Wat heeft het te betekenen als een vriend plots niets meer laat horen?
Heeft hij het lef niet om te zeggen dat het uit is?
Heeft hij iemand anders?
Waarschijnlijk wel.
Al mijn energie stopte ik in die relatie.
ALLES had ik er voor over.
En dan op het einde zien ze je niet meer staan.
Kortom, een nachtmerrie is waarheid geworden....
Ik kan het nog steeds niet geloven.
Voel me gedumd en dieptriest.

Eventjes kort maar het moet mij even van het hart.
Vandaag mijn 'vriend' gezien..
En zoals gewoonlijk het geval is blijf ik na onze ontmoeting weer zitten met een gevoel van leegte.
Dan besta ik blijkbaar ineens niet meer voor hem.
Ik denk dat ik die roze bril nu eindelijk eens moet gaan afzetten!!!

Dit is helemaal niet wat IK wil!
Voel me zo verdomde klote!!!
Hoe ben ik nu weer zo idioot kunnen zijn toe te geven aan een ontmoeting?

Ik wist nogthans dat ik mij na afloop slecht zou voelen.
Ik wist het dat ik voor hem niets meer ben dan een stuk speelgoed dat hij van tijd tot tijd eens uit de kast haalt om daarna weer in een hoek te laten liggen.

Al die relaties,al dat gedoe...
Al die leugens,al die schijnheiligheid..

Relaties gaan nu eenmaal met veel gevoelens gepaard en daardoor ook met veel leed.
Vaak wou ik dat ik niets meer kon voelen,dat ik ongevoeliger was,dan had ik ook niet zoveel pijn.

Ik zit mij af te vragen of er nu echt niets moois bestaat...
Helaas is dat niet weggelegd voor deze wereld vrees ik.
Het kan nogthans zo mooi zijn...als het goed gaat.
Als het goed blijft...
Maar hoe vaak is dat het geval?
Het lijkt er wel op of liefde een illusie is....

Voor sommigen ,waaronder ik,is blijkbaar het geluk niet weggelegd.
Ondanks het feit dat men je zegt,je ziet er goed uit enzo,en je bent
lief en meer van dat.
Wat ben je er uiteindelijk mee als het lot je niet gezind is,
als je verdoemd lijkt te zijn..
Wat is er waar en wat niet?
Er gaat zoveel schijnheiligheid om in de wereld en in mijn naaste
omgeving,
overal dus..
Wat is er nu eigenlijk nog de moeite waard???
Vooral relaties zijn klote,daar kan men echt van naar de verdoemenis
gaan.
Kies voor jezelf mensen,kies voor jezelf,
ik kan het niet genoeg zeggen.
Als je voelt dat er iets fout zit,is er ook iets fout.

Ik zit hier maar weer eens te janken..
Hoe vaak nog??
Het is nu al avond en van de hele dag niets gehoord van'mijn vriend'..
Het ziet er niet naar uit dat ik vandaag nog iets zal horen...
Morgen misschien...?

Alsof een smsje sturen nu zoveel tijd en moeite kost...
Als je echt om iemand geeft dan maak je daar tijd voor, ook al heb je geen tijd!
Dat vind ik toch.

Ik zou natuurlijk ook als eerste een smsje kunnen sturen maar dat doe ik nooit..
Behalve als ik het echt niet meer zou uithouden.
Ik weet niet wat het beste is,
iets van mij laten horen of gewoon afwachten tot ik iets van hem hoor..

Als ik hier zo eens rondkijk en de verhalen lees dan denk ik van:

'Wat een ellende relaties toch met zich mee kunnen brengen...'

Wel boeiend om te lezen en men kan er veel uit leren vind ik.