still not over him

afbeelding van janneke90

sorry voor m'n taalgebruik maar ik wordt egt STRONT EN STRONTZIEK van dit KLOTE gevoel!
Het wilt niet weggaan, hoe graag ik het ook wil.
Heb genoeg aan m'n hoofd, druk met m'n examens, werken, school: genoeg afleiding.
Ik baal enorm, wil gewoon weer fatsoenlijk een dag doorbrengen zonder aan hem hoeven te denken.
khaat het.
voel me echt verrot van binnen.

misschien omdat ik weer te vaak op deze site kom, waardoor ik eigenlijk meer depressief van wordt.
Gister deed de gedichtendag mij weer denken en verlangen naar hem.
Petje af, voor de ldvd-ers die gedichten hebben geschreven, ze waren super mooi.

op een of andere manier voel ik de woede in me weer opkomen, (dacht dat ik het al had verwerkt?)
waarom is het zo afgelopen??
zonder er fatsoenlijk een eind aan te maken.
Ik moest vandaag steeds weer denken, had ik toen voor hem moeten vechten??
Die avond liep ik huilend van hem weg, ik liet hem gaan.
Hij reageerde niet op m'n kus, hij reageerde niet toen ik zijn hand vast pakte. Hij deed naderhand m'n hand weg. Hij reageerde lang niet, toen ik vroeg of hij nog steeds van me houdt. hij zei: minder dan voorheen. Ik heb me kapot zitten janken, hij heeft me diep gekwetst, en nog wilde ik hem terug. Maar ik deed niets meer. Het werd me te veel, ik liep weg.

Als hij de ware was, had ik hem moeten smeken, om niet bij mij weg te gaan??
Als hij de ware was hoort hij dan niet gewoon bij je te blijven, zonder dat je er naar hoeft te vragen??

Het was 1x uitgeweest met m'n ex, maar gelijk dag daarna had ik weer spijt, en belde en smste maar hij nam niet op. Voor 1 of 2 dagen was hij onbereikbaar (wat toen mij ontzettend panisch maakte) dat ik zelf zijn broertje's nr moest bellen, en vragen of hij mij wou spreken. Ik huilend en smekend aan de telefoon dat hij mij niet moet negeren, en dat ik nog steeds van hem hou en dat ik spijt had van gister (via sms uitgemaakt, meest voor de handliggende manier als je afstandrelatie hebt) uiteindelijk had hij het me vergeven, ook al deed hij een paar dagen nog raar. Maar daarna was het wel weer goed tussen ons. We hadden nooit serieuze gesprekken, ook nooit over gehad, toen het voor het eerst uitging.

Had ik toen bij de 2e x toen we het gingen uitmaken, mezelf weer moeten verlagen en huilen en smeken om niet bij me weg te gaan?? Had ik ervoor moeten vechten?? waarom deed hij geen moeite om het nog te redden?? misschien ben ik gewoon naïef, dacht dat het wel goed zou komen. Ik dacht echt, dat hij weer zou bijdraaien en realiseren wat hij mist. Hij dacht wrss dat hij beter af was zonder mij. of dat ik beter of was zonder hem. Hij voelde zich verantwoord als ik me gekwetst voelde. Mijn geluk hing van hem af. Kwam hij langs, dan was ik ontzettend blij, kwam hij niet langs, was ik super teleurgesteld. Alles behalve gezond. Het draaide alleen maar om hem, mijn planning omgegooid om hem te kunnen zien. Ik was superverliefd op hem.

gisteravond lag ik in bed, om poging tot een gedicht te schrijven.

mijn hart
loodzwaar en zwart

mijn liefdesverdriet
het interesseert je totaal niet

mijn liefde voor jouw
is nu niets anders dan grauw

het verwaterd langzaam met de dag (vandaag dus niet)
bij jouw was het gelijk op slag

eenzijdige liefde
onmogelijke liefde

(en jaa ik weet, ik kan niet dichten)

afbeelding van Letje

@janneke90

En jaaa, je kan wel dichten, ik vind het in ieder geval heel mooi!
En tuurlijk is dit een enorm klote gevoel, dat kennen wij bijna allemaal hier, is heel normaal hoor.
Ik hoop dat je nog een beetje boos kan blijven, ik vond dat af en toe wel prettig en voelde ik het liefdesverdriet wat minder.
Letje

afbeelding van janneke90

@ letje

dank je wel voor je compliment =)
Door weer boos te zijn, zie ik weer in waarom hij een klootzak is.
Dat houdt me een beetje staande.

afbeelding van diep

@janneke 90

een paar reacties op wat je schreef :

je moet nooit smeken dat iemand bij jou zou blijven, die persoon moet dat uit eigen vrije wil doen
en ja blijftt dus bij jou als hij dat zelf wil

je moet je nooit verlagen of wegcijferen voor iemand, je moet proberen om altijd jezelf te blijven

je geluk mag niet afhangen van iemand anders, geluk moet uit jezelf komen

je bent het aan het verwerken en het zal nog even duren, het gaat moet ups en down en ja soms heb je dat zeer slechte gevoel maar dat gaat ook wel weer over, probeer elke dag iets te doen dat je graag doet, al is het maar even, probeer lichtpuntjes te vinden

dank ook voor je mooi gedicht en je hebt het echt wel super gedaan , de zinnen rijmen zelfs!

we doen over 2 weken nog eens een "actie" doe maar lekker mee

en tot slot: als je denkt dat door teveel op deze site te komen je er depressief van wordt...........kom er dan enkel op wanneer je er echt zin in hebt, luister naar je hart en je intuitie

sterkte
diep

afbeelding van janneke90

@ diep

De 1e keer toen ik hem had gesmeekt, was het me wel gelukt en de relatie heeft nog 4 a 5 maanden geduurd. Ik weet.. dat ik mezelf niet moet wegcijferen. Daarom had ik de 2e keer ook niet gedaan. En dan komen die twijfels weer naar boven, had ik het toch moeten doen?

Ik ben sowieso pessimistisch ingesteld, en ben ook vaak depressief geweest. En toen kwam hij, hij was mijn lichtpunt. Hij maakte me elke dag zo gelukkig, toen we nog vrienden waren en nog geen relatie hadden. Geluk moet inderdaad uit je zelf komen, maar ik wist niet hoe. Voor ik het wist, was mijn geluk afhankelijk van hem, iets waar ik geen controle over had. Ik weet niet hoe ik mezelf moet blijven, ik had me aangepast aan hem. Ik herken mezelf ook niet meer, vergeleken met de ik van 1,5 jaar geleden.

Dit verwerkingsproces duurt me te lang, ik heb geen geduld. Steeds wanneer ik denk, dat ik zover ben, blijkt het alleen maar schijn te zijn. Dan ga ik hem weer missen, weer verlangen naar hem. Wanneer houdt dit eindelijk op? Als dit zolang doorgaat, duurt de liefdesverdriet nog langer dan de relatie zelf. Elke dag probeer ik afleiding te zoeken, maar als ik eenmaal in bed lig, moet ik automatisch aan hem denken. Wou dat ik gewoon 1 2 3 kon slapen.

Leuk dat er over 2 weken weer die ''actie'' word gehouden =)
Ik zal het bijhouden, en weer een poging tot een gedicht te maken.

Probeer minder vaak op deze site te komen, want ik weet hoe het me beinvloed, terwijl dit de plek is waar je elkaar steunt en schouder mag lenen.

bedankt diep =)

afbeelding van Latinaax33

@janneke

Ik heb precies hetzelfde, mijn vriend heeft het 4 dagen geleden uitgemaakt en hij zei dat hij nooit van me heeft gehouden, ik heb me verlaagd en gesmeekt om nog een kans, maar het kleinste kind weet dat dat hopeloos is.
Ik wens je wel veel sterkte ik weet hoe je je voelt

&je gedicht is mooi echt!
xxx

afbeelding van janneke90

@ Stephanievaleriaalexandra

dank je wel voor je compliment =)

Het is inderdaad hopeloos om te smeken, en je zelf te verlagen, terwijl hij al vastberaden is en niet meer verder wilt. Maar wie ben ik om jouw die advies mee te geven terwijl ik mijn eigen advies niet opvolg? Beide weten we in ons achterhoofd, dat we niet iemand moeten smeken, om een jongen bij ons te houden. Probeer je staande te houden, en sterk in je schoenen te staan.
Ik wens je ook veel sterkte toe =)
xx

afbeelding van Me.

@ janneke90

Let it go. Erg belangrijk erg moeilijk. Hou de eer aan jezelf. Ik ben al iets verder in dit proces en ik zie hoe belangrijk het is dat je de eer aan jezelf houd. Hoe meer jij laat zien dat je trots bent, en ontzettend veel te bieden hebt, hoe meer dat respect zal afdwingen. Je hoeft niet te stoppen met van iemand te houden, accepteer dat hij nu even niet met jou je pad bewandelt. Jij hebt liefde voor iemand, je hebt iemand om voor te vechten. Zoveel mensen hebben dat niet.. Beschouw het als een gift, koester het, laat je niet gek maken door dat gevoel. leer ermee om te gaan met hem te missen. Als je in staat bent het los te laten en tegelijkertijd van hem te houden zal jij op een gegeven moment je eigen pad terug vinden. Niemand heeft iemand aan zijn zijde nodig. IN the end heb je alleen jezelf..
Is erg belangrijk dat je voor jezelf die rust vind en je niet opdringt aan iemand. Mensen mogen ook voor jou werken. Hoe rot je je ook mag voelen en hoe erg je hem mist..
~me

afbeelding van janneke90

@ me.

bedankt voor je reactie en advies!
Stiekem heb ik steeds de neiging om weer ''onschuldig'' contact met hem op te nemen. Was van plan om met Valentijnsdag zijn hartjesketting die ik van hem heb gekregen, terug te sturen naar hem. Ik probeer mezelf niet op te dringen, heb hem 5 maanden niet meer gezien. Mijn tegenstrijdige gedachtes zegt ook dat ik geen contact met hem moet opzoeken, ook al mis ik hem zo. Als het weer even niet gaat, schrijf ik hier een blog om mezelf te voorkomen dat ik hem bel of sms.

Ik probeer me sterk te houden, net als wat je zegt: in the end heb je alleen jezelf =)

afbeelding van Me.

@ janneke90

Hee ja dat kan ik goed begrijpen. Haha ja dat onschuldig contact, is egt een killer. Zit je hele tijd in je hoofd hoe kan ik dat doen terwijl je gewoon weet dat je jezelf verlaagt en hem er absoluut niet mee terug brengt. Ik heb mijn ex nu al 2 maanden niet gezien.
Ik had een andere jongen tijdens relatie met mijn ex die eigenlijk nog belangrijker voor me was, en die op een gegeven moment niet meer trok dat ik met iemand anders was die ineens abrupt contact verbrak. Ik heb ook alles gedaan zijn aandacht te krijgen, maar hij dacht wss ook dat ik compleet geschift was. Hij heeft me een keer sms gestuurd. Hij zei. als je verdwaald bent, en het voelt verloren, ga terug naar het begin, zoals je kwam. Het was gewoon zo waar.. After all hou ik nogsteeds ontzettend veel van die jongen, hij is 6 jaar ouders en egt super verstandig. Ik heb nu geen contact meer met hem. hij reageerd niet meer, ik denk dat hij aan het begin deed omdat hij wist dat ik waarschijnlijk helemaal zou instorten anders. Ik heb mezelf nu teruggevonden, i went back to the beginning. Ik ben in staat niet wanhopig achter iemand aan te lopen. Ik zie mezelf iedere dag in de spiegel, ik weet wat ik te bieden heb. Ik heb dingen fout gedaan, maar ik hou de waarde aan mezelf. Soms mogen mensen hun best ook doen voor jou.
Je moet ook geen contact met die jongen van jou opzoeken denk ik, al mis je hem nog zo erg. Hoe meer jij daar mee bezig bent, en dus vooral als je het hebt gedaan, hoe meer je het jezelf zal kwalijk nemen denk ik en hoe meer je er mee bezig bent hoe rotter jij je voelt. Dan gaan speculaties rennen etc. Nu weet je tenminste een ding zeker, hij gaat door.
Ik denk dat het een goede manier is dat je het hier van je afschrijft. Ik heb dat ook lange tijd gedaan. Gelukkig kan ik het nu zonder de site, en heb ik er zelfs geen behoefte meer aan omdat ik mezelf de pijn wil besparen.
Ik vind het knap en goed van je dat je je hoofd omhoog houd. Erg belangrijk en weinig mensen lukt dat zo goed, klasse;)
No matter how hard it gets, keep ya head up, stick ya chest out, and handle it.

afbeelding van janneke90

@ me.

Zo’n smsje moet wel hard aankomen, je verwacht natuurlijk een ander smsje. In plaats daarvan beweert ie dat je verdwaald bent. Maar het is wel waar wat hij zegt. Herken je jezelf nog terug toen je nog geen relatie had? Eenmaal als je verliefd bent, of dat het net uit is, ga je obsessed worden, love is like a drug. Zo erg obsessed, dat de andere geen ruimte heeft om te ademen. In zijn ogen ben je ‘’verdwaald’’. Ik weet dat het nu beter is, dat ik met m’n ex geen contact meer heb. Het is voor onze eigen bestwil. Zo goed op gang, waarom zou ik dan volgende maand met Valentijnsdag zijn ketting weer opsturen? Ook al vind ik de ketting hartstikke mooi, het doet zeer en ik wil er eigenlijk het liefst van af. Zodat het me niet steeds aan hem herinnert. Paar maanden terug had ik ook geprobeerd contact met hem op te zoeken, maar hij wees me af. Terwijl hij degene was die smste dat ik hem altijd kon bellen als ik hem nodig had. Beetje dubbelzinnig vind je niet? Denk dat hij dat heeft gezegd om het ‘’mooi af te sluiten’’ ook al meent hij het misschien niet. Sinds toen was ik weer terug bij af. Je blijft er steeds mee bezig houden. Je gaat er inderdaad rotter door voelen. Ik zei ook naderhand tegen mezelf: W, STIKT ER MAAR IN =) ik verdien beter dan jouw. Wat goed van je dat je jezelf hebt teruggevonden =) weten wat je waard bent en met opgeheven hoofd weer de wereld in. Elke relatie is leerzaam, je komt achter wat je fout hebt gedaan, en hoe je de volgende keer het zou moeten aanpakken. Ik heb geleerd, dat ik niet afhankelijk moet zijn van een jongen. En dat ik niet zielig moet doen en mezelf verlagen om aandacht te krijgen van m’n ex. Als hij echt de ware was, kom ik hem in de toekomst wel een keer tegemoet. Zonder dat ik ‘’onschuldig contact’’ met hem opzoek. Faith decides.

afbeelding van Me.

@janneke90

tsja weetje dat was t m nou juist, het kwam niet hard aan. Want ik verwachtte niets meer. Het was een les. Een les waar veel waarheid in zat.
Ik heb zojuist mijn ex over msn gesproken. was best vreemd. Ik weet niet echt wat ik ervan moet denken. ooit zo close en nu soort oude bekenden die ff updaten wat dr in hun leven speelt. Hij is ook gwn happy en idioot. Zegt ie tegen me dat k n gekkie ben, maar wel n lieve. En gaat ie, zegt ie ik spreek je straks mss nog=) anders sms ik! En ook zegt ie als ie gaat, was fijn je te spreken *hug*. Ik weet niet wat ik daarmee moet.
Zo een raar gevoel..
Ik vind het goed dat je zoveel dingen hebt geleerd, je moet ook niet afhankelijk zijn van een jongen, dat richt je ten onder. Ik heb dat gelukkig ook optijd in gezien..
Mooie zin trouwens, die faith decides. Je bent echt goed op weg, ik hoop dat dat zo mag blijven en je geen terugval krijgt, want dat gebeurd helaas ook nog wel eens..

afbeelding van janneke90

@ me.

Hmmz, gelukkig dat die sms niet hard aan kwam! Als ik zo’n sms zou ontvangen zou ik egt denken.. WTF? Maar ja.. Had je ex je nog gesmst nadat je hem had gesproken op msn?? Ik hoop dat deze jongen je niet weer vals hoop gaat geven ofzo. Verwacht niet te veel, dat voorkomt teleurstellingen. Voor je het weet ben je weer terug bij af. Of Faith already decided. Dat jullie nu weer contact hebben zou misschien een teken zijn? Wacht rustig af, laat het op je afkomen. Het komt wel eens voor, dat mensen die hun relatie hebben verbroken, later weer bij elkaar komen. Maar hoe vaak gebeurt het in werkelijkheid? Hoop natuurlijk op een happy ending, als deze jongen echt de ware voor jouw is. Zo niet? So be it. Plenty other fishes in this ocean, right? Knipoog

afbeelding van Hopenderwijs

@ Janneke90

Ter aanvulling.

Blijf het visje dat je heeft verlaten dan ook niet achterna zwemmen Knipoog. Deze weg is donker en je zoekt naar mogelijkheden om hem terug te krijgen, maar waarom al die moeite? De bedoeling is dat je samen door de zee gaat en niet een visje bent die achter het ander visje blijft aanzwemmen. Je pijnigt jezelf alleen ermee.

Als je ex het nodig vind om alleen of wellicht met iemand anders alles te delen. Zwem dan de andere kant op. Daarmee pijnig je jezelf minder lang. Je zult eerder het lichtere en doorschijnende water zien, dan dat je blijft verlangen naar het onmogelijke (op het moment). Herstel jezelf en laat zien dat je plezier kan hebben in je eentje (wellicht met vrienden/familie). Jij bent het waard om als individu door de zee te zwemmen. Plezier maken kun je ook zonder deze persoon. Je zult respect verdienen/krijgen van je ex, als hij/zij ziet hoe jij geniet van het leven (ook zonder hem). Dan kom je inderdaad terug op de tekst. Begin bij het begin, toen was je toch ook gelukkig. Alleen ben je nu een ervaring rijker.

Ik beschouw mijn ex nu als een verloren persoon, die ik momenteel niet meer kan en mag spreken. Natuurlijk heb ik soms de neiging om contact met haar op te nemen. Maar waarom wil ik mijzelf pijnigen om weer hoop te krijgen. Door een woord of zin die ze misshien anders bedoeld! Zolang er hoop is, neem geen contact op. Vrienden kun je altijd nog blijven, als hij/zij echt om je geeft begrijp hij dit ook. Persoonlijk ben ik van mening dat het oude vertrouwde gevoel toch niet meer terug komt (wellicht omdat mijn ex al een nieuwe vriend heeft). Maar ook de intiemheid speelt een rol.

Dit is mijn visie er momenteel op. Het gaat een stuk beter nu. Ik weet dat ik vorige week nog heel wanhopig was. Maar zolang ik niet geconfrontreerd wordt met mijn ex, hoe zwakker mijn gevoelens voor haar worden.

Sterkte en zwem naar de zonnige kant...

afbeelding van janneke90

@ hopenderwijs

Misschien dat ik een verkeerde indruk geef, maar ik zwem m’n visje niet meer achterna. Die strijd en het vechten heb ik achter me gelaten, want ik weet dat het hopeloos is. Die mogelijkheid om hem terug te krijgen is vrijwel kansloos. Toevallig dat ik eraan dacht om zijn ketting op te sturen met Valentijnsdag. Want dat kettinkje ligt ook maar zielig tussen m’n sieradendoos. Was van plan om hem een kaartje te sturen met de tekst:

Ook al is onze relatie voorbij, alsnog wens ik je veel succes en geluk toe met je liefdesleven. Je verdient het echt. Hoop dat je de ware tegen komt, en als je haar vindt, laat haar nooit meer gaan.
Deze ketting verdien ik ook niet meer, want jouw hart ligt niet meer langer bij mij. Geef deze ketting pas aan degene die wel je hart heeft gestolen, en geef het aan haar als je denkt dat je onvoorwaardelijk van haar zult en kan blijven houden.
P.S. je hoeft niet terug te reageren, heb ook een nieuwe nummer. ik ga er vanuit dat je dit hebt ontvangen.

Ik heb behoefte aan een afsluiting, wil dit achterwege laten. En om met de cadeautjes van hem thuis opgescheept te zitten maakt me niet gelukkiger. Helaas kan ik niet bevriend zijn met m’n ex. Kzou me zo rot voelen, als ik hem zou zien met een ander meisje.
Ik wil hem laten zien dat ik plezier heb en succesvol kan zijn zonder hem in mijn leven. Hoop dat ik over een half jaar m’n doelen bereik (diploma en rijbewijs) en misschien dat als ik hem tegen zou komen dat ik kan zeggen dat het goed met me gaat. Dat ik m’n diploma en rijbewijs heb gehaald en ondertussen aan een nieuwe opleiding begin. Klinkt een stuk beter dan dat ik zou zeggen dat ik elke dag en nacht aan hem denk. Schrik je hem alleen maar mee af denk je ook niet?

Jij ook veel sterkte, samen zwemmen we met z’n alle naar de zonnige kant =)

afbeelding van Me.

@ hopenderwijs

Erg mooi stuk en erg waar ook met het visje. Ik ben zeker ook met je eens dat je hoe dan ook die waarde aan jezelf moet houden en inderdaad als iemand je verlaat en eventueel voor een ander visje kiest.. dan heb je eigenlijk ook niet zoveel aan om het toch te proberen.

Ik heb mezelf gelukkig tot op zekere hoogte hersteld, ik heb nu gewoon reality check en die doen ook nogsteeds erg pijn. Ik ben gelukkig niet wanhopig drachteraan aan het gaan en ik kan helder denken, maar dat maakt de pijn voor me niet minder.

Ik denk dat ik respect al wel heb ontvangen, ik heb geen enkel drama gemaakt en ben in een keer doorgegaan met mijn leven. Ik ben overigens zeker een ervaring rijker, zoals velen van ons, eigenlijk iedereen wel. Het is iets wat ik voor de rest van mijn leven zal kunnen gebruiken. Ik weet nu dat ik iemand ben, waar ik trots op kan zijn. En dat het terecht is en ook mag dat je je verdrietig voelt als iemand waar jij je leven zo lang mee hebt gedeeld er voor kiest om de andere kant op te zwemmen. Maar inderdaad, dat neemt niet weg dat jij niemand meer bent. Dus in the end is all that matters de liefde en het geloof dat je in jezelf hebt.

Ik vraag me af waarom je zegt zolang re hoop is dat je geen contact moet opnemen. Hij probeert, mijn ex, duidelijk vrienden te zijn tot op zekere hoogte en afgelopen tijd hebben we elkaar iedere week wel gesproken. Ik ben wel bang dat ik in die vriendschapsrol ga vervallen maarja, hij weet niet hoe ik nog over hem voel omdat ik uit alle macht probeer door te gaan met mijn leven. Andere mensen ontmoeten, dates etc.
Mjah hoe hard ik probeer, het is niet wat ik met hem had, iets wat erg veel voor me betekende. Ik denk dat ik persoonlijk diep van binnen ook van mening ben dat dat oude gevoel niet meer terug komt. Er is misschien teveel gebeurd en er zullen of je het wil of niet, toch altijd ondergevoelens erbij blijven spelen. Altijd is wel een van de twee gekwetst, en in dit geval ik. IEts wat bij osn zowieso geen goede combinatie was omdat hij nooit egt voor de volle 100% mij dat vetrouwen terug zou kunnen geven.

Ik ben blij dat jij in staat bent door te gaan met je leven en je het stukje bij beetje achter je kan laten. Is erg knap=]

Me.

afbeelding van Me.

@ janneke90

Hee

Ik heb vannacht echt geen oog dicht gedaan. het ging de laatste tijd best goed totdat ineens het besef kwam dat die jongen waar ik drie jaar van mijn leven heb gedeeld, ik niet eens meer kan vertellen hoe ik me voel en wie ik ben.
Ik ben erg voorzichtig met hem op dit moment, ben bang dat ieder klein gevoel vanuit mij hem verder weg zal duwen. Hij heeft niet gesmst, maar hij had een etentje en ik heb twee simkaarten dus maybe op mn andere, verder zegt een smsje ook niet superveel en is nog plenty of time dát ie kan sturen.
Waar ik gewoon mee zit is dat onze relatie ontzettend turbulent was. We kregen iets op jonge leeftijd en hij was altijd al een wispelturig persoon en ik erg onzeker. Hij heeft dus altijd wel iets met andere meisjes gehad waar ik het gewoon ontzettend lastig mee had. Elke keer als het met mij slecht ging door dingen uit prive leven kon ik dat ook ontzettend op hem afreageren en al met al waren onze tijden liefdevol maar heel moeilijk en hard.
Vorig jaar januari had hij ee soort van slippertje met een meisje. Hji had op msn tegen haar aantal dagen gesprek over dat hij t uit zou maken met mij en met haar door zou gaan. Dat was iets wat letterlijk mijn hart brak. Ik heb het hem vergeven, en we zijn doorgegaan. Met nogsteeds erg veel moeilijke periodes en een vertruowen wat vanuit mijn kant vrijwel weg was. Ik kwam een jongen tegen, die waar ik over had verteld, die ontzettend lief was en mij de zekerheid in mijn leven bood. Hij betekende erg veel voor mij.
Ik denk dat mjin ex, terecht, hier ergens problemen mee had, ookal heb ik niets met die jongen gedaan verder. Het heeft wel altijd tussen ons ingestaan. Toen die jongen op een gegeven moment besloot dat hij niet meer door kon met mj omdat ik samen was met iemand anders stortte ik letterlijk in omdat ik mijn zekerheid kwijt was. En dat is iets wat voor mijn ex denk ik de druppel is geweest. Dat ik afhankelijk was kon hij zowieso al niet hebben, dat wij vaak shit hadden ook niet, maar dat ik afhankelijk was van een andere jongen was uiteindelijk de druppel denk ik. Bovenop het feit dat zijn moeder hem hier knalhard op had gewezen dat ik hem meetrok in een put vol problemen vanuit mij thuis.
Het ging uit op een manier dat hij liet weten dat hij dit niet deed om ons terug samen te krijgen maar dat wij beide onszelf aan het verliezen waren op manier dat wij doorgingen en hij zichzelf wilde leren kennen en dat ik echt op eigen benen moest gaan staan. Ergens is dat het beste geweest wat hij had kunnen doen. Ik ben zoveel sterker geworden nu, en heb zoveel geleerd. Maarja ik mis hem zo. Ookal hadden we veel problemen, ookal werd ik onzeker van hem en kon ik me af en toe kapot aan hem ergeren. Hij is wel de jongen waar ik oprecht zoveel van hou. En ik kan het hem niet zeggen..
het is nog niet uit of dat meisje waarmee hij slippertje had gehad voegt hem weer toe op msn, op hyves, telefoonnummers, spreken paar keer af, en zij is verliefd. En nu zijn ze heel close. Ik weet er het fijne niet van, maar genoeg. Ik heb haar ook op msn, maar geblokkeerd, vraag me af of zij dat weet.. Ik zie elke keer haar msn naam verschijnen en deze keer staat er iets in als "We seem to move on easy, but your weakness caused me pain"
Dit is een opmerking die ik vrijgoed kan afleiden naar hun status. En het is een opmerking die erg veel pijn doet. Mijn ex kan heel erg goed dingen verdraaien en werkelijkheden maken, en je kunt hier over t algemeen alleen mee omgaan als je hem echt kent. Blijkbaar heeft hij zn eyes egt set op dit meisje en heeft ie gezegd dat de keuze om met mij door te gaan een weakness van hem was. Dit zijn natuurlijk speculaties, maarja na 3jaar samen te zijn zeggen sommige dingen gewoon meer als words, en dat zijn gevoelens..
Ik moet zeggen dat ik in de war ben doordat hij dingen zegt zoals fijn met je gepraat te hebben, je bent lief, ik wil met je afspreken let me know, ik sms je nog etc.
Dit kan natuurlijk als vrienden, maar ik denk niet dat ik ooit in staat zal zijn een eerlijke vriendschap met hem te hebben. Ik zou hem nooit kunnen helpen met een andere vriendin, en eerlijk gezegd kan ik op dat gebied niet eens blij voor hem zijn. Omdat ik mezelf denk ik nog beschouw, of wil beschouwen, als de gene die hem dit geluk brengt.
Er is een ding dat ik niet doe, en dat is hem achterna gaan. ik sms hem niet vanuit mezelf, ik zoek geen contact en ik ga niet op zijn vragen van afspreken in.
Ik durf niet, ik wil de confrontatie en de pijn niet aan. k wil niet echt horen dat hij maybe met ander samenkomt en ik er voor de gewoon als vriend bij zal zijn.
Ik wil niet total rejection. dan wacht ik liever acht tot sint juttemus ofzo..
Pff heel verhaal ik moet toegeven dat ik dit echt even kwijt moest...

afbeelding van janneke90

@ me.

Heey
Kbegrijp best dat je geen oog dicht heb gedaan, als hij zulke dingen zegt van spreek je later enzo. Best verwarrend allemaal! Wat wilt hij van je? Net als wat je zelf zegt, je was zo goed op gang, het ging goed met jouw en dan komt deze jongen weer je leven even omver gooien.

Het is inderdaad moeilijk om tegen hem te kunnen zeggen wat je nog voor hem voelt. Zo lang een relatie met hem gehad en dan moet je je gevoelens onder bedwang houden omdat het uit is. Snap best dat je het liefst alle gedachtes eruit wilt gooien, zodat hij weet wat je denkt. Maar doe het aub ook niet. Ik ben zo bang dat je hart weer gebroken zal worden. Hij gaat er wrss van uit dat je het al hebt verwerkt, daarom doet hij zo vrolijk en zo.

Ik heb het ook meegemaakt, toen mijn ex mij doodleuk ff een smsje stuurde van heey long time no talk. Hoe gaat het met jouw??? En allereerst dacht ik.. okee ik ga niet wanhopig doen dus ik zeg dat het z’n gangetje gaat. Dat het altijd wel beter kan. (terwijl het eigenlijk niet goed met me ging) En toen smste hij doodleuk van dat hij het druk had blablalbla en hij wou ff gezellig tegen mij doen. (weet wel dat hij het goed bedoeld) Ik werd helemaal achterdochtig, en toen hij een tijdje niet smste vuurde ik vijandige smsjes op hem af. Van waarom sms je opeens? Denk je nog wel eens aan me? Hij zo van: ik dacht er opeens aan. Dus ik weer: opeens? dus je bent allang over mij heen? (en ga zo maar door..) Om lang verhaal kort te maken, ik had hem ermee afgeschrikt, want ik was zo gevoelig voor hem, en had ook smsjes gestuurd van dat hij het onze relatie te makkelijk op gaf. Hij had sinds toen ook niet meer gesmst. Dus de volgende dag had ik hem gemaild van sorry van gister, we kunnen misschien later wel vrienden blijven maar nu niet. Het is niet verstandig om rond deze tijd contact met me op te zoeken want ik ben het nog steeds aan het verwerken. Hij had mij toen een lange sms gestuurd van dat hij erg was geschrokken van gister, en dat hij niet wist wat hij moest zeggen. en dat ik hem altijd nog kon bellen of smsen als ik hem nodig had. En dat hij ook geen contact meer met me zou opzoeken zolang ik het niet wil.

Sinds toen heeft hij heel afstandelijk en koud tegen me gedaan. Probeerde een week later om gewoon met hem af te spreken als vrienden en dat er niets hoeft te gebeuren. En hij zei: ik kan zaterdag niet, want ik heb feest in de avond en moet werken. Ipv dat hij zei, misschien volgende week? Het heeft me echt doen realiseren, dat ik degene was die hem heb afgeschrikt. En nu wilt hij ook niet meer contact. Smste wel met kerst en oud en nieuw maar that’s it. Ik hoop dat je van mijn ervaring kan leren, en doe niet zogenaamd vrolijk als je er echt niet goed bij voelt. (Heb ene kant wel spijt van dat ik hem vijandige smsjes had gestuurd, maar sorry zo ben ik: recht door zee) Desnoods reageer je niet op hem. Je bent hem niets verplicht, hij is nu je ex. Ik heb geprobeerd ook om zogenaamd vrolijk te doen maar ik zeg het je, het is ontzettend vermoeiend. Doe niet jezelf anders voor dan wie je bent. Zo word je weer die 15 mensen, behalve je zelf. Hou je zelf niet voor de gek.

Je bent iig wel goed bezig, met het niet contact met hem opzoeken. Net als wat je zei, mensen mogen ook moeite doen voor jouw =) je verdient aandacht te krijgen zonder dat je jezelf hoeft te verlagen. Als hij contact met je opzoekt, natuurlijk is het leuk, maar het kan oude gevoelens opwekken en verlangen naar eerst. Uiteindelijk ga je meer van hem verwachten, dat het misschien allemaal nog wel goed komt. Maar blijf met beide benen op de grond staan. Je bent echt goed op gang, en laat deze jongen niet nog een keer je leven op z’n kop zetten. Ik vind het zelf ook moeilijk, om niet meer tegen m’n ex kunnen zeggen dat ik nog steeds om hem geef, want dat is waar hij totaal geen behoefte aan heeft. Hij is verder gegaan met zijn leven. Dat moeten wij ook allemaal doen. We kunnen helaas niet de tijd stil zetten en terugdraaien naar toen het leven wel rooskleurig en veelbelovend was.

afbeelding van Me.

@ janneke90

tsja ik snap van jou heel erg goed dat je gewoon recht door zee was en op m afgevuurd, heb zelf ook meerdere malen op dat punt gestaan ik ben ook erg direct en ja..in dit soort gevallen al helemaal schrikt het mensen af.
Misschien denken we teveel aan de andere persoon en te weinig aan onszelf. Want wat doet het er in the end nou toe wat hij denkt of voelt nu, hij is weg gegaan weetje.. Wij zitten met het rotgevoel. En ik vind het egt vervelend bij mezelf te merken dat ik meer afvraag hoe hij reageert dan wat voor mij goed is. Nu is het wel het geval dat voor mij zelf niet smsen beter is, dus dat ga ik ook niet doen..
ALs hij me mist merk ik dat vanzelf en dan snapt hij ook wel dat hij zelf de moves moet maken, want ik lijk op het moment egt op een schildpad in zijn schild. En kvoel me compleet niet comfortabel erbij.
Maar verwarrend is het zeker! Mja ik probeer mezelf dr op te praten dat als hij naar t ,meisje vlucht die onze relatie egt overhoop gooide dan ben ik zowieso niet meer te genieten en kan hij voor mijn part naar andere kant van de aardbol want ik heb wél veel te bieden, en ben daar bovenop ook nog een trouw. En dat kan hij niet zeggen.
Mjah dit is geen haatmail, ik hou van hem, ik wens hem ook t beste, maar ik mis hem.
Ik denk dat wij beide er beter aan doen het ff te laten voor wat het is, door te gaan met het leven, dingen met vrienden doen en ja..daarbij hoort ook het denken aan die ene persoon. Njah dat is dan maar zo, ik heb die persoon tenminste.Glimlach

afbeelding van janneke90

@ me.

Ik denk dat we inderdaad te veel denken aan die andere persoon. Voor je het weet, cijferen we onszelf weer weg.

Precies, hij is weggegaan, kunnen niets anders dan het accepteren zoals het is, en alle verdriet over ons heen laten komen om uiteindelijk sterker uit te komen. Als hij weer plots in beeld komt, zet het onze leven weer ff op z’n kop. Komt omdat we nog steeds veel om die persoon geven. Dat gevoel gaat niet weg, maar het wordt wel minder uiteindelijk. Beter is dat we dit proberen achterwege te laten. Je kan je inderdaad wel steeds afvragen hoe hij zou reageren enzo maar vrolijker worden we er niet op, eerlijk gezegd. Net als wat je zelf zegt, hij zoekt je wel op als hij je echt mist. Ik heb ook van die momenten van dat ik hem haat, en tegelijkertijd van hem houd. Misschien dat ik nog niet zo ruimdenkend ben op dit moment, dat ik hem niet het beste gun. Mensen zeggen, als je echt van degene houdt, wil je dat hij/zij gelukkig is. Sorry maar soms denk ik dat hij maar eens moet voelen met wat voor klote gevoel ik vaak opgescheept zit. Ben wrss nog niet zo heel ver met m’n verwerkingsproces, miss komt dat later wel.

Me, ik wens je veel sterkte toe =) het gaat uiteindelijk goed komen Knipoog
Keep me up to date, laat maar weten wnnr je een schouder nodig hebt =)

afbeelding van janneke90

bedankt voor de advies!

Wil ff iedereen bedanken met hun wijze advies en raad =) Ben nu anders gaan denken, en deze blog was van toen ik wanhopig, en verdwaald was maar ik heb de draad weer te pakken. Het gaat goed komen met ons allemaal!! =)