Hallo lieve ldvd-ers,

Ik heb een tip voor iedereen die moeilijk in slaap kan komen of die midden in de nacht liggen te piekeren. Als je in bed gaat liggen moet je eerst 10 dingen bedenken die je leuk vond aan deze dag of dingen die je een goed gevoel gaven. Dit kunnen hele kleine dingen zijn of bepaalde momenten maar ook hele activiteiten. Je verplicht jezelf dan om over leuke dingen na te denken en gaat dan met een goed gevoel slapen. Ik kan me voorstellen dat als je nog heftig in de ldvd fase zit dat je misschien niets kan bedenken maar probeer het. Kijk maar of je tot de 10 kan komen!
Ik hoop dat jullie hier wat aan hebben, bij mij werkt het namelijk heel goed. Heb zelf de 10 nog nooit gehaald omdat ik dan al sliep

Ik voel me zo somber. Ik heb het idee dat ik niet aan het genieten ben. Ik kan alleenmaar aan hem denken zo irritant. Mijn omgeving gaat vandaag op vakantie. Ben het hele weekend alleen en dat is best moeilijk. Ik ga gelukkig maandag al een maand door Italie trekken. Ik ga alleen en daar kijk ik erg naar uit maar ben toch ook wel een beetje bang. Bang dat ik hem daar ook ga missen ofzo. Ik weet dat je in een andere omgeving bent maar toch. Ik zou nu eigenlijk moeten genieten van de voorpret maar dat lukt niet zo goed. Ik loop echt met lood in mijn schoenen rond. Ik doe de dingen die ik moet doen en daar houdt het mee op.

Het is nu iets meer dan een maand geleden dat mijn relatie toch enigzins onverwachts uitging. Het gaat nu best redelijk met mij. Gisterenavond hadden voor het eerst afgesproken. In de afgelopen maand heb ik hem 2 of 3 keer even kort gezien. Ook al vond ik het af en toe supermoeilijk om geen contact te zoeken toch is het me gelukt. En daar ben ik best trots op. Vandaag is hij op vakantie gegaan en ik ga volgende week en ben pas half augustus terug. Voor mij nu dus de tijd om het te gaan loslaten. Accepteren doe ik al wel, volgens mij. Maar ik vraag me echt af hoe je het kan loslaten. Ik heb soms het gevoel dat ik een beetje stilsta. Ik wil graag verder met mijn leven en open staan voor anderen maar het lukt me toch nog niet zo goed. Ik heb vandaag best wel veel aan hem gedacht. Het feit dat hij op het strand ligt en zich laat versieren door andere vrouwen doet mijn maag toch wel enigzins omdraaien. Anderzijds weet je ook dat dat gaat gebeuren dus moet ik me daar ook niet gek door laten maken. Ik wil zo graag verder met mijn leven. Maar weet niet zo goed hoe. Misschien kan het pas als ik op vakantie ben, dat ik hem dan pas echt vergeet. Ik weet het niet, heeft iemand tips?

Ik dacht dat ik over mijn ergste dip heen was de afgelopen dagen maar ben er net achter gekomen dat hij verliefd is op een ander. Ik voel me zo bedrogen, vernederd en afgedankt. Ik had eindelijk de moed gevonden om te gaan stappen. Kom ik hem tegen, ik voelde me sterk en begon een praatje met hem. Hij vertelde me dat er roddels waren over hem en een meisje. Hij zei tegen mij dat ik dat niet moest geloven. Vervolgens ga ik naar huis en zie ik haar (dat meisje) bij hem vandaan komen (ik woon vlakbij hem). Ik stuur hem een sms. Dat ik het fijn vond hem gesproken te hebben maar dat ik toch twijfels heb over die roddels.

Hallo allemaal,

Het is een tijdje goed met me gegaan. Deed veel leuke dingen en was met van alles en nog wat bezig. Voor mijn gevoel is dit toch niet echt de oplossing. Iedere keer als ik dan thuis kom is daar toch dat rotgevoel weer. Ik mis gewoon iemand om me heen, iemand die er voor me is. Ik mis niet zo zeer mijn ex omdat de relatie aan het einde niet lekker liep. Hij had niet genoeg gevoelens voor mij dus dan werkt een relatie niet. Ik voelde dat hij niet voor mij ging dus dan houdt het op. Op deze site lees ik heel veel verhalen over ex-en. Ik hoor/spreek of zie mijn ex niet meer en heb dus geen problemen met mijn ex (misschien zal dat anders zijn als hij toch een ander blijkt te hebben).

Poeh ik heb een pittige dag achter de rug. Mijn vriend en ik beoefenen dezelfde sport en vandaag ging ik zoals gewoonlijk naar een wedstrijd kijken. Je kan je nu afvragen van goh waarom ga je er dan naar toe. Maar ik deed dit altijd dus ik zou mezelf te kort doen als ik nu niet meer ging kijken. Uiteraard niet naar zijn wedstrijd maar gewoon naar andere wedstrijden. De kans dat ik hem tegen zou komen was groot maar dat nam ik voor lief. Nu liep ik echter zijn vader tegen het lijf en dat is toch wel heel moeilijk. Hij sprak me aan en vroeg hoe het ging en dat hij het jammer vond enzo. Heb het gesprek wederom kort gehouden en ben doorgelopen.

Ik heb mijn ex gezien, nu voor het eerst sinds negen dagen dat het uit is. Ik wist dat ik hem ging tegenkomen dus ik was er op voorbereid. Eerst zag ik hem van een afstandje en toen kwam hij naar me toe. Heb duidelijk afstand gehouden, beleefd gevraagd hoe het ging. Heb zelf gezegd dat het wel ging met mij, dat hem zien wel even moeilijk is en dat het me bevalt dat we geen contact hebben. Daarna nog 5 zinnen gewisseld en toen met een vriendin gelijk doorgelopen. Ik was supertrots op mezelf! Ik voel me er enorm sterk bij. Ik kom erachter dat ik iemand mis en niet zozeer hem dus dat vind ik een positieve ontwikkeling.