is er nog hoop?

afbeelding van onzeker meissie

Na jaren kwam ik mijn vriendje van school tegen!Afspraak gemaakt om bij te praten!
hij vertelde gescheiden te zijn,en nog bezig met de afhandeling daarvan,en ik vertelde net mijn leven op orde te hebben en niet op zoek te zijn naar een relatie!
na een aantal malen afgesproken te hebben sloeg de vonk toch over!
We waren dankbaar en gelukkig dat we elkaar eindelijk na jaren gevonden hadden,en het was zo perfect dat ik vaak dacht dat ik droomde!
Maar ik vond het ook eng,zou het wel goed blijven gaan ik was al zo vaak bedonderd,en ik was zo zelfstandig en had het allemaal zo goed voor elkaar in mijn uppie!
Het ging dus fout na 4,5 maand en ik ben nog nooit zo ziek geweest van liefdesverdriet van hem!
We hadden al uitgesproken dat we de ware waren voor elkaar!
En dat is hij voor mij nog steeds!
Niemand in zijn omgeving wist dat wij samen wat hadden,waar ik mij eigenlijk aan ergerde!
Hij vertelde dat hij eerst alles afgehandeld wilde hebben,terwijl hij al ruim n jaar gescheiden is!
We hebben elkaar een paar weken niet gezien,totdat hij van de week kwam om te praten!
Hij zei dat het een chaos in zijn hoofd was,een warboel,en dat hij mij nu niet kon geven wat ik verdiende!
Wel zei hij dat hij nog van mij hield,de deur niet dicht had gegooid,leuke dingen wilde blijven doen{op zn tijd}en daarna weer eens te praten hoe we verder met elkaar willen gaan!
Goede vrienden blijven of toch weer heel langzaam een relatie opbouwen!
Hj zei ik denk wel dat mijn gevoelens die ik nu voor jou heb zo blijven!
We hebben die avond wel met elkaar gezoend,de liefde voor elkaar zit er bij beiden nog!Dat maakt het ook zo moeilijk!
Ik denk dat het achteraf veel beter was geweest om eerst vrienden te blijven en daarna een relatie te beginnen.
We hadden het geduld moeten kunnen opbrengen totdat alles was afgehandeld!
Maar ja!Ik wil hem die ruimte en tijd geven,maar ik weet gewoon niet hoe ik dat moet doen!
Ik mis hem verschrikkelijk!Soms heb ik echt hoop dat het weer goed komt omdat de liefde er nog zit,en soms denk ik het komt nooit meer goed!Ik word dan gek van mijn negatieve gedachtes!
Ik wacht steeds maar af wanneer hij contact zoekt,en als we elkaar zien dan is het vertrouwd en gezellig!
Wat denken jullie?Is er nog hoop dat het ooit weer goed komt?En hebben jullie tips hoe ik hier mee om kan gaan?
Groeten van een onzeker meissie

afbeelding van Hoop

Het is te vroeg

Het is nog te vroeg voor hem. Zoals hij zelf ook aangeeft: het is nog een chaos in zijn hoofd. Al is de scheiding al een jaar geleden, misschien is hij nu pas echt begonnen met de verwerking.

Ik denk wel dat er hoop is maar je weet het nooit. 50/50. Je moet niet je leven "on hold" zetten voor hem. Je kunt ervoor kiezen om gewoon door te gaan en de deur op een kier te laten. Het kan samengaan, ik ben er inmiddels specialist in. Haha Knipoog Maar ik ben nu wel goed begonnen met mijn loslaatproces. Dat deed ik in het begin niet en dat is niet zo best want dan blijf je hangen in verdriet.

Blijf gewoon gezellig met hem af spreken op vriendschappelijke basis en wie weet wat er dan kan groeien. Alles op z'n tijd. Maar, hij heeft wel kans dat jij intussen iemand anders tegenkomt die jou wel datgene kan geven wat jij wilt.

Lees mijn blogjes maar eens.

Liefs,
Hoop

afbeelding van onzeker meissie

Dank je Hoop

Ik denk ook dat hij nu pas aan de verwerking is begonnen van zijn scheiding!
Het was denk ik ook te vroeg voor ons om in een relatie te stappen!
Maar ja liefde maakt blind he?
Ik wil hem nu nog steeds de ruimte en tijd geven om na te denken,dingen te verwerken,en door inderdaad weer dingen te doen op vriendschappelijke basis,hopen dat we weer naar elkaat toe groeien!
Dit moet natuurlijk geen jaren gaan duren,ik wil wel eenn keer weten waar ik aan toe ben natuurlijk!
Maar als we samen zijn dan zie ik toch nog steeds de liefe in zijn ogen voor mij!
Ik zie dit dus meer als een time-out dan dat het echt uit is tussen ons!
Misschien wel naief van mij!!!maar we hebben het er wel vaker over gehad of we niet even afstand van elkaar moesten nemen totdat alles geregeld was!
Maar toen konden we elkaar niet loslaten,en is het door een stomme woordenwisseling zover gekomen dat hij bij mij weg is gegaan!
Ik hoop dat we er allebei van leren,en dat het toch weer goed komt.
Want ik blijf zeggen,het is toch niet voor niets geweest dat we elkaar na 22 jaar tegen zijn gekomen!
liefs van een onzeker meissie

afbeelding van Dearest

Hey onzeker meisje, Wat hoop

Hey onzeker meisje,
Wat hoop al zegt, laat je deur op een kier maar probeer dan ook verder te gaan. Ik werk daar nu ook aan. Ik merk aan mezelf dat ik erg gelukkig begin te worden, maar zodra ik wat over hem hoor of ik even rust heb spookt mn ex door mijn hoofd. Als we tegen elkaar praten lijkt het ook nog of ik de liefde in zijn ogen zie. Dat kan natuurlijk ook nog schijn zijn. Altijd praat ie tegen me met een grote glimlach op zijn gezicht, zoals hij altijd deed. Die verliefde blik.

Hij heeft volgens mij nu ook problemen en heeft het allemaal niet meer op een rijtje. Ik wilhem helpen, maar dat kan ik niet. Het is allemaal ingewikkeld in elkaar. Heel veel succes en sterkte nog!

Liefs,
Dearest...

afbeelding van onzeker meissie

Hoi Dearest

De deur staat zeker bij mij nog open en bij hem ook!Dat hebben we in een open gesprek naar elkaar besproken.
Hij zit in een gecompliceerde afhandeling van zijn scheiding,en ik twijfelde steeds maar weer of ik het wel kon een relatie!
Wat dat betreft ben ik zo onzeker in de liefde!gewoon omdat ik het niet kon geloven dat iemand zo lief voor mij kon zijn,en dat ik nu eindelijk samen met hem was.
Zo vaak aan hem gedacht door de jaren heen en ineens was hij mijn vriend!
Hij ervaarde dat precies zo,dat hij het nooit had geloofd als iemand tegen hem had gezegd dat wordt je vriendin!
Door mijn twijfels en zijn gecompliceerde afhandeling hebben we woorden gekregen waardoor er bij hem wat geknapt is!
Hij wil nu de dingen op een rijtje krijgen en idd eerst die scheiding afhandelen en vooral rust in zijn hoofd krijgen!
Ik heb altijd het gevoel gehad dat de liefde bij ons heel diep zat,en mijn hart en gevoel zeggen ook dat het wel weer goed zal komen maar dat het tijd kost!
Ik moet nu ook aan mezelf gaan werken,mijn ervaringen met vorige relaties een plekje gaan geven!
Daarom is het fijn om dat met jullie te delen!
Ik blijf nog steeds hoop houden,vooral omdat hij gezegd heeft ik hou nog steeds van je en zoals het nu voelt voor mij gaan die gevoelens ook niet weg,maar ik moet rust in mijn hoofd krijgen!
Maar hoelang tijd moet je iemand eigenlijk geven?
Liefs van een onzeker meissie