Ik ben moe doodmoe!Mijn moeder is zondag opgenomen in het ziekenhuis,en tot nu toe gaat het niet zo goed!
Een gevoel van misselijkheid hoofdpijn en rug en nekklachten overvielen mij in het ziekenhuis,ik was op!
Maandag heb ik mij ziek gemeld op mijn werk,ze begrepen het volkomen,en nu pas voel ik hoe moe ik ben!
Het lijkt wel of nu alle stress onzekerheid verdriet etc er weer uit komt!
Knallende koppijn,alsof er een band om je hoofd wordt getrokken en een pijn in min rug alsof ik met loodzware dingen heb gesjouwd!
Gisterenavond lag ik al om half 9 op bed werd vanmorgen pas om 9 uur wakker en voelde mij nog moe!

Een gezellige avond met vriendinnen!Regelmatig doen we dat,even bijkletsen,lekkere dingen om te eten,en heel veel lachen!
De laatste tijd was ik steeds de afwezige,steeds zei ik:Voel me niet zo goed,kan het ff niet!
Mijn vriendinnen pushte mij niet,zeiden alleen;een beetje afleiding zou je goed doen!
Nee zei ik dan ik kan het niet!En dan lag ik weer huilend in bed,me diepongelukkig te voelen!
Verleden week kondigde mijn vriendin weer een gezellige avond aan!
Zoals altijd vroegen ze mij ook weer!Ik kom zei ik!
Toch ging ik er met bibbers naar toe,ik was zolang niet meer geweest!Voelde mij toch de spelbreker!

Soms overdenk ik in mijn bed,wat het leven eigenlijk is!
Over geluk,pijn,en verdriet en alles wat ik mis!
Maar je ervaring maakt je sterk,en je toekomst wordt bepaald.
Door wat je vandaag beleeft,en uit je leven haalt!

Denk goed na over wat je wilt,en bepaal je nieuwe doelen.
Als je verleden kunt vergeten,dan kun je echt weer voelen!
Wees oprecht en eerlijk voor jezelf en in het algemeen.
Verplaats je in gevoelens van mensen om je heen!

Leer je grenzen te bewaken,en durf anders te zijn!
Je aan principes te houden,geen water bij de wijn!
Je werkelijke kracht,om gelukkig te kunnen leven!

Ondanks dat ik mijn ex nog wel mis,kan ik toch zeggen dat het best wel aardig met mij gaat!
Ik heb in ieder geval een tranenvrije week achter de rug!
Ik ga weer meer met vrienden en vriendinnen op pad,en ik merk dat ik heel langzaam aan weer wat beter in mijn vel kom te zitten!
Ik juich nog niet te hard,want ik ben ook bekend met terugvallen!!
Sinds verleden week heb ik niets meer van hem gehoord,en ik heb ook niets meer laten horen!
Wat zou ik nog moeten"melden"aan hem?Ik weet het eigenlijk niet!
Behalve die ene vraag die steeds maar weer door mijn hoofd speelt;Hoe kan het dat je wel zo terug kon gaan naar je ex{waar je niets meer mee had,behalve 2 kinderen}en niet voor mij kon/wilde kiezen,dat er blijkbaar niets meer was om samen voor te gaan!

Vanaf gisteren al aan het denken over mijn ex en mij!Hoe heeft het nu zo kunnen eindigen?
Nooit geen ruzie gehad,vreselijk veel lol met elkaar gehad,genoten van dezelfde dingen,lieten elkaar vrij om dingen te doen met eigen vrienden en vriendinnen!Maar we vonden het ook heerlijk om samen te zijn!
De uren telden we af om weer bij elkaar te zijn!

We waren zo gelukkig dat we elkaar na jaren tegen kwamen!hoe vaak we dat niet tegen elkaar gezegd hebben!Ik had vaak het gevoel dat ik droomde,dat dit niet waar kon zijn!Hij had het zelfde,ik voel me zo gelukkig zei hij,eindelijk zijn we samen!

Tja en toen kwam de zaterdagavond nog smoorverliefd op elkaar,

Nadat ik de hele nacht wakker heb gelegen,nadat mijn ex geweest was om te praten,en ik maar bleef malen in mijn koppie waarom het nou zo gegaan is,voel ik mij nu best rustig!
O ja ik heb nog vragen zat,ik snap nog steeds niet dat als je wel mij recht aankijkend kan zeggen je bent mijn ware,daar dan blijkbaar niet voor wil vechten!
Als ik het om zou draaien en ik dat tegen hem zou zeggen dan zou ik er wel voor vechten!
Je ware laat je toch niet lopen?
Daarom krijg ik ook steeds meer andere gedachtes:Meent hij het wel echt wat hij zei?Of kan hij dat gewoon makkelijk zeggen?
Mijn vrienden vinden het allemaal vreemd,eigenlijk al vanaf hij zei:ik heb tijd nodig en dit maar bleef zeggen!

Eindelijk kwam mijn vriend dan om te praten!Ik moet eerlijk zijn zei hij!Ik kan niet kiezen!Ik heb sinds 5 weken ook weer gevoelens voor mijn ex en zij voor mij!
Ik zei vandaar dat jullie gescheiden zijn!Ze konden nu zo goed met elkaar praten{wat ze dus 10jaar niet konden} en de kinderen bloeiden weer helemaal op!
En wat voel je dan voor mij zei ik?Ik hou heel veel van je je bent voor mij ook de ware,je zit al vanaf de schooltijd in mijn hart,ik denk 24 uur per dag aan je,maar ik kan nu niet voor je kiezen!
Kies je dan voor je ex zei ik?nee zei hij ook niet!Ik kies voor mijzelf zei hij ik moet er achter komen hoe het is om alleen te zijn!