Na dag 5 is er veel gebeurd. Zie het verhaal. Vandaag was ik vrij en zij ook. Om een andere reden was de kleine naar de creche, dus ik ben bij haar langs gegaan op de koffie. We hadden het afgesproken en ze had zich duidelijk voorbereid.
Ze was leuk gekleed, maar express niet te sexy, en ze had de vitrage dicht, die volgens mij meestal open is. Haar kleinste sliep, de andere waren naar school.
Onderweg er naar toe gewikt en gewogen, en een beetje zenuwachtig. Een besluit gemaakt: niet initieeren, maar wel op in gaan. Ik blijf tenslotte een man.
Gezellig gekletst, en zie hield verstandig afstand. Over van alles gepraat, werk, prive, kids, vroeger, sex, van alles. Toen werd haar kleine wakker. Ze haalde haar op en kwam even naast me zitten, op de leuning van de bank. Mijn hart sloeg een keertje over. Ik wilde haar strelen, maar deed het niet. Ze ging weer op haar plekje zitten, maar even later kwam ze gewoon naast me zitten. We hebben wat geknuffeld, eigenlijk heb ik haar gewoon even vastgehouden. Dat voelde goed. Zo een tijdje gezeten en gekletst, en met die kleine gespeeld.
voorlopig laatste entry denk ik.
Al mijn verwarring is voorbij. De laatste twee dagen flink gemailt en gepraat met mijn collega, en we weten allebei waar het op staat. Al zal ik haar morgen best missen, zo verward zal ik me niet meer voelen.
Allemaal veel sterkte, ik hoop hier niet te vaak meer te zullen schrijven, maar ik kan het jullie aanraden, het lucht heerlijk op.
V
Zo, weer een werkdag. Mooi weer helpt altijd. Leuke reacties van mijn collega gehad over de mail. Alleen jammer, ik was gistermiddag naar het zwembad geweest, en nu bleek dat zij 's ochtends was geweest, hebben we elkaar net gemist. Had er best wel eens in badpak willen zien.
Tijdens de lunch lekker buiten gegeten, samen met haar. Alle collega's mee gevraagd, maar niemand wilde mee, dus viel het niet op dat we samen gingen. Althans, dat hopen we dan maar. Gezellig zitten kletsen, over van alles, maar ook over ons, en goede afspraken gemaakt. Komt helemaal goed, ik heb er gewoon een goede vriendin bij. Alle verwarde gevoelens blijken nu puzzelstukjes te zijn geweest die op hun plek vielen. Liefde kan pijn doen, maar ook mooi zijn.
Nog een beetje dag 2. Met mijn vrouw zitten e-mailen over allerlei dingen, ze weet natuurlijk van niets, maar op een of andere manier lucht het op en geeft een beter beeld. Misschien moet ik me wel heel erg blij voelen, ik heb een lieve leuke vrouw, en een lieve leuke collega.
Dag 3. Morgen zie ik haar weer, ik zie er naar uit. Denk er over na om bij haar langs te gaan op de koffie, maar doe dat maar niet, haar man is er, en wat moet ik zeggen? Misschien is ze wel niet thuis. Ik ga wel lekker zwemmen met m'n dochtertje, dat lijdt een beetje af.
Dag 2
Weekend. Toch even naar het werk. Niemand op kantoor, dus het pieker-virus slaat genadeloos toe. Delen van de e-mail conversatie nogmaals bekeken. In mijn gedachten ben ik veel verder dan in het echt. Eigenlijk heb ik in de e-mail alleen maar gezegd dat ik haar heel leuk vind. In de laatste mail, die ze nog niet gelezen heeft, ga ik iets verder. Maar dat ik alleen nog maar aan haar denk, daar is ze zich niet van bewust.
Dit gaat een lang weekend worden. Mijn vrouw is morgen niet thuis, dus daar ga ik weer zitten piekeren.
Zoals in het ingezonden verhaal te lezen is ben ik heimelijk verliefd op een getrouwde collega.
Vandaag waren we beide vrij, en ik had gisteren gevraagd of het goed was om 'op de koffie' te komen. Ze zei dat het goed was, maar ik moest even bellen want ze was druk.
Ik had ook het een en ander te doen, wat ik snel deed, en belde haar om een uur of half elf (ik had wel om half zeven willen bellen). Geen gehoor. Kan natuurlijk, ze was immers druk. Nog een paar keer gebeld, geen gehoor. Haar kids gaan naar school en zijn tussen de middag vrij, ik gebeld, geen gehoor. Wat later moest ik in de buurt zijn en reed ik in de buurt van haar huis de auto stond er. Nogmaals opgebeld, weer geen gehoor. Na even een boodschap te hebben gedaan gewoon aangebeld, de auto stond er nog steeds. Niemand deed open.