De laatste dagen voel ik me onzeker. Waarom voelt het de ene keer alsof ik mijn ex verwerkt heb en de andere keer niet? Ik denk hier veel over na nu. Niet dat het antwoorden oplevert.

Weer een paar dagen verder en oud zeer komt weer naar boven. Oude frustraties, irritaties, you name it.
Na hard werken krijg ik promotie, ik heb het mijn ex in mijn enthausiasme laten weten. Wat ik niet had moeten doen.
Een negatieve reaktie mocht ik ontvangen. Ik voel me stom en nog meer dan dat. Ik had het kunnen weten.

Ik had mijn blog al klaar, wilde hem inzenden, wat gebeurd er? Mijn tekst floept ineens weg.... Iemand dit ook meegemaakt? Ik word hier lichtelijk paranoia van....

Maar laat ik er niet teveel achter denken.

Na dagenlang romantische gevoelens ervaren te hebben, zwijmeldend aan mijn ex na het afspraakje in het park, moet ik nu weer wat kwijt.

Omdat mijn hele verhaal net weggeflitst werd hou ik het kort.

Tijdje niet geweest hier. Maar ik moet weer wat van me afschrijven. Inmiddels hebben ex en ik elkaar gezien en gesproken op zijn initiatief. Op een openbare plek in de stad om de intimiteit op afstand te houden. Toch nog genoeg prive om samen te praten wat na al die tijd hard nodig was. In de periode voor de afspraak af en toe contact gehad maar niet in levende lijve. Deze contacten verliepen rustig. Hoewel ik er vierkant achter stond hem te zien en te gaan praten zag ik er meer en meer tegen op....

Lees hier veel verhalen, en ik vind het fijn te lezen dat ik toch de enige (gek) niet ben/was:)
De afgelopen dagen dringt er steeds meer rust tot me door. Mijn ex en ik zijn weer in contact, weliswaar niet op die manier zoals vroeger het patroon was, te snel, te innig. En dat voelt goed. Het voelt goed te constateren dat ik iets aan het afsluiten ben, ipv dat ik weer ergens in val zonder dat ik weet waar ik terecht kom. Dat rusteloze gevoel , waar begin ik nu weer aan ? is dit wel goed? Knagende twijfels die ik altijd wegduwde. Onzekerheid , is hij nu echt veranderd?

Uit wanhoop richt ik me tot deze site. Wat mij erg bezig houd is de vraag, hoe laat je je ex los als je hem nog regelmatig ziet/spreekt?
Ik weet dat het het beste alle contact te verbreken dat dat de enige manier is. Maar wat als dat niet mogelijk is omdat je samen kinderen hebt? Heeft iemand daar ervaring mee want ik weet echt niet meer hoe ik hem los moet laten. Ben daar al jaren mee bezig ik blijf hangen in het hele proces. Denk ik dat ik er ben, val ik weer terug.
Ik beperk zoveel mogelijk het contact, meer dan dit kan niet, vanwege onze kinderen.