Het is inmiddels maandagmiddag. Ik krijg een telefoontje van haar zus dat Brenda vanavond niet naar de Stageband komt. ( lees Bigband ) Ik had dat eigenlijk min of meer verwacht aan gezien ze met haar nieuwe vriend weg was en mij niet onder ogen durft te komen. Ik besluit om Brenda een smsje te sturen met de vraag waarom ze zelf niet belt en of alles goed is met haar. Een kwartier later belt ze me. Ze ligt in duitsland in een ziekenhuis. Ik mag me niet druk maken van haar, ook niet over verzekeringen en hoe ze terug moet komen. Ze denkt dat ze met de auto terug komt. ( Snap ik zelf nog niet maar goed )Heb helaas net mijn auto naar de garage gebracht maar het liefst rijd ik gelijk naar haar toe ook al weet ik niet waar ze ligt. Volgens haar moet ik me nergens mee bemoeien en het z'n gang laten gaan. Heb haar even pedagogisch verantwoord duidelijk gemaakt dat ZIJ de moeder van ons kind is en niemand anders. Haar wisten gisteren al dat ze was opgenomen maar hebben niets tegen mij gezegd. Eindelij krijg ik weer een telefoontje van Brenda, morgen wordt ze geopereerd ( Blindedarm ) Haar zus belt een kwartier later dus "trots "vertel ik aan haar dat Brenda morgen wordt geopereerd. Stilte aan de andere kant van de lijn. Spreek met Brenda d'r zus af dat zij mij op de hoogte houd mocht Brenda bellen en ik hoop dat ze woord houd. Heb Brenda smsje gestuurd dat ik Mike dan wel 's avonds op haal en van het weekend dan terug breng zodat zij op haar gemak thuis kan komen, wanneer dat dan ook is.

Voor de oplettende lezer: als je goed leest mis je 2 dingen!!!!!!!

Ik heb Brenda 3x gesproken.

Heeft zij geinformeerd hoe het weekend is geweest met Mike ( onze zoon )???? NEE.

Heb ik antwoord gehad op haar mail???? NEE.

Ben met mijn advocaat bezig om een rechtzaak te beginnen om Mike bij ij geplaatst te krijgen. Ik geef eerlijk toe: IK VOEL ME EEN GROTE KLOOTZAK DAT IK DIT DOE MAAR IK DOE HET IN HET BELANG VAN MIJN ZOON!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Let wel: zij mag hem zien wanneer ze wil.