Er is iets was ik helemaal niet begrijp. 2 maanden is het nu uit. Na 3 weken had hij een ander, hij is verliefd op haar zegt hij. Na 6,5 jaar binnen 3 weken een ander. Ze doen het rustig aan. Nu moet hij het helemaal zelf weten. Als hij denkt gelukkig te worden met iemand anders zo snel na ons? Ik heb die behoefte niet, wil eerst even tot mezelf komen, rust in mijn hoofd en doen waar IK zin in heb.
Het gekke is dat als ik mijn ex spreek hij het er nog steeds moeilijk mee heeft. Denk nog veel aan mij en ons. Hij vraagt zich af ( tenminste dat zegt hij) of hij ooit nog datgene wat wij hadden met iemand anders zal hebben. Hij is bang dat het dan te laat is en ik voorgoed uit zijn leven ben ( als partner dan he). Hij zegt ook dat alles goed zat tussen ons, maar op dit moment kan hij mij niet geven wat ik wil ( een toekomst) hij zit nog op school en ik ben afgestudeerd, heb een appartement en denk na over de toekomst.
De laatste week gaat het eigenlijk best goed met me. Tenminste ik mis mijn ex niet zoveel dat het ondragelijk is. Probeer iedere dag positief te zijn en door te gaan. Maar op sommige momenten ben ik ineens heel bang, bang dat ik alleen thuis zit, bang dat ik niet genoeg mensen om me heen heb, bang om die ene man nooit te ontmoeten. Ik heb het druk en veel leuke vrienden en vriendinnen, maar bij de gedachte dat ik ook maar een dag alleen moet doorbrengen, bijvoorbeeld zondag ben ik bang voor altijd alleen te blijven. Wat is dat toch, waarom kan ik niet lekker genieten van een dag voor mezelf? Lekker alleen tv kijken, boek lezen, opruimen.
Ik wil even tegen iedereen zeggen hoe fijn ik jullie reacties vind. Super! Iedere reactie doet me zo goed.
Thanks!
Na 6,5 jaar is het over en hoewel ik wist dat de kans dat we voor altijd samen waren klein was, doet het zooo veel pijn.
Ik heb besloten even geen contact met hem te hebben. Het is te pijnlijk. Hoe graag ik hem ook wil zien. Ik was zijn eerste liefde en wilde graag verder kijken en niet net als alle burgelijke stelletjes oud worden met de eerste liefde ( zoals hij dat zo mooi kon vertellen)
Ik wilde graag samenwonen een toekomst opbouwen, hij kon me dat niet geven. Hij zat nog op school en ik ben al veel verder. Ik ben 26, hij 24. Jarenlang heb ik hem als het ware aanbeden ( zoals mijn vrienden en collega's dat zo mooi kunnen omschrijven)