Daten is over. Ik wil alleen zijn. Het zal toch nergens toe leiden. Ik wil ook niemand anders.

Al zou hij contact met me opnemen, zou ik willen zeggen:

Ik hou zo godverdomme veel van je, en ik haat je, dat ik zonder je verder moet..
Laat me alsjeblieft met rust, zodat ik je kan vergeten, zodat ik nog enigszins door kan leven..

Het is nu een week geleden. Elke dag huil ik wel een paar keer flink. Soms gaat het goed. Werken lukt even niet, ik had vanavond wel naar school willen gaan. Maar nu durf ik niet meer. Misschien hebben jullie het al gezien op het nieuws, mijn zus wel iig.. ik heb expres de tv uitgelaten.. Dat nummer over die zwarte piet en die witte L.. waarvan mijn ex dus de clip heeft gefilmd. Ik ben bang dat stel als iemand erover begint op school, of iemand gaat het zingen.. ik zou weer door 2en breken :'(. Dus blijf ik maar thuis.

Ik ding is zeker, ik moet door. Het is over.

Toen ik 15 was begon het, hij zat bij mij in de klas, ik zag hem zitten, maar vond het eng denk. Hij heeft veel geduld moeten hebben tot ik uiteindelijk stapelgek op hem was, maar toen dan ook echt stapel. Ik kon lachen met hem, lachen om zijn grappen, samen dansen in de regen, gesprekken over van alles en nog wat. Ik kon me met niemand anders meer voorstellen. Hij was lief, gevoelig, humor, anders dan anderen. Ook met zijn eigen problemen, maar dan maakte hem nog interessanter. Na 2 jaar maakte hij het uit, het vlammetje was uit zei hij. Ik was net begonnen aan een HBO studie.