Ik dacht even dat het vrij goed met mij ging. Het is nu 1,5e maand uit. Ik denk er nog wel elke dag aan, maar het deed me even wat minder. Ik probeer door te gaan. Heeft hij ook gedaan.
Een tijdje geleden met mijn andere ex afgesproken. Was gezellig, bij gepraat, gezoend (nostalgie fzo, dat was 4 jaar terug) en we trekken nu best veel naar elkaar. Niet dat ik de nieuwe ex al ben vergeten. En ik wil ook zeker niet met die oude terug. We zijn alleen nu weer bevriend en die zoen, ach dat was eventje for old times sake. Wel fijn dat contact.

Afgelopen donderdag ging ik uit. Ik was al wat moe. De avond was wat vreemd. Ik stond in een cafe en kwam de vriendin van de beste vriend van mn ex tegen. Ik raakte met haar aan de praat en ik vroeg haar naar M. Hij heeft namelijk een ander (ik zeg het regelmatig hier, maar hij had na 2 wkn een ander, hij heeft me ook gedumpt omdat hij verliefd op haar werd). Ik vroeg naar dat andere meisje. Misschien een beetje zelfkwelling maar bij M durf ik er niet naar te vragen en eigenlijk wil ik het ook weer wel weten ofzo. Maar ja als je wat vraagt kan je natuurlijk ook een antwoord verwachten. Eigenlijk zei ze niet zo veel. Wel dat ze heel verliefd zijn. Dat ze er vaak is. Dat ze aardig is. Maar dat het wel raar is. Ze zei dat A. wel haar hart op de juiste plaats heeft, want ze had tegen M gezegd dat ze niks met hem te maken wilde hebben zolang hij nog met mij had. M had mij zo leuk verteld dat hij niks met haar had gedaan, hm je vraagt je dan af wiens verdienste dat is.

Misschien weten jullie wel dat mijn ex me omgewisseld heeft voor een nieuwe vriendin. Ze kenden elkaar nog niet zo goed, maar hij was opeens super verliefd.
Gisteren kwam ik de vriendin van de beste vriend van mn ex tegen. Ze vond alles ook heel lullig en gemeen en vertelde me (om me op te vrolijken ofzo) dat het meisje tegen sex voor het huwelijk is. Toen ik de ex over het meisje sprak een paar weken geleden zei ik nog tegen hem dat ik hoopte dat het puur platonisch zou zijn, gewoon omdat ik het moeilijk vind. En toen zei hij grappend, nou ik hoop het eigenlijk niet, ik begin al aardig gefrustreerd te raken. Nu blijkt dus achteraf dat hij niet mag, want ze wil wachten.

Het is nu iets meer dan vijf weken. Het gaat wel iets beter. Het begin was vreselijk en nu begint het te wennen. Het is nu vooral leeg. Toch denk ik nog elke dag vrij veel aan hem. Hij heeft geen enkele keer gebeld of smst uit zichzelf. Het kwam zo plotseling (zonder enige waarschuwing of gesprek ofzo) en heeft geen enkele keer na het uitmaken enige twijfel of missen laten blijken. Hij spreekt me wel af en toe aan op msn, maar vooral gekeuvel over niks. Ondertussen heeft hij ongeveer sinds en week nadat het uitging een nieuwe vriendin. En ik zit hier nog. Denk toch veel aan hem. Mis hem. Wil bij hem zijn. Elk liedje lijkt over hem te gaan. En hij lijkt doorgegaan. Stapel verliefd en happy (denk ik). Zomaar. Zonder enige emotie over mij.

Ik heb me een hele tijd druk gemaakt of ik hem wel of niet een gelukkig nieuwjaar moest wensen. Uiteindelijk had ik mn sms al klaar en besloten om deze alleen te sturen als hij iets zou sturen. Heeft hij niet gedaan. Helemaal niks.
Oke hij heeft me gedumpt, hij wilde me niet meer. Maar het is pas een maand en we hebben nooit ruzie gehad of wat dan ook. Hij was ook helemaal in tranen dat hij zn beste maatje kwijt zou raken en we hebben er over gepraat en ik heb gezegd dat ik er alles aan wilde doen om het te laten werken (ergens in de toekomst). We waren ook al jaren vrienden, dus vandaar.
Ik vind het zo raar. Hij gedraagt dicht echt als een eikel. Alsof ik hem echt iets vreselijks aan heb gedaan. Dat snap ik gewoon niet, want dat is dus echt niet zo. Ik vind het zo harteloos. Tot het dumpmoment nooit iets gezegd/laten merken. Ik wist niet eens dat er zo'n groot probleem was (merkte wel dat er iets niet zo lekker liep laatste tijd). Hij toont geen enkele emotie. Zo vreemd. Ik heb drie weken nauwelijks kunnen eten. Alles kwam eruit. Ben kilo's afgevallen. Het ging echt niet goed. Geen enkele keer een vraagje of het beter ging. Niks, nada. Geen woord over missen.Soms heel suf oppervlakkig contact. Toch raar?

Hij is nu op msn. Ik wil hem aanspreken. Heel graag. Hij spreekt me al dagen niet aan. Ik wil zo graag even iets van hem horen. Maar ik kan het beter niet doen denk ik, dus schrijf ik nu hier maar wat. Denk dat ik hem vandaag alsnog ga aanspreken. Zit al een uur te staren naar die msn-naam. Weet niet eens waarom. Tis zo leeg.
Help!!
xxx kiek

Ik heb het al ongeveer gepost en ook al met meerdere mensen besproken, maar toch maar even als blogje...
Het is morgen een maand uit. Het is echt een raar verhaal. Eigenlijk zit ik zelf ook nog vol ongeloof. Even mijn verhaal... Het is vrij lang

We zijn begonnen als beste vrienden. Waren 2 jaar beste vrienden en er was opeens een moment dat we een enorme spanning hadden. Na twijfels (bang vriendschap kapot te maken) zijn we toch met elkaar verder gegaan en het begon echt spetterend. Echt geweldig. Super verliefd. Ben nog nooit zo vreselijk verliefd geweest. Eerst 8 maanden waren een roes. Toen werd het wat minder rooskleurig. Er kwamen wat problemen. Niet met ons samen, maar om ons heen.Maar toch allemaal plannen voor later (samen wonen, deze zomer naar india) en ik kreeg nog lieve smsjes, als ik zei dat hij echt de leukste was--> dat kan niet want dat ben jij. Kortom ik had niks in de gaten.