Na 16 maanden wachten dan toch eindelijk weer eens samen met ex en onze kinderen naar het strand geweest op haar verzoek. Ik zou die avond de kinderen toch ophalen en ze was aan het strand die middag dus vond ze het wel zo handig als ik ze daar al kwam ophalen maar ik kon ook eerder al komen. Zo gezegd zo gedaan. Paar uur naast ex in bikini op strand gelegen, was wel moeilijk.

Ik haal me geen dingen in mijn hoofd maar zie dit toch als iets positiefs. Kinderen waren er ook blij mee.

Nou ga maar weer eens hier mijn verhaal doen.

Inmiddels weer het een en ander meegemaakt. Om te beginnen: ik was een leuke dame tegengekomen waarmee ik eerst een aantal uur in de kroeg had gekletst, toen we eruit werden gekieperd ivm sluitingstijd zei ik "ik ga naar mijn crashadres" ze vroeg waar is dat ik breng je wel even. Achterop de fiets gezeten kris-kras door ASD lachen.

Ik voel me gebruikt. Vrijdag moest ik een dag vrij nemen omdat ze ziek was en niet voor de kinderen kon zorgen, zaterdag kon ik ze naar zwemles brengen en zondag kwam ik ze halen (dat was mijn dag) en toen ging ze zelf alweer naar het zwembad. Niet meer zo ziek dus. Vervolgens maandagavond krijg ik een sms of ik de kinderen dinsdag ochtend naar school wil brengen omdat haar fiets nog stuk is. Ik vond het allemaal wat veel worden en het idee bekroop me dat ik misschien wel gebruikt werd.

Mijn Verhaal

Ik had een relatie van 10 jaar met twee dochters van 3 en 5, getrouwd en alles. Tot op een dag mijn vrouw mij vroeg een tijdje weg te gaan, er was iets in haar geknapt. Dat was 1 jaar geleden. Inmiddels ben ik 3 maanden officieel gescheiden. Kan het nog niet geloven eigenlijk. Ik hoop zoiets nooit en nooit meer mee te maken.

Ik mis haar...en de tijd met mijn dochters. We hebben wel een goede regeling maar het verdriet is onbeschrijfelijk.