Om de een of andere reden wilde ik deze brief met jullie delen, een afscheidsbrief aan mijn ex, het face to face afscheid moet nog komen, volgende week.Tot nog toe zagen we elkaar nog af en toe maar daar gaat nu dus verandering in komen.Ik hoop dat jullie engels goed genoeg is , lees in ieder geval even het gedicht dat onderaan de brief staat.
Ik wou dat ik het zelf geschreven had, schitterend!(- Dave Stout -)

Dear xxx,

The reason for writing you this e-mail is because the next time I will see you, I will not like to start to discuss any topic that can trigger my stupid crying in front of you again.

Gisteren na het schrijven van mijn blog veel van de andere blogs en commentaren zitten lezen.
Wat vreselijk triest maar fijn tegelijk om te weten dat er meer zijn zoals ik.
Wat een hoop trieste verhalen en herkenbare gevoelens. De angst, de paniek, de pijn, wat herkenbaar, als je gek aan het worden bent is het makkelijk te denken dat het abnormaal is je zo te voelen, dat je overdrijft, dat je de enige op de wereld bent die zulke heftige gevoelens heeft. Fijn om te weten dat er meer zijn zoals ik, er ook verhalen zijn van mensen die wat verder zijn en het allemaal weer een beetje zien zitten of zelfs schrijven dat ze er klaar mee zijn. Heerlijk om wat steun en advies van jullie te krijgen!

Tja daar ben ik eindelijk, na anderhalf jaar aan het lijntje gehouden te zijn(hoe is het mogelijk dat ik mezelf zolang in de maling genomen heb?), is het hoge woord eruit:
Het komt nooit meer goed tussen ons!!

Zij heeft nog"diepe gevoelens" voor me maar niet genoeg liefde om nog opnieuw te beginnen.

Wat ik dacht dat de liefde van mijn leven was, met veel geduld en haar de ruimte geven zichzelf te vinden / te ontplooien, te zoeken naar de echte liefde, die ze uiteindelijk bij mij zou vinden, blijkt dat ze al heel lang geleden afscheid van mij genomen heeft maar mij geen pijn wilde doen(!?) en daarom mij de mogelijkheid heeft gelaten te hopen dat alles nog goed kwam.