Zoals de titel het al verraadt... Ik heb een paar "off" daagjes gehad. Het ging eigenlijk best wel goed met me. Ik had het gevoel dat het echt wel de juiste kant opging. Gewoon leuke dingen doen met vrienden, wat shoppen, mezelf gewoon wat in de watten leggen, ... Maar nu voel ik me sinds een paar dagen weer wat down. Wanneer ik me rot voel kan ik het ook niet laten om z'n profiel op Facebook te bezoeken.

Soms denk ik dan wel dat ik wat paranoia word . Ik heb het gevoel dat hij bepaalde dingen (liedjes, links naar krantenartikels, grapjes, ...) op Facebook zet om een soort van reactie van me uit te lokken. Of om te laten zien dat hij nog steeds met die zaken bezig is. Het lijkt misschien idioot en misschien verbeeld ik het mezelf maar toch... Toen we nog samen waren keken we altijd samen naar de serie Friends of hadden we het altijd over de film "the Hobbit" die binnenkort uitkomt. Nu zag ik dat hij over de serie en de film iets op zijn Facebook had gezet. Toen ik iets over de overwinning van Obama op Facebook had gezet, merkte ik een paar dagen later op dat ook hij iets over Obama op Facebook had gezet, terwijl hem dat vroeger totaal niet interesseerde. Ik weet ook wel dat deze zaken met niet meer zouden moeten interesseren, maar toch houdt het me nog steeds bezig. Wat wilt dit dan zeggen?

M'n beste vriendin haar stiefzus is nu samen met m'n ex en vandaag vertelde m'n vriendin me dat het niet goed gaat tussen hun twee; ze hebben overlaatst een grote ruzie gehad en ik kwam blijkbaar ook ter sprake.. Ik weet dat m'n ex liegt over bepaalde zaken, maar zij zal natuurlijk alles wat hij zegt voor waarheid aannemen. Langs de ene kant word ik hier wel wat blij van omdat m'n ex meteen na onze relatie in die relatie is gesprongen terwijl hij wist dat zij en ik aartsvijanden waren. Maar langs de andere kant besef ik ook dat het voor mij geen goede zaak zou zijn moesten zij twee uit elkaar gaan. Ik voel aan m'n water dat hij dan weer terug komt en ik weet niet of ik hem kan afwijzen, omdat ik nu kwetsbaar ben. Ik zie geen toekomst met hem en ook al denk ik nog vaak aan hem en mis ik hem nog met momenten, ik weet dat hij niet de man van m'n leven is.

Ik heb altijd het gevoel dat diegene die na de breuk als eerste een nieuwe relatie aangaat in de soort van "machtige" positie belandt. Zo voel ik me althans. En ergens zou ik aan hem willen laten zien dat ik voor hem geen optie meer ben en zou ik heel graag iemand nieuw willen leren kennen. Langs de andere kant besef ik maar al te goed dat ik nog niet klaar ben voor een nieuwe relatie. Ik heb echt moeite om me open te stellen voor onbekende mannen.

Ik zou iedereen advies kunnen geven, maar wanneer het over mezelf gaat dan weet ik echt niet wat ik moet doen. Ik voel me nu echt een puinhoop. Al m'n gevoelens voor hem en over ons worden constant door elkaar geschud. De ene keer ben ik over alles zo zeker, de andere moment doe ik niets anders dan twijfelen. Het is echt vermoeiend en vergt veel energie.

Ben ik nu goed bezig? Is het normaal dat ik me met momenten nog zo voel? Dat ik bepaalde zaken nog wel wil weten van hem?