De hele dag al zon vervelend en zeurderig gevoel in mijn hartstreek!
Na 5 weken mijn vriend niet gezien te hebben had ik hoop dat ik hem deze week zou spreken!
Maar vanmiddag een smsje he lieverd gaat niet lukken deze week maar volgende week kom ik zeker naar je toe!!
Nog een week wachten,ik voelde me de hele dag al niet goed,maar toen ontplofde er iets!
Voor het eerst heb ik met dingen gesmeten,en weer zo gehuild!!
Heeft hij nou helemaal niet door dat ik hem zo mis,en niets liever wil dat hij komt om te praten,omdat er toch nog een aantal dingen niet duidelijk waren!!
Maar nee hoor hij heeft het druk!!

Nou voelde ik mij zo goed en nu zit ik weer in de twijfel!
Mijn vriend en ik hebben samen afgesproken om een time out te nemen omdat er bij allebei nog wel wat verwerkt en afgehandeld moest worden!
Maar omdat de liefde er nog zit willen we wel weer iets met elkaar op gaan bouwen!
we zien elkaar regelmatig en dan hebben we het heel erg gezellig!
Maar misschien dat ik te snel wil dat zou best kunnen,maar ik vind ook al heb je een time out dat er ook ergens naar toe gewerkt moet worden!We willen beiden weer een relatie dat hebben we uitgesproken naar elkaar!
Ik wil dus vaker afspreken met elkaar investeren in elkaar etc en mijn vriend zegt dan:Ik heb nog wel tijd nodig!

Woensdagavond belde hij ineens op!bijna 1 uur aan de telefoon gezeten en een heel goed gesprek gehad!
Is het goed dat ik morgen naar je toe kom vroeg hij?
Ik nodigde hem uit om te komen eten!Hij sloot het gesprek af met ik verheug mij erop!
Deed mij al goed!{dat je al zo blij kan zijn om een paar woorden}
Donderdagavond kwam hij,ik was aan het koken en hij kwam er gezellig bij zitten!
hoe is het nou?vroeg hij,nou zei ik:ik denk wel veel over ons na!
Waarom het zo lang heeft moeten duren voordat we in elkaars leven waren,en er ook zo weer uit waren,en of het ooit wel weer goed komt tussen ons!

Kreeg vandaag een smsje van mijn{ex}vriend.Zullen we volgende week weer wat afspreken samen?
Ik heb er nog niet op gereageerd!tuurlijk wil ik niets liever dan met hem een gezellige avond doorbrengen,maar ik wil nu eigenlijk ook wel eens weten waar ik nu aan toe ben!
Maar hoe begin ik nou een gesprek?Hij heeft nooit gezegd het is uit tussen ons!
alleen maar ik gooi de deur niet dicht!ik heb tijd nodig ik vergeet je niet,het is een warboel in mijn hoofd,mijn gevoelens zitten er nog steeds voor je!Maar geef me even de tijd en laten we even afstand nemen van elkaar!
maar hoe vraag ik het hem nou?Gewoon als hoe zie jij onze relatie ?Hoe lang heb je nog tijd nodig?of is dat weer te confronterend?

Heb ik ineens weer de drang om mijn exvriend een brief te sturen,waarin ik wil schrijven dat ik de deur niet meer open wil laten staan!
dat ik hem geen tijd meer wil geven om na te denken,maar dat ik verdorie wil weten waar ik aan toe ben!
Ik wil niet meer afwachten totdat hij eens weet wat hij wil.En toch twijfel ik weer,of het wel slim is om hem die brief te sturen!
We hebben weer contact samen,en als we samen zijn dan is het gezellig,dan kunnen we eindelijk zonder te huilen goed met elkaar praten!
Hij heeft mij zo duidelijk gezegd ik heb tijd nodig ik vergeet je niet,mijn gevoelens voor jou zitten er nog en ik denk ook niet dat het verandert,maar ik kan je nu niet geven wat je verdient,omdat het in mijn hoofd een warboel en chaos is!

Na jaren kwam ik mijn vriendje van school tegen!Afspraak gemaakt om bij te praten!
hij vertelde gescheiden te zijn,en nog bezig met de afhandeling daarvan,en ik vertelde net mijn leven op orde te hebben en niet op zoek te zijn naar een relatie!
na een aantal malen afgesproken te hebben sloeg de vonk toch over!
We waren dankbaar en gelukkig dat we elkaar eindelijk na jaren gevonden hadden,en het was zo perfect dat ik vaak dacht dat ik droomde!
Maar ik vond het ook eng,zou het wel goed blijven gaan ik was al zo vaak bedonderd,en ik was zo zelfstandig en had het allemaal zo goed voor elkaar in mijn uppie!