Dag iedereen

Ik ben hier een hele tijd niet geweest. Bewust. Ik heb de afgelopen maand veel op mijn bord gehad en had even tijd voor mezelf nodig.

Ik heb eigenlijk één vraagje. Is het na 11 maanden 'normaal' dat ik heftige ups & downs ervaar? De ene periode voel ik me de sterkste vrouw op aarde. De andere moment lijk ik wel weg te kunnen kwijnen en denk ik weer veel aan hem.
Al moet ik zeggen dat de momenten dat ik aan hem denk zeldzamer worden. Ik kan zelfs weer oprecht lachen.

Ik hoop echt dat het einde in zicht is, ik ben klaar voor de oude ik terug te zien

dag iedereen!

Als eerst zou ik jullie allemaal nog wel aangename feestdagen willen toewensen. Deze tijd van het jaar is echt niet makkelijk, maar we zijn gelukkig nu Kerstmis al gepasseerd.

Ik moet toegeven dat ik het de afgelopen dagen het er niet makkelijker op heb gehad. Wat een akelige herinneringen kwamen weer naar boven.. Heb ook weer over hem/ons gedroomd. Niet leuk, maarja.

Zaterdagnacht een zwak momentje gehad, ik miste hem op dat moment en stuurde hem via whatsapp wat hij ah doen was. Paar minuutjes daarna dacht ik opeens dat ik het eigenlijk niet wilde weten, dat ik er niet meer aan wou beginnen en stuurde ik opnieuw dat het berichtje niet voor hem was bedoeld en dat ik verkeerd zat.

Wel, de afgelopen weken betrap ik mezelf erop dat ik nogal vaak, wanneer ik bijv. Iets zie of doe dat me aan hem herinnert, denk in de termen van "dat heb ik met hem gekocht", "daar hebben we voor het eerst elkaar gezien", ... Veel zaken doen me aan hem of beter aan ons denken.

Dit weekend met m'n beste vriendin naar Disneyland gegaan. Het was een superleuk weekendje, heb me kostelijk geamuseerd. Maar betrapte mezelf erop dat ik in gedachte toch nog wel vaak bij hem zat. Het zijn zo de kleine dingetjes...

Ik ben zelf 2x met hem naar daar gegaan en als ik dan bijv. bij een attractie stond dan kwamen die herinneringen met hem wel terug. Ik kon op dat moment ook niet geloven dat ik 2jaar geleden nog met hem daar was en dat ik nu al zolang zonder hem m'n leven leid.

Soms denk ik dat ik geen recht van spreken heb. Dat ik geen pijn kan/mag hebben omdat ik diegene was die onze relatie beëindigd heeft.

Ik ben diegene die de relatie heeft stopgezet. Ik ben diegene die hem heeft gekwetst. Hij was diegene die na een 3tal weken een nieuwe relatie aanging.

Ik heb het gevoel dat ik de juiste richting uitga, maar waarom zit hij nog zo in m'n hoofd? Heeft het te maken met het feit dat we 8,5 jaar zijn samen geweest? Het is nu 9 maanden gedaan tussen ons en ik had gehoopt dat ik nu over hem heen zou zijn...

Zoals de titel het al verraadt... Ik heb een paar "off" daagjes gehad. Het ging eigenlijk best wel goed met me. Ik had het gevoel dat het echt wel de juiste kant opging. Gewoon leuke dingen doen met vrienden, wat shoppen, mezelf gewoon wat in de watten leggen, ... Maar nu voel ik me sinds een paar dagen weer wat down. Wanneer ik me rot voel kan ik het ook niet laten om z'n profiel op Facebook te bezoeken.