Het is nu zo'n beetje een half jaar uit. Nog blijken we niet normaal tegen elkaar te kunnen doen.

Gisterenavond liep ik naar mijn stamkroegje om een lekker pilsje te gaan happen. Zie ik mijn ex ineens in haar vader's auto in mijn richting rijden. Naast haar zat een blond grietje met een grote zonnebril. Beiden keken ze naar me... Ik zag dat V. ook duidelijk keek, maar ze zwaaide niet. Ik ook niet. Vorige keer deed ik dat wel, maar nu twijfelde ik. Ik wist bijna zeker dat ze niet zou terugzwaaien omdat er nu iemand bij haar was. Zo is ze volgens mij wel. Vorige keer was ze dus alleen en zwaaide ze wel terug.

Hmm grappig. Ik zit op mijn werk en hoor ineens Hoobastank - The Reason voorbijkomen. 1 van de favoriete nummers van mijn ex. En die tekst... hmmm:

I'm not a perfect person
There's many things I wish I didn't do
But I continue learning
I never meant to do those things to you
And so I have to say before I go
That I just want you to know

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you

I'm sorry that I hurt you
It's something I must live with everyday
And all the pain I put you through
I wish that I could take it all away

De laatste paar dagen waren voor mij eigenlijk prima. Natuurlijk dacht ik aan haar, maar het lekkere weer en het leuke weekend maakte veel goed. Wat me nog meer goed deed was dat afgelopen vrijdag een kort gesprekje met de zus van mijn ex had. Eerst even over haar eigen ldvd, want jah... ook zij heeft er mee te kampen. Ze zei dat ze wraak wilde... Ik zei dat ze hem lekker links moet laten liggen. Dat ze met wraak niets oplost. Ik zei dat wraak getuigd van woede en zolang je boos bent je niet loslaat en dus nog niet klaar bent met je ex. Dit was zijdelings ook een boodschap aan V. aangezien die ook nog zo boos is.

Zoals jullie inmiddels wel weten, zijn mijn ex en ik niet echt bepaald op een prettige manier uit elkaar gegaan. Ik heb pas vernomen dat ook zij het erg moeilijk heeft gehad met de breuk. Zelf zit ik er nog steeds goed mee in mijn maag. Ik zou graag weten wat er in haar omgaat. Ze heeft inmiddels die nieuwe vriend. In hoeverre dat serieus is weet ik niet. Daar kan ik alleen maar naar gissen zoals ik naar bijna alles wel kan gissen.

Ik heb haar enorm gekwetst en daar ben ik me ook heel goed van bewust. Dat heb ik haar ook geschreven, heb mijn excuses aangeboden, heb geschreven dat ik veel geleerd heb, dat ik hulp heb gezocht etc etc. Niets heeft het gewenste effect gehad. Namelijk iig een afsluitend gesprek om de vragen die ik nog heb beantwoord te krijgen. Diep in haar hart zit ze er heel erg mee, misschien nog wel erger dan ik aangezien ik weet hoe ze is. Alleen die verschrikkelijke stijfkoppigheid. Niet normaal. Ze schijnt nu nog heel boos te zijn. Ik kan daar echt niet bij. Na alle excuses die ik gemaakt heb nog steeds razend zijn. Waarom? Wie boos blijft laat niet los zeggen ze! Is dat zo?

Afgelopen zaterdag heb ik te horen gekregen dat mijn ex toch wel aardig kapot is geweest van onze breuk. Haar moeder schijnt daar ook onder geleden te hebben aangezien het haar kind was die pijn had. Haar moeder heeft dit tegen mijn oma verteld. Ze sprak haar aan de telefoon. Eigenlijk puur toeval. Die 2 kennen elkaar nauwelijks, maar omdat mijn moeder op dit moment in scheiding ligt kwam het zo ter spraken. Mijn oma voelt natuurlijk ook de pijn van haar dochter.

Ik vond het toch wel frapant dat er nu ineens wel dingen werden losgelaten door mijn schoonmoeder. Voorheen werd de schijn een beetje opgehouden dat het allemaal wel best met haar ging enzo. Nu blijkt ze dus een enorme dreun gehad te hebben. Zoals het er nu naar uitziet is het echt over voor haar. Ik heb het kapot gemaakt met woorden. Ik ben me daarvan ook bewust en voel me best schuldig over bepaalde dingen die ik gezegd heb. Ik wil niet dat ze pijn heeft en heb haar echt niet bewust pijn gedaan. Had het voormezelf allemaal niet echt op een rijtje en tja... ik kan nogal rot uit de hoek komen. Ben er van overtuigd dat ik dit af ga leren. Ik moet eens leren tot 10 te tellen en na te denken voor ik dingen roep.

Is dan echt alle hoop die ik heb verkeken sinds ze een nieuwe vriend heeft?

Gisteren zag ik haar weer rijden omstreeks 8 uur 's avonds. Ik reed toevallig pal achter haar. Ze reed in de bestelbus van haar vader. Eentje waarvan je er meerdere per dag tegenkomt, dus ik kon doen alsof ik niet in de gaten had dat zij het was. Zij had volgens mij meteen in de gaten dat ik achter haar zat. Mijn auto zie je niet echt veel en bovendien is ie wit. Ook een kleur die minder voorkomt dan andere auto's. Ze gaf een dot gas. Ze leek wel voor me weg te proberen rijden, maar dat kan ook illusie zijn aangezien ze sowieso altijd het gaspedaal wel weet te vinden.

Gisteren te horen gekregen dat mijn ex inmiddels een nieuwe vriend heeft. 4 maanden na het verbreken van onze relatie. Het is die gozer die ik met koninginnedag fysiek heb aangevallen toen hij me beetpakte. Het is nog wel zeer pril heb ik vernomen. Ze hebben elkaar met koninginnedag voor het eerst ontmoet en langzaamaan hebben ze elkaar dus leren kennen. Nu hebben ze dus iets met elkaar

Een opluchting... haar moeder schijnt er niet echt blij mee te zijn. Ze had liever gezien dat V. wat meer tijd had genomen om tot rust te komen. Ze heeft iig aangekaart dat ze niets moeten overhaasten.