Waarom val ik altijd voor onbereikbare liefdes?
Waarom maak ik het mezelf zo moeilijk?
Ik had mezelf beloofd dat ik niet verliefd op je zou worden. En ik dacht dat dat gelukt was. Ik heb de afgelopen twee weken elke avond tegen je aan gelegen, je geknuffeld, gezoend, maar het voelde niet meer dan vertrouwd en veilig. Geen vlinders, kon nog goed eten, niks.

Gister in het vliegtuig liepen de tranen langs mijn wangen, maar ik wist niet waarom. Alles wat ik denk tussen toen en nu is: ik wil niet hier zijn, in de realiteit, maar terug in jou armen. Sindsdien heb ik een naar gevoel in mijn maag. Ik moet zoveel doen, maar kan mezelf nergens toe zetten. Als ik stilzit wil ik opstaan, en als ik sta wil ik zitten. Ik wil leuke dingen gaan doen met mijn eigen vrienden, maar wil ze ook niet zien.Ik mis je, maar mijn verstand zegt dat dit beter is. Zou ik dan toch verliefd geworden zijn? GRRRR...

Beste iedereen,

ben al best lang niet meer op de site geweest. deels omdat k cola over mijn keyboard heb gegooid, en nu doen sommige letters het niet meer. of alleen met grof geweld. de andere reden is dat ik smoooooorverliefd ben geworden. oh ik hoop zo dat jullie daar ook snel zullen zijn. na een lange relatie wil je nog wel eens vergeten hoe het voelde, dat net verliefd zijn...echt heerlijk gewoon. kijk er naar uit......
ok, nu ben ik gefrustreerd door mijn keyboard..hehe.
sterkte iedereen, en hou dat gevoel van verliefddheid in je achterhoofd, cuz its coming your way!

liefs, sugar

Dear Friend, what's on your mind?

You don't laught the way you used to

But i've noticed how you cry

Dear Friens, I feel so helpless

I see you sit in silence

As you face new pain each day

I feel there's nothing I can do

I know you don't feel pretty

Even though you are

But it wasn't your beauty

That found room in my heart

Dear Friend, you are so precious dear friend

Dear Friend, I'm here for you

I know that you don't talk too much

But we can share this day anew

Dear Friend, please don't feel like your alone

There's someone who is praying

Praying for your peace of mind

Hallo,

Ik zit hier al...ehm...een paar uur te lezen, en het lijkt alsof er alleen maar mensen zijn die zijn gedumpt door theirs truly. Dus ik vraag me af of ik wel welkom ben. Maar ik heb ook pijn. Al lijkt mijn ex zo niet te denken.
We waren 4 jaar gelukkig met elkaar, maar het ging gewoon niet meer. Het bekende verhaal: teveel ruzies, om niets...
En ik heb weer gedaan wat ik bij mijn ex voor hem ook deed. Me helemaal laten opgaan in de relatie. En dus geen eigen leven meer geleid. Hij was genoeg. Meer had ik niet nodig. Toen de ruzies frequenter begonnen te worden, sloeg het opeens op me in! Doe ik het WEER. als ie ooit zich bedenkt sta ik er weer HELEMAAL alleen voor. Geen vrienden om op terug te vallen. Niets. Op een gegeven moment begon ik me alleen maar te ergeren. En dat wou ik niet. Steeds zei ik tegen mezelf: kom op, volhouden, het goed maken, het komt allemaal goed. Maar op een gegeven moment had ik geen puf meer. Ik KON niet meer.