Heb ik ineens weer de drang om mijn exvriend een brief te sturen,waarin ik wil schrijven dat ik de deur niet meer open wil laten staan!
dat ik hem geen tijd meer wil geven om na te denken,maar dat ik verdorie wil weten waar ik aan toe ben!
Ik wil niet meer afwachten totdat hij eens weet wat hij wil.En toch twijfel ik weer,of het wel slim is om hem die brief te sturen!
We hebben weer contact samen,en als we samen zijn dan is het gezellig,dan kunnen we eindelijk zonder te huilen goed met elkaar praten!
Hij heeft mij zo duidelijk gezegd ik heb tijd nodig ik vergeet je niet,mijn gevoelens voor jou zitten er nog en ik denk ook niet dat het verandert,maar ik kan je nu niet geven wat je verdient,omdat het in mijn hoofd een warboel en chaos is!
Hij wil eerst zijn scheiding nu helemaal afgehandeld hebben!
Vrienden zeggen nou dat klinkt toch hoopvol?
Soms denk ik dat ook er is nog hoop,maar nu op het moment denk ik weer:Het komt nooit meer goed!!!Ik word verscheurd door mijn gevoelens voor hem het gemis en het nog steeds niet zeker weten waar ik nou aan toe ben!!
Gek word ik ervan!!
Liefs van een onzeker meissie
Ik heb haast hetzelfde! Hij
Ik heb haast hetzelfde! Hij is nu ook in de knoop met zichzelf, heeft dingen gedaan om zijn problemen te ontlopen. Hij is nu lekker op vakantie dus hopelijk krijgt ie dan rust. Maar of het dan goed zal komen? Denk het niet.
Vaak geeft hij wel eens seinen dat hij me nog steeds leuk vind, maar je kan noit zeggen of het ook echt zo bedoeld was. Want als hij tegen me praat of me aankijkt dan vertellen zn ogen dat hj nog dol op me is, en zijn glimlach, hij kan alleen maar lachen naar me. Hij is althans nog steeds niet uit mijn hoofd. Het zal denk ik gwn niet goed komen tussen mn ex en ik, ik hop teveel. Ik moet ook verder en dat loslaatproces is gwn echt vreselijk!
Maar je moet gwn blijven volhouden, het gaat op een dag weg. Geloof me!
Dat zal wel! Op een dag mis je hem niet meer, hoe lastig dat ook lijkt.
Liefs,
Dearest...
onzekermeisje en dearest
Jullie moeten de beiden de realiteit onder ogen zien:
Dit is geen liefde hoor.
misschien van jullie kant, maar niet van de andere kant.
iemand moet gewoon voor je kiezen, je liefhebben, je het gevoel geven dat je bijzonder bent, dat zelfs als ze problemen hebben, jij niet de onzekere factor bent, maar ze juist op je zouden leunen voor steun,
het van a tot z met je zou delen, dat is namelijk wat je doet in een relatie.
Geef het op!
Kijk in jezelf, wat jij wil! wie jij bent, en wat je van een partner verwacht.
liefs
Pipster
Pipster. Mijn ex is altijd
Pipster. Mijn ex is altijd naar me toe gekomen voor steun en advies.
Als hem wat dwars zat kwam ie naar mij en gingen we erover praten.
Hij spijbelde zelfs van zijn opleiding om mij te kunnen zien! Hij stopte met roken en met drinken voor mij. Hij had problemen maar ik hielp hem eruit.
HIj gaf me het gevoel dat ik bijzonder was, hij lette elke seconde op mij. Als ik bij hem was stond hij altijd naast mijn zijde. Waar ik ook naartoe ging. Als ik even een luchtje ging scheppen ging hij mee. Hij gaf er alles voor. Maar we lijken veel op elkaar, en beiden zijn we onzeker. Beiden zijn we toch wel vluchters. Daar ging het mis. We durfden er opeens niet meer over te praten. Bang dat het mis zou gaan, maar dat zorgten er juist voor dat het mis ging.
Het was wel liefde. En ja, ik ben gwn heel koppig hierin
Ik kom er nu ook wel 8er dat ik verder moet, hem los moet gaan laten.
Dat is gwn zo lastig als je twijfels ziet van zijn kant en ziet dat hij juist nu mijn hulp nodig heeft.
We zijn beiden niet iemand die echt over ldvd kunnen praten omdat onze omgeving dat niet toe laat. Die lacht ons uit. Dat is ook de reden wrm ik het eigenlij stil houd en hier alles loslaat. Omdat we zoveel op elkaar lijken denk ik dat hij met hetzelfde zit. Maar hij probeert het echt te ontvluchten, samen met dep roblemen die hij ernaast heeft en nu is hij in elkaar gestort.
Liefs
dearest
Ik snap wat je me probeert te zeggen. Jullie liefde was echt en uniek.
Het sleutelwoord hier is echter WAS.
Jij hebt hem nog altijd zeer lief. Als dat echter wederzijds was, waren jullie nu gewoon samen.
Ik zeg het maar gewoon heel hard, maar weet dat dat niet alleen aan jou gericht is: het geldt net zozeer voor mijzelf. Om wat voor reden dan ook zijn we niet bij onze exen op dit moment terwijl wij dat wel zouden willen. Ik denk gewoon dat het, met dit gegeven, slimmer is als wij ons bezinnen op ons eigen leven, en niet aan het maken van excuses voor onze exen.
Ik zou hier ook hele lange berichten kunnen schrijven, zoals vandaag, het gesprek met mijn ex, alle liefde en humor en weet ik veel wat, wat wel allemaal nu nog delen... het is goed en het is echte liefde, maar maar maar. Punt is dat ze niet bij me is, en dat blijft toch een keuze. De keuze is niet voor mij, en ik kan er duizenden redenen voor bedenken, maar uiteindelijk is gewoon de liefde niet toereikend. Anders zou ze namelijk wel gewoon voor mij kiezen.
Wat ik heel heilzaam vind aan deze site is dat je in berichten van anderen vaak makkelijker kan zien wat er aan scheelt. Daarom schreef ik dat nogal harde berichtje. Maar vervolgens zie je de spiegel, en er is een ding dat heel duidelijk boven alles uittoornt hier, en dat geldt voor alle mensen op deze site:
Wij zullen met of zonder ex, gelukkig moeten worden met onszelf.
uitdaging toch?
LIefs
Pipster