Heb net even mijn blogs terug gelezen en zie dat ik al een half jaar bezig ben om afscheid van je te nemen, dat vind ik eigenlijk echt erg! Tijd om mezelf bij elkaar te rapen!!!!

We hebben nu een week geen contact gehad, het is vorige week volkomen geescaleerd. Ik weet dat je me nooit meer wil zien. De kans dat het ooit nog goed komt is 0 %. maar ik mis je enorm en ik mis de dingen die we samen deden. Ik weet dat jij gewoon gaat sporten en spinnen. Ik durf niet te gaan omdst ik bang ben je tegen te komen. Maar ik vond het ook enorm leuk om op zondag te gaan spinnen en ik heb dat dure abonnement van de sportschool! Waarom zou jij wel mogen en ik niet? Bovendien holt mijn conditie achteruit, niet sporten en wel roken.

Hoe kan je iemand zo voorliegen en bedriegen. Kan iemand mij dat alsjeblieft vertellen zodat ik het kan begrijpen? Afgelopen zondag gingen we een huis kijken voor jou, omdat je, zoals gezegd voor de zomer van huis wil vertrekken. We hadden ook een aanvaring zondag omdat ik zaterdag had gezien dat je met je vrouw op stap was. Toen ik vroeg wat jullie waren doen kwam er een vaag verhaal van fietsenmaker en broodje halen. Omdat ik een groot aantal familie/vrienden bij jou in de buurt heb wonen (ik woonde er immers zelf ook 12 jaar), reed ik gisteren langs jouw huis.

Vandaag had ik niet zo,n beste dag! Een van mijn bazen mopperde dat ik de laatste tijd niet zo betrokken leek...... Hoe zou dat komen? Ik heb niet meer van je gehooord, hoe je ontslag aanvraag is gegaan etc. Ben zo benieuwd, heb al die tijd niet meer van je gehoord! Ik moet me focussen op mijn werk en niet op jou!!!!

Hoop dat het de downloaden is, voor mij een heerlijk nummer!

Sorry allen, ik wil het toch even van me afschrijven. De paniek is niet zo groot als anders dus ik heb goede hoop! Weet zelf ook dat het beter is als het over is. Al die leugens die je me hebt verteld en al die jaren dat je me aan het lijntje hebt gehouden. Maar ik voel me wel verdrietig en leeg en zie alleen maar praktische problemen. Ik moet een andere invulling voor mijn tijd gaan vinden nu we niet meer 4 x per week samen naar de sportschool zullen gaan. En ik moet maar een andere sportieve activiteit gaan bedenken, wil me niet schuldig voelen dat ik er ben als jij er ook bent.

Je hebt me vanmorgen een berichtje gestuurd dat we maar afstand moeten nemen, dat dat beter is voor allebei. Nou, niet voor mij, wat moet ik hier nu weer mee??? Je gaat vandaag opzeggen op je werk en begint binnenkort aan een nieuwe baan. En ik weet dan dus helemaal niet hoe dat allemaal verloopt! Dat is zo lastig als je van iemand houdt........ Wish me strength!!