als ik terug kijk heb ik altijd spijt van mijn keuze, ben impulsief en heb er moeite mee een keuze te maken, altijd twijfelen, in elke relatie.. heb alle relaties zelf uit gemaakt en altijd spijt gekregen achteraf.. nu dacht ik weer spijt te hebben van mijn keuze, ik moet dat niet doen ik moet zo niet denken. op dat moment had ik het gevoel er goed aan te doen, het was een goede en bewuste keuze om het uit te maken, als ik die keuze niet gemaakt had was ik dan nu gelukkig geweest? nee!

het is nu al bijna 2 maanden uit, enig contact nog gehad met mijn ex. hij kan nu niet weer een relatie in stappen, bang voor de telleurstelling, hij vraagt niet meer hoe het met me gaat, wat ik aan het doen ben, hij was altijd erg jaloers en moest alles weten. het lijkt wel of alles weg is. maar het vreemde is dat hij nog steeds zijn status op facebook niet veranderd. hij zit er de hele dag op maar fotos en alles staat er nog op. in een ruzie heeft hij wel eens gezegd nu verander ik mijn status maar het toch niet gedaan, zou hij me dan ook moeilijk kunnen los laten?

Gewoon even van me afschrijven, wil het niet naar hem doen dus doe ik het hier.. Ik hoop zo dat ik me snel beter voel dan nu, het gemis.. Die leegte.. Die verandering in ALLES. Waar je ook bent, wat je ook doet.. Alles herinnert me aan hem. Ik snap gewoon echt niet hoe iemand zo kan veranderen.. Van een ontzettende lieve zorgzame geïnteresseerde man naar een ongeïnteresseerde, gevoelloze man.. In 1,5 jaar tijd is het nog nooit voorgekomen dat we elkaar een dag niet spraken, tot vandaag.. Ik merk dat het contact en het gemis minder word van zijn kant..

Wat zouden jullie doen als: je vriend een aantal keer vreemd gegaan is, naar een massage salon is geweest met 'happy end' altijd maar tegen je zegt dat hij nooit vreemd zal gaan en hier keer op keer over liegt en er na 3 maanden pas achter komt als je hier op door vraagt ? Ik voel me stom, hij heeft me zoveel geflikt en ik wil hem terug .. Is dit wijsheid??

Vreselijk.. Ik wil dit niet meer voelen, die pijn dat verdriet. Ik huil het liefst heel de dag maar gelukkig werk ik veel. Me ex is gister bij me geweest.. Om nog wat spullen te halen. Ik moest huilen in zijn armen en hij zei dat ik zijn hart brak door mij zo te zien, hij zegt dat zijn gevoelens niet veranderd zijn maar dat hij angst heeft om zich te binden, bang dat ik het over 2 maanden weer zomaar uit maak. Ik keek hem recht in zijn ogen aan met tranen in mijn ogen en zei dat ik voor altijd bij hem zal blijven..