Start › Blogs › de gebrokene's blog

wachten

afbeelding van de gebrokene
Don, 26/01/2012 - 10:12 — de gebrokene

ik zit elke dag voor het scherm,wachten op dat ene berichtje waarvan je weet dat het nooit zal komen.al menigmaal heb ik mezelf voor gek verklaart,de situatie rationeel doordacht,de zaak gerationaliseerd.
zelfs gebagitaliseerd.maar niets lijkt te helpen,ik wordt steeds naar dat scherm getrokken.dit is nog erger dan een verslaving,daar wordt je nog bij tijd en wijle high van.hier alleen maar down.ik ben nu 57 jaar en dit heb ik nog nooit zo mee gemaakt.je moet naar je hart luisteren werd er gezegt.heb ik dus gedaan,met als gevolg dat ik nu als een weet niet wat hier over mijn liefdesverdriet zit te melken.
waarom staan gevoel en denken zo verdomd ver uitelkaar?

Don, 26/01/2012 - 10:22 — Onzekerheid
afbeelding van Onzekerheid

Lotgenoot

Het spijt me ontzettend voor je dat je ook zit te wachten.

Wij zijn mensen die vanuit het gevoel leven...
Zij zijn mensen die vanuit hun hoofd leven...
Ze gooien de knop om en ze draaien een nieuw programma...

Ik wens je ongelooflijk veel sterkte!

Don, 26/01/2012 - 10:26 — de gebrokene
afbeelding van de gebrokene

dank je wel

dank je wel,het niet alleen zijn hierin maakt minder moeilijk

Don, 26/01/2012 - 15:10 — Auxiliadora
afbeelding van Auxiliadora

Mij heeft het ontzettend

Mij heeft het ontzettend geholpen, dacht dat ik de enige was! Na het lezen van al deze openhartige verhalen, realiseer ik meer en meer dat wij elkaar nodig hebben. Probeer elk uur van de dag, stap voor stap. niet meer te wachten, niet meer te hopen. Wijsheid in deze situatie zijn er niet. Wat bij de ene helpt, helpt bij de andere niet. Maar wij kunnen elkaar in iedergeval proberen te helpen Glimlach

Vrij, 27/01/2012 - 14:54 — vlindertje59
afbeelding van vlindertje59

Ze gooien de knop om en

Ze gooien de knop om en draaien een nieuw programma.
Dat ben ik niet met je eens.
Als iemand een einde aan een relatie maakt waarbij geen ander in het spel is dan doet hij of zij dat ook met gevoel. Die mensen hebben ook gevoel en lopen misschien al maanden met het gevoel van twijfel en misschien zijn ze al bezig met afscheid nemen. Sommige mensen willen het eigenlijk niet maar door alle dingen, problemen, twijfels besluiten ze toch maar voor deze weg te kiezen en ja dan moeten wij achterblijven met heel veel verdriet. Ik noem het wel de weg van de minste weerstand kiezen, maar ja, zo denk ik dan.
Weet niet of je me een klein beetje begrijpt.

Vrij, 27/01/2012 - 15:05 — FlyLikeAnEagle
afbeelding van FlyLikeAnEagle

@vlinder

Weet niet of het de weg van de minste weerstand is. Ligt denk ik ook aan de situatie. Als je partner kiest voor een nieuw leven, waarbij ze alles achterlaat wat jaren vertrouwd is geweest. Waarbij alles veranderd en haar basis volledig weg is, dan kies je volgens mij niet voor de weg van de minste weerstand, maar heb je juist moed en kracht nodig om tegen de stroom in te gaan en te kiezen voor jezelf...

Vrij, 27/01/2012 - 15:13 — vlindertje59
afbeelding van vlindertje59

Flylikeaneagle

Hey,
Sorry dat ik het moet zeggen maar ik ben een vrouw en mijn ex dus een man haha.
Ben het best met je eens, maar is in elke situatie natuurlijk anders. Bij ons speelden er dingen die alleen maar opgelost konden worden d.m.v. therapie. Aangezien mijn ex geen prater is en opgevoed is met alles alleen op te lossen wilde hij dus niet in therapie. En doordat hij dat niet wilde en aankon heeft hij besloten onze relatie te beeindigen. Daarom zei ik de weg van de minste weerstand. Het is natuurlijke in elke relatie of situatie anders.

Groetjes
Vlinder

Vrij, 27/01/2012 - 15:36 — FlyLikeAnEagle
afbeelding van FlyLikeAnEagle

@vlinder

Weet wel dat je een vrouw bent, hoor! Vlindertje zou anders ook geen hele stoere naam zijn Glimlach Ik refereerde naar mijn eigen ervaring en partner, en ja elke situatie is weer anders...