Online gebruikers
- JosephUnlal
Voel me de laatste tijd een stuk beter, heb gwn de sitautie zoals het nu is, geaccepteerd.
Glashard, oneerlijk, maar wel voor onze eigen bestwil.
Ik koester die mooie momenten die we samen hebben beleefd. Moet stiekem er gwn van glimlachen.
Kijk niet naar je half lege glas. Kijk naar je halfvolle glas. Kprobeer zoveel mogelijk te genieten van het leven. En het is weer een tijd geleden dat ik me zo heb gevoeld. Net als in het begin toen we elkaar niet kenden.
sorry voor m'n taalgebruik maar ik wordt egt STRONT EN STRONTZIEK van dit KLOTE gevoel!
Het wilt niet weggaan, hoe graag ik het ook wil.
Heb genoeg aan m'n hoofd, druk met m'n examens, werken, school: genoeg afleiding.
Ik baal enorm, wil gewoon weer fatsoenlijk een dag doorbrengen zonder aan hem hoeven te denken.
khaat het.
voel me echt verrot van binnen.
misschien omdat ik weer te vaak op deze site kom, waardoor ik eigenlijk meer depressief van wordt.
Gister deed de gedichtendag mij weer denken en verlangen naar hem.
Ik heb denk weer zo'n terugval-moment. Vandaar dat ik het weer van me af probeer te schrijven. Lag net in bed, en automatisch moet ik weer aan hem denken, voor het slapen gaan. Wou eigenlijk weer weten waar hij mee bezig is, maar ik weet dat ik er niet vrolijker van word. Kheb een zware hart. Pijn in m'n borst. Waar komen die terugvallen vandaan?
Het is ongeveer 3 maanden geleden dat het uit was gegaan, en nog voelt het aan als een eeuwigheid dat ik hem heb gezien noch gesproken. Steeds de neiging en behoefte om m'n ex weer te zien werd langzamerhand verminderd. Is dit wel wat ik wil? Wil ik, en ben ik bereid om mijn ex los te laten?
Pffff.. Misschien kan het ook aan het weer liggen, (vroeg donker en koud) maar voel me al een tijdje niet lekker in mn vel. hebben jullie dat gevoel ook? Het is ochtend en je wekker gaat af.. en het liefst sluit je je ogen weer dicht en slaapt de dag weer door, want je hebt geen goede reden om op te staan. en de volgende dag weer doorslapen. en weer. totdat er een week voorbij is.
uit het niets sms je mij weer. na 2 maanden. ik probeer me over je heen te zetten, en dan stuur je zoiets.
"heey long time no talk. hoe gaat het met jouw??"
[ik was egt in de war. je liet me denken dat je nog om me gaf. maar nee het was maar schijn.]
ik smste je koel dat het z'n gangetje gaat, en hoe gaat t met jouw??
hij smste dat het goed gaat en altijd beter kan dat hij het druk had met school en niet eens herfstvakantie had gehad met school.
ik smste je: that sux. ik heb nu wel vakantie =) jij druk bezig met school, werk en sporten zeker? moet je zo niet werke?
het spijt me..
..voor dat ik te veel van je heb gehouden
..voor dat ik je vaker wou zien, dan 1x in de week of 1x in de 2 weken
..dat ik niet genoeg begrip toonde, dat jij 6 a 7 dagen in de week moet werken
..dat ik te ver woonde voor je
..dat jij die afstand van 1,5 uur moest afleggen om mij te kunnen zien voor paar uurtjes
..dat ik te vaak zeurde, van dat we elkaar te weinig zien
..dat ik zwak en snel depressief word zonder jouw
10,5 maanden volgehouden, en je gooit t gwn weg.