Heb een tijdje niet geschreven maar wel met hele lieve mensen gemaild maar ik wou toch een stukje schrijven, misschien heeft iemand anders er steun aan.Ik heb het eindelijk gedaan, heb vorige week mijn ex gebeld en een afspraak gemaakt om zijn laatste spullen te brengen.. Ben blij dat ik het heb gedaan, was wel heel moeilijk voor mij maar toch weer heel goed.. Heb geprobeerd om er achter te komen was er mis was gegaan tussen ons en waarom hij zo gehandeld had.. Lag allemaal aan mij had nooit van mij gehouden, maar hij is wel geschrokken dat ik alles heb terug gegeven.. Alle kaartjes en cadeaus etc. heb ik hem terug gegeven... Heb hem de volgende dag gebeld dat ik mijn bed en dekbed wat hij te leen had terug wou hebben en toen begon hij weer raar te doen...Hij had geen geld voor dekbed etc. Tja moet maar niet zo vaak op vakantie als je er geen geld voor hebt, zijn probleem niet het mijne.. Hij vroeg waarom ik alles had terug gegeven, heb toen gezegd is voor mijn afsluiting en omdat hij volgens hem niets om mij had gegeven en gehouden etc.. Tja toen kwam het hoge woord eruit dat hij zo gehandeld had om afstand van mij te nemen en het er heel moeilijk mee had gehad en dat het ook aan hem gelegen had en heel veel van mijn gehouden had en ja hoor weer via de telefoon en weer niet persoonlijk .. en ja het doet nog wel pijn maar meer omdat ik me soms alleen voel dan het gemis om hem want ik ben er inmiddels achter dat hij voor problemen wegloopt en ik daar niets mee kan. Ik ben mezelf wel gigantisch tegen gekomen maar daar ben ik mee aan het werk met hulp ...

Ik heb een te gekke stap avond gehad met mijn maatje maar hij waarschuwde mij dat het nu wel genoeg was geweest om het steeds over mijn ex te hebben want ik heb het er de laatste maanden genoeg over gehad vinden de meesten behalve 1 vriendin die zegt dat ik het met mijn ex moet afsluiten voordat hij verdwijnt uit nederland. Ze begrijpen het niet dat ik er zoveel moeite mee heb... Ze weten wat hij mij heeft aan gedaan maar sorry ik kan mijn gevoel voor hem niet op nul zetten... Ik zal er aan denken en zal morgen met mijn vriendin erover hebben of het echt zo is dat ik erover met op houden dat de mensen het echt zat zijn. Sorry het is zo moeilijk om hem uit mijn gedachten te houden...

Het begint nu echt tot me door te dringen dat ik mezelf voor de gek houdt dat het ooit nog eens goed komt. Mijn ex heeft zijn huis al verkocht en wanneer hij weggaat weet ik niet.. Twijfel nog steeds of ik hem moet bellen voor zijn laatste spullen.. Ben bang als ik hem weer zie of spreek hij mij weer pijn doet zoals hij het laatste half tot een jaar heeft gedaan. Het was iedere keer afstoten aantrekken en maar steeds die muur die hij omhoog trok. Ik kon niet tot hem door dringen en dat heeft ook veel pijn gedaan. Erkan nog wel veel gevoel tussen ons zitten maar ik denk dat het nooit meer zo wordt als het vroeger was daar is er teveel voor gebeurd. Bovendien heeft hij voor die ander gekozen. Door zijn botte gedrag en zich iedere keer afsluiten ben ik in een afgrond gedonderd waar ik nu beetje bij beetje weer aan het uit klimmen ben.. Stel dat ik hem zie en ik weer helemaal voor de bijl ga, dat kan ik er op dit moment niet bij hebben. En aan de andere kant is het misschien wel goed dat ik hem zie, kan zijn dat ik toch niet meer zoveel voor hem voel en om het af te sluiten. Is het nou het alleen en eenzaam zijn of is dat ik hem mis.. Zo lief was hij de laatste tijd niet meer voor mij...

Ik dacht dat het de laatste dagen wat beter ging, hoefde niet iedere dag meer te huilen...... Moest vandaag naar de tandarts en toen in de stoel lag moest ik bijna huilen, kon het nog net onderdrukken..... Reed met de auto terug naar huis en toen was het weer helemaal mis.... Er hoeft maar iets mis te gaan en ik stort weer helemaal in......Kan ook niet ff mijn ex bellen voor steun of wat dan ook......
Besef wel dat hij niet meer terug komt, want hij heeft volgens mij definitief voor die trut in amerika gekozen....
Zijn huis is inmiddels verkocht en wanneer hij vertrekt weet ik niet..... Heb hem al meer dan een maand niet gezien of gesproken.... We hebben 5 jaar een realtie gehad en kenden elkaar daarvoor ook al.... Vind het een raar idee dat ik hem misschien nooit meer zal zien of spreken.....

Jeetje weer slecht geslapen.... Hoorde gisteren bij toeval dat mijn ex zijn huis heeft verkocht, dus is wordt wel heel definitief. Eigenlijk wil ik hem nog spreken voor hij weg gaat om de dingen uit te praten zijn laatst spullen teruggeven... Vragen of hij het zeker wil en mij echt niet meer wil.... Ach stommerd als hij mij had gewild, had ik allang wat gehoord.... En of dat nog niet genoeg is, gaat het met mijn gezondheid ook niet al te best...moet weer bij de dokter terugkomen omdat de uitslag niet goed is.....wordt nu toch wel een beetje bang..... Zie het niet meer zitten.....
twijfelaar

Wanneer houdt die pijn eindelijk op. Het lijkt maar niet over te gaan...... Ik weet diep in mijn hart wel dat hij niet meer terug komt...... Hij kon niet kiezen maar uiteindelijk heeft hij voor die ander gekozen om dat het met mij te moeilijk was, hij heeft de weg van de minste weerstand gekozen waren zijn woorden..... Moet hem loslaten maar hoe doe je dat als je nog zoveel om iemand geeft....
Alles geeft hij op zijn huis, baan, kids om bij haar te zijn... Hij gaat zelfs emigreren en trouwen.... Jeetje ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan,,,, doet zo'n pijn...
Hij is mijn verdriet niet waard hij is een grote jeweetwel.... Moet verder maar het valt me zo zwaar...

Jeetje ik kan net mijn hoofd boven water houden, zit mijn moeder weer te zeuren. Bel ik van de week hoe de uitslag van de onderzoeken waren. Ik heb mijn vader aan de lijn zit ze op de achtergrond te emmeren als ik de belang bij had hoe het maar haar ging was ik wel langs gekomen....Ben zelf de laatste paar weken ook ziek geweest... Kan in haar ogen nooit iets goed doen, altijd maar negatief...
sinds ik het uit heb in april/mei is het contact super slecht. Ben het gewoon zat, kan het niet meer. Als ik bij hun langs ga, weet ik niet waar ik het over moet hebben.
Het is alweer een tijdje terug dat ik ze gezien heb, kom alleen langs voor mijn vader. Dit kan ik er niet meer bij hebben, ze kan me wat. Dacht dat het wat beter was geworden maar nee ze begint weer opnieuw. Ze bekijkt het maar.