nu ik toch bezig ben.....
these are love letters not meant to be send,
thoughts never meand to be said.
Fears rummage around in my mind,
hurts of my hart,tears of my soul.
I love you more as I love life
I need you more as the air that I breathe
By every breath I take I want to call your name
with every tear I shed my body aches
these are love letters...........
I wished I could say to you how much I love you
how strong I feel for you
But I cannot,it would only scare you away from me
How much I need you
but I cannot,it would only tear you apart from me
I wish I could see your face at your awakening again,
it would be like the opening of a flower.
I wish I could see your face in the morning again,
it would be like a beautifull sunrise.
I wish I could feel your warm body next to mine,
it would be like a comfortingwarm shower
you are the best memory in my life,
you are the warmth of my hart.
you had to go,to forfill your destiny,you had to go.
I wish I could see you dress,
it would be a moment of extended love.
I wish I could see you making the morning koffee,
it would be like a creation af instant life.
ik zit elke dag voor het scherm,wachten op dat ene berichtje waarvan je weet dat het nooit zal komen.al menigmaal heb ik mezelf voor gek verklaart,de situatie rationeel doordacht,de zaak gerationaliseerd.
als een dierbare overlijd is dat een pijnlijk verlies.ik heb dat nu een paar keer meegemaakt en dat deed zeer.maardoordat die persoon echt uit je leven was verdwenen was de akseptatie na verloop van tijd een feit.het doet dan nog wel zeer maar het heeft dan wel een plaats.
maar dit is anders,ik zie haar nog regelmatig,onder toch wel prettige condities.boos zijn op haar lukt me niet.als ik een moment niet ergens serieus mee bezig ben dan denk ik aan haar.zie ik haar lieve glimlach voor me,hoor ik haar stem,voel ik haar bewegingen.
hoi lieve allemaal,
ik wens jullie allen dat in de toekomst de liefde rijkelijk mag vloeien en dat eenieder er volop van mag en kan genieten.
een 2012 waar de zon kan schijnen
de gebrokene
ik ben begonnen met het schrijven van liedjes.gewoon mijn emoties omschrijven.wel in het engels,waarom weet ik eigenlijk niet.zo nu en dan zet ik er wel eentje hierop.het heeft mij opgelucht,misschien heeft een ander er ook wat aan volgende keer meer.
I am fighting my depression in waves of melancolyc emotions.
I am resisting the pain of rejected love.
I am searching the tranquillity in my soul where the noise oflonelynes is deafening
with my mind I can untherstand what is going on
but the rest of me is dying in pain.
where did the love go,this elixer of life
without I cannot survive.
I miss you like the dessert messes the rain,
I need you like the flower needs the rain.
I am loosing my mind over you my dearest friend,
and I cannot tell you ,for I will not burden you.
with my mind I can untherstand what is going on,