Ik zit hier maar weer eens te janken..
Hoe vaak nog??
Het is nu al avond en van de hele dag niets gehoord van'mijn vriend'..
Het ziet er niet naar uit dat ik vandaag nog iets zal horen...
Morgen misschien...?
Alsof een smsje sturen nu zoveel tijd en moeite kost...
Als je echt om iemand geeft dan maak je daar tijd voor, ook al heb je geen tijd!
Dat vind ik toch.
Ik zou natuurlijk ook als eerste een smsje kunnen sturen maar dat doe ik nooit..
Behalve als ik het echt niet meer zou uithouden.
Ik weet niet wat het beste is,
iets van mij laten horen of gewoon afwachten tot ik iets van hem hoor..
Ik ga vast weer een slapeloze nacht tegemoet.
Ik voel de adrenaline alweer stijgen.
En dan te weten dat slechts 1 smsje van hem mij weer goed zou kunnen maken..
Ik denk dat ik toch maar beter eens een keertje de moed moet opbrengen om er een punt achter te zetten.
Zo verder gaan is ook geen leven.
Dat moment kende ik ook.
Dat moment kende ik ook. Wanneer hoor ik nou weer van hem? Hem steeds smssen. Elke dag weer. Maar als je van diegene houd zal hij je toch ook een keer smsen uitzich zelf? Dat deed hij bij mij wel in het begin, alleen maar! En na een tijdje was het opeens over. Heeeeeel soms nog een smsje, of spreken via msn. Vreemde fantasi?ɬ´n krijgen. Want had een foto van hem en zn ex: misschien is hij toch nog verliefd op haar? Dat was stom van mij. Maar toch bang zijn dat hij een ander heeft gevonden.
Probeer de moed te verzamelen om met hem te praten! Ik vond dat heel lastig, over mijn gevoelens praten, vooral met anderen. Met hem ging dat wel gemakkelijk maar we deden dat niet vaak. Uiteindelijk heb ik er een punt achter gezet: wat bleek? Hij was niet meer verliefd op mij. Maar dat hoeft niet te betekenen dat het bij jouw ook zo is!
Probeer te vragen hoe dan ook wat hij nog voor je voelt, zodat je weet waar je aan toe bent!
Sterkte!
Liefs,
Dearest...
'Love is a battlefield'.Zo
'Love is a battlefield'.
Zo is dat nu eenmaal,verliefdheid gaat over..
Nogthans heeft hij mij al vaak herhaald dat hij mij nooit kwijt wil,dat ik het mooiste ben dat hem overkomen is,dat ik de vrouw van zijn dromen ben en dat ik dat nu eindelijk eens moet gaan geloven..
Mooipraterij?
Vast wel.
O ja,en vaak zei hij dat hij mij niet verdiende.
Dat zal het dan zijn denk ik waarom hij niets meer laat horen..
Wel frappant,
mijn vorige vriend die zei ook al dat hij mij niet verdiende...
Ben ik dan veel te goed?
Veel te lief?
Vast wel.
Lost.. in his words
Hai Lost1,
Heel herkenbaar, bij mij ook zo gegaan, nog geen 4 dagen geleden.
Hij zou me niet loslaten, me alles geven, de liefde in zijn leven... bla bla.
ZIjn wij te lief? ja absoluut!
Tegen het sulletje aan, voelt het wel eens, maar bij mij alleen in de liefde want met andere dingen laat ik me nooit zomaar het kaas van mijn brood eten.
Ik heb nog hoop...
Voel de pijn en verdriet in zijn stem, hij zoende me innig tijdens het gesprek door alle pijn en verdriet heen....
Maar mannen... rare wezens....
Mannen komen van mars, vrouwen van venus
Succes en er is iemand die jouw liefheid en goedheid waardeert, of het nu de ex is die terugkomt wanneer ze spijt hebben of iemand anders...
Als jij mij nu eens het
Als jij mij nu eens het 'venus' handboek geeft en ik jou het 'mars' handboek geef... zou het dan helpen. Dan zal ik vast al die 'venus' rituelen van de vrouwen beter snappen en jij andersom. Lijkt me best een goed plan
Dat denk ik soms ook.
Dat denk ik soms ook. Misschien dacht hij wel dat ik te goed voor hem was? Te trouw, te lief. Maar ik bedoel dat dacht ik ook over hem. Maar dan denk ik: als je verliefd op elkaar bent dan is het toch in orde? Maar ik denk dat het de hoop is, de hoop dat hij nog wat voor me voelt.
In het begin kon hij mij niet met rust laten. Moest me elke minuut bij zich hebben, in zijn armen. Elke dag 1000x smssen, wat ben je aan het doen? Vond jij het afgelopen avond ook zo leuk? Mis je en wil je opwarmen in mijn armen. Nog zoveel uurtje voordat ik je weer zie! En dan slaat hij opeens om: geen smsjes, helemaal niks meer! Toen zag ik in dat het fout ging, toen dacht ik: nu moet ik wat van me laten horen maar na een tijdje dacht ik: nu komt het alleen nog maar van mijn kant af. Ik deed niks meer, ja heel soms nog. ALs gevolg: we hadden geen contact meer met elkaar. Praat met hem erover, dat heb ik niet gedaan als gevolg dat ik verward achter ben gebleven en niet weet of hij ooit nog smekend terug komt. Niet wetend of hij nog wat voor me voelt.
'Love is a
'Love is a battlefield'.
Gisteren ,toen ik al was gaan slapen, lag ik nog wat te piekeren en ik kon mij niet meer houden.
Ik heb hem dan toch maar een smsje gestuurd.
En daarna,nog ?ɬ©?ɬ©n en nog ?ɬ©?ɬ©n en zo ging dat maar verder.
Ik schreef gewoon alles wat in me opkwam en dat deed wel deugd.
Wat echter minder deugd deed was dat het smsje wel ontvangen werd maar dat ik er geen antwoord op kreeg.....
Ik heb dan maar iets genomen om de slaap te kunnen vatten.
Deze morgen stuurde ik weer een smsje en na zo'n uurtje of twee kreeg ik dan toch antwoord.
En dat was:
'maar lieverd toch!Zo in paniek raken!Ik heb mij gisteren kapot gewerkt,was om 18.00 uur thuisgekomen en daarna direct gaan slapen..Ik hou van je hoor!'
En dat moet ik dan geloven???!
Zou misschien wel kunnen dat hij moe was van het werken ,hij heeft tenslotte 3 jobs maar ik kan toch maar moeilijk aannemen dat een workaholic zoals hij al om 18.00 zou gaan slapen...
En zou hij dan s'nachts zijn gsm gewoon laten aanstaan?
Want de smsjes waren wel ontvangen.(daarvan krijg ik dan altijd ontvangstbericht)
Ik vind het maar vreemd...
Hij vroeg of ik boos was.
Ik zei dat hij mij nu maar even met rust moet laten.
Love is a battlefield
Begrijp je reactie door je smsjes.
Heb het ook gedaan. Telkens vergat ik iets om duidelijk te maken of te zeggen en maar weer een smsje. Eigenlijk achteraf gezien voor hem natuurlijk frustrerend.
Heb hem zelfs gebeld en hij zei dat ie commentaar kreeg uit zn omgeving van deze eindeloze smsjes en dat het juist averechts werkt.
Ik had ook beter moeten weten, mannen reageren nu eenmaal anders dan vrouwen en die hebben tijd nodig om iets te overdenken.
En als hij dan reageert naar jou toe alsnog met een smsje en dat ie in slaap gevallen is, geloof het maar. Ga geen hersenspinsels kweken want je maakt het jezelf alleen maar moeilijker. En een antwoord later is nog altijd beter dan helemaal geen antwoord.