Wow.. ik dacht dat ik eroverheen was, totdat ik haar weer zag..
pff en nu voelt het weer hetzelfde als 4 maanden geleden.

schijn bedriegt dus ben ik achter gekomen.
alles komt weer boven hetzelfde gevoel als toen is er ook weer, dus moet ik nou weer opnieuw beginne? of is zoiets normaal en gaat dit gevoel sneller weg..
maja..

AaaHHH! waarom is het toch zo moeilijk om geen contact met haar te zoeken..
Ik weet dat het beter is om haar met rust te laten maar het vreet zo aan me als ik die stomme telefoon zie, waren ze maar nooit uitgevonden..

Het verwerken schiet maar niet op is nu iets van 2 en halve maand over, maar ik heb teveel hoop volgens mij en zij gaat er een heel klein beetje op in maar weet het nog niet enzo wat ze wilt. heb ik dus helemaal niks aan..
mijn gevoel zegt dat ze niet meer wil ik kan geen hoogte van haar krijgen.
Nu wilt ze zondag wat gaan doen met me? maar is dit wel verstandig? de ene helft zegt van wel en de andere halft zegt van niet wat moet ik nou ingodsnaam..

het is nu 2 maanden over met mijn vriendin we hebben wel nog contact, en steeds de hoop gehad dat het nog goed kwam.
Maar ik ging me de laatste tijden beter voelen en ik dacht dat ik alles geaccepteerd had maar schijn bedriegt.
ben er achter gekomen dat ze al na 2 weken nadat het uit was iemand anders had.
Alles stortte weer in, ik heb het gevoel dat ze vreemd is gegaan.
Ze stuurde ook nog smsjes enzo dat ze ff rust wou en dat het diep in hart weet dat het wel goed komt en dat soort dingetjes.
maar die smsjes stuurde ze gewoon terwijl ze met die andere ging dus..

Lekker is dat. ik voel me op ze zacht gezegd genaaid door haar, en ben heel erg boos op haar geweest.

hoe zal ik eens beginnen..

ongeveer een week geleden heeft mijn vriendin waar ik 6 jaar mee gehad hebt
het uit gemaakt onze relatie was op het eind niet al te goed dus we zagen het wel een heel klein beetje stiekem aankomen maar we staken onze hoofde in het zand, zo van komt wel goed.

Heb er ook zelf over nagedacht om het zelf uit te maken, maar dat is er niet van gekomen omdat iets in me het tegenhield ook zat ik in mijn gedachten dat als zij het uit zo maken het mij hellemaal niet zoveel pijn zou doen omdat ik me er stiekem toch wel een beetje op voorbereid hebt ( vraag me niet waarom)