Wat een rustige week beloofde te worden, draaide weer op 3 dagen verwarring.
Maandag de ene sms na de andere van hem, zijn toon wisselde constant terwijl ik rustig bleef. Hij gaf meermaals aan dat hij absoluut nog dingen met mijn zoon wilde doen, terwijl ik toch al lang duidelijk had gemaakt dat hij niet zowel vrijgezel als stiefpapa kan zijn. Maar daar dan weer geen antwoord op als ik aangaf dat hij daar rekening mee moest houden en in overweging nemen. Zijn laatste sms: zie je niet dat mijn emoties ook tijdelijk zijn?
Huh wat? Wat moet ik daar nu weer mee? Bedoelt hij dan het negeren of bedoelt hij onze breuk? Dus ik besluit het te vragen, geen antwoord meer.
Dinsdag kreeg ik sms om te vragen of ik al een afspraak had gemaakt bij de psychologe voor ons. Zo gezegd, zo gedaan en dat dan ook laten weten. Datum en tijdstip doorgegeven, meer niet.
Vandaag dan antwoord: Ok, ik zal er zijn. Niet meer, maar moest ook niet. 's Middags moest ik het dan toch weten, waarom hij enkel bij de psychologe wil praten en niet gewoon onder ons 2, dus gevraagd en natuurlijk geen antwoord. Opjagen!!! Net als ik een geïrriteerd bericht wil sturen dat hij ook wel op een simpel vraag kan antwoorden krijg ik sms. Bij de psychologe zijn de gesprekken gestuurd en kunnen de emoties niet te hoog oplaaien. Ok, een antwoord waar ik tevreden mee kan zijn. Ik stuur dan maar dat hij bedankt is om te antwoorden en geef aan dat ik het negeren van hem soms te pijnlijk vind. Meteen daarop een bericht dat hij niet kwaad is op me, maar super gefrustreerd om wat hij doet, dat hij zichzelf niet vertrouwt en dat hij rust nodig heeft, veel rust.
Ok, rust kan hij krijgen, hij hoeft het maar te zeggen. Maar een uur later alweer verwarring bij mij. Voor wat heeft hij rust nodig? Om na te denken? Om zelf te verwerken? Om alles op een rij te zetten?
En t meest frustrerende? Ik kan het hem niet vragen want hij heeft rust nodig
Ik wil hierbij de LDVD-ers hun gevoel absoluut niet minimaliseren, want liefde kan verdomd veel pijn doen. Maar is een breuk waarbij alles klaar en duidelijk is niet veel "makkelijker" om mee om te gaan? Want zo heen en weer geslingerd worden vergt veel van het mentale, mss wel teveel.
Een overduidelijke breuk is
Een overduidelijke breuk is veel beter te verwerken dan heen en weer te worden geslingerd. Door dat slingeren ga je hopen, waarna even later die hoop weer de grond in wordt geboord, waarna er weer nieuwe hoop komt die opnieuw wordt afgebroken. Dat vreet energie en kan best killing zijn. Je krijgt zo geen kans iets te verwerken en een leven zonder hem/haar op te bouwen.
Dus exen die het uitgemaakt hebben: besef dat communicatie met je ex voor diegene erg moeilijk kan zijn. Als je dan met elkaar praat wees dan wel duidelijk over je intenties zodat je geen valse hoop kweekt.
I disagree. Een plostelinge
I disagree. Een plostelinge finale breuk is helemaal niet zoveel beter om te verwerken want hup daar zit je ineens. Ineens helemaal alleen en compleet afgesneden van degene van wie je houdt. Ik wil niets afdoen aan de heftigheid van gevoelens als je nog zo heen en weer geslingerd wordt. I have been there en dat is gewoon super kl*te. Wat ik wel weet is dat je dan meer kans hebt om afscheid te nemen. Dat je zo kan balen van je emoties dat je op een gegeven moment er zelf zo klaar mee bent.
En op het risico af dat ik nu een 'spuit elf' ben: is het niet beter om dit soort heftige dingen niet per sms te 'bespreken'? Dat kan je toch beter ftf doen of bellend. Zou ik ook zeggen als ik jou was en hij weer smsjes stuurt.
Sterkte!!
Ik zou niet liever willen als
Ik zou niet liever willen als ftf praten, maar hij is iemand die absoluut geen confrontatie kan aangaan, altijd al geweest. Via sms kunnen dingen misverstaan worden en een kans om het uit te leggen krijg je dan niet. Hij praat enkel met zijn zus, wat ik totaal fout vind om verschillende redenen (zij is 19, geen ervaring met relaties en al zeker niet met een gezin) en zij spreekt in mijn naam. Alles wat er wordt gedaan en gezegd tussen ons, daar doet zij de invulling van en hij neemt het allemaal aan. Zeer frustrerend want het klopt nooit.
Het probleem is gewoon, ik ken hem zo goed beter als dat hij zichzelf kent soms, maar op dit moment kan ik echt niet tussen de regels lezen. Hij is nog nooit zo onduidelijk geweest als nu. 'Even op mezelf zijn, tijd nodig hebben, rust nodig hebben' het kan zoveel betekenen, maar het kan ook helemaal niks betekenen als gewoon hetgene wat partners 'horen' te zeggen als ze vertrekken. Zeer verwarrend, te verwarrend.
Ik moet me iets duidelijker
Ik moet me iets duidelijker uitdrukken. Een finale breuk met geen enkele vorm van contact meer is inderdaad een stuk moeilijker. Wat ik eigenlijk probeer te zeggen is dat je gezamenlijk nog wel contact kunt hebben, maar dat degene die het uitgemaakt heeft wel duidelijk moet zijn in zijn intenties: a) we hebben nog contact maar keep in mind, de breuk is definitief, of b) ik wil het toch voorzichtig gaan proberen. Anders ontstaat de situatie dat je je net een beetje losgemaakt hebt van je ex, maar dat je opeens een lief sms'je krijgt en je weer opnieuw kan beginnen met je verwerking. Dan komt al het verdriet opeens weer in volle kracht op je af.
Op zich is het dus goed en prettig om contact te houden met je ex (ik zou het wel prettig vinden), maar dan moet er wel duidelijkheid zijn over de intenties.