaken steken zoals vrienden en sport. Daar ben ik nu ook mee bezig en het bevalt goed. Af en toe krijg ik nog wel een terugval, maar ik kan onderhand wel weer eten en slapen. Dus het slijt.

Ook het van me af schrijven en meningen van andere horen doet me goed. Het is normaal dat het tijd nodig gaat hebben maar het gaat iedere dag een beetje beter.

Gr. Jim

Hey Jim,

Je verwoordt goed wat er door je heen gaat.
Zelf heb ik er jaren over gedaan om over mijn relatiebreuk heen te komen, iets wat ik jou niet kan aanbevelen. Ik had veel verkeerde keuzes gemaakt tijdens en na de relatie, maar als ik de kans zou krijgen om dingen anders te doen dan ik toen gedaan had, zou ik niks veranderen. Af en toe moet je gewoon flink op je bek gaan om wijzer te worden.

Dit is wat je kunt doen om je rouwproces te rekken:
- Blijven vasthouden aan hoe oneerlijk dingen zijn gelopen.
- Fantaseren hoe je relatie zou zijn gelopen als je dingen anders had gedaan (met de kennis die je toen niet had maar nu wel).
- Niet praten met vrienden over de breuk maar dingen opkroppen.
- Begriploos worden omdat niet iedereen begrip voor je heeft.
- (Te veel) rebound relaties aangaan.
- Zuipen, vreten, ongezond leven.

Dit is wat je kunt doen om een mooier leven te hebben:
- Beseffen dat jij de belangrijkste persoon in je leven bent, met of zonder relatie. (Had ik ook tegen je gezegd als je een vrouw was.)
- Jij bent ook de eerste en laatste persoon die verantwoordelijk is voor hoe gelukkig jij bent. Neem die verantwoordelijkheid en geef mensen zoals je ex niet die verantwoordelijkheid.
- Je storten op je nieuwe baan, hobby's, en dingen waarbij je uitgedaagd wordt om jezelf te overtreffen, en waar je energie van krijgt. Doe dingen waarbij je trots over jezelf kunt zijn.
- Veel mensen gaan veel sporten na een relatiebreuk, bijvoorbeeld hardlopen. Van flink bewegen ga je je beter voelen en ook positiever denken.
- Veel groente en fruit eten. Hoe je je voelt heeft te maken met hoe fit je bent.
- Leer te vergeven. Dat is: niet je negatieve emoties over je ex vasthouden of koesteren, maar keihard werken aan een mooier leven voor jezelf. Vergeven doe je niet voor je ex maar voor jezelf.
- Af en toe moet je flink op je bek gaan om waardevolle lessen te leren. Live and learn. Van een relatiebreuk kom je er achter wat jij belangrijk vindt en wat niet, je prioriteiten worden duidelijker.
- Je kunt niet alles beheersen in je leven, zeker niet de keuzes die andere mensen maken. Leer los te laten en dingen te laten zijn zoals ze zijn. "You can worry but know that the real troubles in your life come from things that you did not expect." (Baz Luhrmann)
- Geniet van de mensen waar je goed mee kan praten, want blijkbaar kon dat met je ex niet. Leer nieuwe mensen kennen waar dat mee kan. Zoek contact met mensen met dezelfde interesses als jij.
- Als je probeert de gebroken glassplinters van je relatie te lijmen, krijg je bebloede vingers en het resultaat zal nooit mooi zijn. Op dit soort momenten kun je maar beter de splinters laten liggen en doorlopen.

Ik hoop dat je in de nabije toekomst diepgaande en open gesprekken zult hebben met mensen, waarbij je tot de conclusie komt: het was zo ver gekomen dat dit soort gesprekken niet (meer) konden met mijn ex, dus we waren geen team.

Het komt wel goed hoor. Het leven gaat niet altijd over rozen, en het zijn juist de moeilijke periodes waar je het meeste van kan leren.

Gisteren is het compleet misgelopen.

Voor mijn gevoel was ik er allemaal wel ver klaar mee, maar helaas bleek dit gisteren niet het geval te zijn.

Ik was uitgenodigd om naar een groot feest te gaan, ik keek al een week ernaar uit om met vrienden lekker te feesten. Ook gemeenschappelijke vrienden van mij en mijn ex wisten dat ik ging. De "gemeenschappelijke" vriendin heeft dit nog aan mijn ex laten weten.

Nu sta ik daar op de dansvloer en had al best wat biertjes gehad. Ik kijk naast me, zie ik daar opeens mijn ex met een groepje vreemden staan. Blijkbaar heeft ze dus een nieuw vriendengroepen, maargoed.. maakt verder niet uit.

Mijn hart klopte opeens in mijn keel, niet omdat ik haar mis, of nog van haar hou, maar dit is weer zo'n klerestreek van haar.. ze wist dat ik ging, en ze had zelf bij de gemeenschappelijke vrienden aangegeven niet te gaan.

Maargoed... Ik kan haar niets verbieden, maar ze weet weer elke keer iets nieuws te verzinnen om mij op de spits te drijven.

Ze stond een meter naast me en deed alsof ik lucht was. Ik heb het daar zo ontzettend moeilijk mee, ik voel me zo zwaar teleurgesteld. Iemand die ik 4 jaar lang op handen heb gedragen doet alsof ik niet besta. Dat hakt er keihard in.

Vrienden zagen haar en zeiden dat we maar aan de andere kant van de zaal verder moesten vieren.

Ik ging later wat drinken bestellen, ik sta aan de bar en zie dat zij opeens ook aan de bar staat, en loopt mij aan te staren.
Ik had het bier in handen en liep weg, op zo'n 10m afstand dacht ik, ik kan dit niet zomaar.. Ik ben naar haar toegelopen, en vroeg wat de bedoeling eigenlijk was..

Ze antwoorde: ik ben op een feestje laat me met rust.

Ik ben enorm gefrustreerd weggelopen. De alcohol die ik reeds gehad had, zorgde niet bepaald voor een positieve bijdrage.

En toen deed ik wat veel gefrustreerde mensen doen... Ik stuurde haar een sms, maar niet zomaar een.. Ik heb haar voor rotte vis uitgescholden, en meteen nog even een bedreiging voor haar broer en nieuwe vriend erbovenop gedaan.

Vanmorgen dacht ik, wat heb ik nou weer gedaan.. Ik ben helemaal niet van het bedreigen, ik ben eigenlijk een vrij rustig persoon. Maar alles kwam er gisteravond even uit.. al die weken van frustratie en onbegrip, alle stress die ik heb ondergaan door de verhalen die zij doet, en hoe leuk ze alles nu weer op de rit heeft.

Ik dacht, zou ik een bericht sturen en mijn excuses maken, maar dacht al snel laat het maar weer..

Totdat ik daarstraks appjes van haar familieleden kreeg. Mijn ex had de berichten laten lezen en speelde natuurlijk weer de slachtofferrol. De familieleden lieten weten dat dit erg tegenviel van me en dat ik haar met rust moet laten en verder moet gaan met mijn leven.

Klopt allemaal ook wel, maar pff.. Dit is zo'n bizarre situatie.. normaal kan ik me er prima bij neerleggen als een relatie niet meer werkt, maar de manier waarop dit gaat, dat ze zo snel een nieuwe vriend heeft, en dat ze mij overal door de slijk haalt... het blijft lastig.

Ik voel me weer zwaar in de put door dit alles. Ze heeft het weer voor elkaar gekregen dat ik mij van mijn slechtste kant heb moeten laten zien. En ik was opzich goed op weg met alles. Maar ik heb gewoon de indruk dat ze het er een beetje voor doet.

Maargoed.. dat was mijn update, had gehoopt dat ik beter nieuws had.

Hey Jim,

Wat rot voor je dat dit zo is gelopen.Je hebt je verheugd op een gezellige avond na alle ellende? Even je gedachten verzetten en iets positiefs doen voor jezelf? En dan blijf je aan het einde van de rit,toch weer met een rot gevoel zitten!! Je hebt je zo kunnen verwoorden,dat het heel begrijpelijk is dat het zover heeft kunnen komen weer.Misschien niet de juiste weg? Maar zooo begrijpelijk! Je had er niet op gerekend dat zij er zou zijn omdat ze aangaf niet te willen gaan.Ze staart je aan en snauwt je vervolgens af dat je haar met rust moet laten (waarom ga je dan zo dicht in de buurt van je ex vriend staan steeds?) En ja,alcohol.Dat versterkt enorm je emoties en dan flap je er wat makkelijker dingen uit die je normaal op een wat verstandelijkere manier relativeert.Inderdaad zeer onvolwassen gedrag van haar.Ik snap niet wat ze hiermee denkt te bereiken ook.Ze lijkt je te willen provoceren...terwijl zij de relatie beëindigd heeft,terwijl zij al zo snel een nieuwe vriend had! Alsof dat niet emotioneel genoeg is? Moet ze er dan nog een paar scheppen bovenop doen?
Tuurlijk zul je elkaar nog wel eens tegenkomen en hoef je niet elkaar eeuwig te blijven ontlopen? Maar heb wat respect en hou wat afstand in het begin.Geef de ander de ruimte om te verwerken.Het lijkt wel of ze jou die ruimte niet gunt.Misschien zit zij emotioneel meer met bepaalde dingen die ze (ook niet aan zichzelf misschien) niet toe wil geven.
Die bedreigingen had je inderdaad niet moeten doen,je bent beter en krachtiger dan dat!! Dat is wat ze juist los wil maken in je.Maar nogmaals....erg begrijpelijk dat je tot dat punt bent gekomen.Gezien de (voor jou toch wel onverwachte breuk) de biertjes en alle frustratie wat eruit kwam in 1 keer.
Van haar triest dat ze dit gelijk doorbrieft aan jan en alleman.Zoals je zelf al zegt: door het slijk halen.Geef haar aub die kans niet meer.Zet desnoods de volgende keer jd telefoon uit of vraag een maatje van je "hee,weerhoudt mij ervan om wat stoms te doen want ik voel boosheid opkomen" daar zijn vrienden voor!
Wat jullie "gemeenschappelijke" vrienden betreft?? Als het echte vrienden zijn van zowel jou als haar? Dan zullen zij er alles aan doen om zo neutraal mogelijk te blijven en proberen geen partij te kiezen.Lukt dat niet? En neigen ze toch naar 1 kant? Dan moeten ze zo eerlijk zijn dat te zeggen en het contact met 1 van jullie verbreken (of op pauze te zetten) want dit is niet netjes.Het is al erg genoeg als een stel uit elkaar gaat waar je bevriend mee bent? Maar blijf altijd eerlijk en onpartijdig gewoon.Misschien moet je jezelf afvragen met wie je nog wel of niet om wil gaan! Want dit gaat jou zeker niet helpen in je helingsproces.
Tja...het leed is al geschied wat betreft jouw boze sms aan haar en de reactie van haar familieleden.Ik zou er niet meer op ingaan verder.Maar probeer te voorkomen dat dit weer gebeurd.Niet voor haar? Maar voor jezelf! Als je de bal bij haar weet te houden de volgende keer? En je bent krachtig en wijs genoeg om de keuze te maken ervan weg te lopen? Dan zul je extra trots op jezelf zijn! Zij verdient jouw woede,verdriet en verlaging van jezelf niet meer.Maar makkelijker gezegd dan gedaan inderdaad! Vraag daarom hulp en raad aan je beste vrienden.Nu je nog niet helemaal 100% sterk in je schoenen staat.

Ik hoop dat je dit snel naast je neer kan leggen en dat je weer verder gaat waar je gebleven bent.Zoals ik in mijn blog schreef? "Succes is 1 keer meer opstaan dan je gevallen bent!" Vallen is niet erg,hoort erbij.Maar blijf wel opkrabbelen en vooruit gaan.
Ik wens je veel sterkte.Goed dat je het even van je afgeschreven hebt allemaal.Dat kan ook al veel helpen.Fijn weekend nog!! Ga er lekker even uit,een wandeling kan wonderen doen.
Groetjes Nic