Ken je dat gevoel van paniek? Dat je opeens een heel helder moment hebt en dat je beseft dat er iets kapot is dat nooit meer goed komt en dat je er zelf totaal geen controle over hebt. Mij maakt het bang en angstig en ik word er misselijk van. Het is weg en het komt nooit meer terug. Bij mij slaan die situaties vaak onverwacht toe. Juist als ik heel druk op het werk ben en totaal geen aanleiding is om opeens van slag te zijn of net als je een tikkie moe bent van een lange vergadering...... dan doet mijn buikk opeens pijn en springen de tranen in mijn ogen.

Mijn relatie is nu meer dan een jaar uit en ik heb intussen al een rebound lover gehad en ben nu met een nieuw vriendje. Ik heb dus niet echt stilgezeten, ik hoopte dat mijn pijn minder zou worden als je snel weer doorgaat met leven. Maar soms als ik nog aan mijn ex denk met wie ik al die jaren samen was en met wie ik nu helemaal geen contact heb. Ik kan er echt van in paniek raken. Dan besef ik dat hij een nieuw leven heeft waarin ik geen deel meer uitmaak en dat hij dingen doet en onderneemt waarbij hij nooit meer aan mij denkt.

Nu na bijna een jaar begin ik echt boos te worden....... het duurde allemaal even. Hij is nog steeds met die collega en dat steekt zo erg... Ze schijnt bloedmooi en ook nog eens heel leuk te zijn. Een natural beauty volgens vrienden.
Ik baal ervan dat vrienden hem nog willen zien en nu ook haar.
Steeds wordt ik geconfronteerd met verhalen waarin hij ook voorkomt. We worden nog steeds beiden voor feestjes uitgenodigd, terwijl ik denk, jullie zien hem nooit, en op leuke feestjes mag hij gezellig komen....
Mensen zeggen ja, hij heeft het ons niet aangedaan en wij vinden hem ook een leuke vent. Ik denk dan nou, een leuke vent doet mij zoiets niet aan.

hallo allemaal,

Gebroken hart..... pijn pijn en nog eens pijn.... ik had echt behoefte aan geweldige zelfhulpboeken, waar ik me helemaal in kon storten....
helaas duurde het ff voor ik een boek gevonden heb....

(Ik had zelfs al eens op een boek geboden via marktplaats, maar dat bleek een kinder boek te zijn (getiteld liefdesverdriet.....?)What the fuck..

Maar voor iedereen die net in de shit zit, of net als ik nog in een verwerking zit....
Het heet It's called a break up, because it's broken.
De Nedrelandse vertaling is Als je hem niet meer wilt, dumpen en doorgaan.
Van twee kanten beschreven, antwoorden op vele vragen (die je graag van je ex wilt horen, maar niet krijgt...)

We zijn nu 8 maanden uit elkaar.
Toch had ik verwacht dat hij me op mijn verjaardag vd week wel ff zou feliciteren.... Een sms, een mail, een kaart, whatever. Het deed zo'n pijn dat er niets kwam!
Hij heeft me heel pijnlijk verlaten na een lange relatie. Waarom zit ik dan nog te hopen op een bericht met mijn verjaardag? Hij heeft er waarschijnlijk geen moment over nagedacht en heeft lekker met zijn vriendin leuke dingen gedaan.... Waarom snak ik naar contact en wil hij juist geen contact (hij vind dit beter voor mijn verwerking....)
Laat me dat toch zelf beslissen!
Morgen is het valentijn, ook al zo'n drama, de hele stad is versierd met liefdes shit... Alle hartjes en zoenende stelletjes op billboards.... Ik kan het gewoon niet aanzien.