Zaterdagnacht een zwak momentje gehad, ik miste hem op dat moment en stuurde hem via whatsapp wat hij ah doen was. Paar minuutjes daarna dacht ik opeens dat ik het eigenlijk niet wilde weten, dat ik er niet meer aan wou beginnen en stuurde ik opnieuw dat het berichtje niet voor hem was bedoeld en dat ik verkeerd zat.

De dag nadien ben ik erachter gekomen wat voor een grote eikel hij werkelijk wel is. Ik schets de situatie even. Ik ben 8,5 jaar samen geweest met hem, het was 3 weken gedaan voor hij iets begon met een ander, iemand waarvan hij wist dat we aartsvijanden waren. Zij is ook de stiefzus van m'n beste vriendin. Dit heeft als resultaat dat ik wel eens wat te horen krijg over hun.

Ik weet dat dit niet altijd goed is, maar nu wel. Ik ben er echt achter gekomen dat het een leugenaar is en ik weet nu weer waarom het gedaan was. Altijd dat gelieg, gemanipuleer, ... Hij is nog geen haar veranderd, het is precies alleen nog maar erger geworden. Hij is niet meer wie hij was, maar een onbetrouwbaar jongetje.

Ik begrijp dat zij mij totaal niet kan uitstaan, dat is wederzijds, maar ik vind het wel erg dat hij zulke leugens verteld. Leugens als: dat ik hem nog vaak lag te sms'en, nog zwaar achter hem liep, dat als we afspraken dat dat voor mij was.

Het ergste van dit alles is dat het gewoon niet waar is. Hij nam buiten 1x altijd met mij contact op, en wat hij altijd vertelde was echt erg voor z'n huidige vriendin. Ik besef nu, dat hij me niet verdiend en dat hij het zeker niet verdiende dat ik er nog zo met in zat. Ik weet dat ik goed bezig was, maar deze gedachten zullen me wel het extra duwtje geven dat ik nodig had.