Daar zit je dan, nadenkend over hoe in godsnaam verder? De eerste scheurtjes vielen me al een tijdje op, minder aandacht veel onrust en snel geïrriteerd. Het is alleen geen prater, dus ik heb na veel gezeur eruit kunnen krijgen dat hij twijfelt aan ons, onze relatie en ons huwelijk. Hij weet ook niet of hij wil investeren in de relatie. Ik weet dat hij een moeilijke tijd doorgaat, net 40 en geen idee wat hij wil qua werk (nu in een dodelijk saaie omgeving). Sociale leven is op een nulpunt en hij beschrijft of het hele leven een flatline is.